ΑΠΟΨΕΙΣ

Ήταν Σεπτέμβριος του 2004 όταν έγινε γνωστό στην πόλη το σχέδιο Καλατράβα για την ανάπλαση του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα με μυθιστορηματικό, λες και επρόκειτο για πολιτικό θρίλερ που περιείχε μπόλικη ίντριγκα.

Θυμίζω εν τάχει. Η υπόθεση αφορούσε στην ανάπλαση περιοχής του κέντρου της πόλης της Θεσσαλονίκης που ξεκινούσε από την Έκθεση, συνεχίζονταν στο πάρκο του Ξαρχάκου και έφτανε μέχρι το Λευκό Πύργο και από εκεί μέχρι το Θερμαϊκό, καθώς το σχέδιο προέβλεπε ένα μνημείο μέσα στη θάλασσα που θα αποτελούσε το νέο τοπόσημο της πόλης. Το πρότζεκτ, που αποκαλύφτηκε από τα ΜΜΕ της εποχής, είχε σχεδιαστεί από τον γνωστό Ισπανό αρχιτέκτονα, υποστηρίχτηκε από μία ομάδα θεσσαλονικέων κυβερνητικών αξιωματούχων της εποχής, όπως ο τότε υπουργός; Μακεδονίας-Θράκης Νίκος Τσιαρτσιώνης και ο τότε πρόεδρος του ΕΒΕΘ και πρόεδρος της ΔΕΘ Δημήτρης Μπακατσέλος. Παρουσιάστηκε δε σε πλήρη μυστικότητα την παραμονή των εγκαινίων της ΔΕΘ σε καμιά 20 αξιωματούχους της φρέσκιας τότε κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.

Φυσικά όπως κάθε τέτοιο μεγάλο πρότζεκτ στη Θεσσαλονίκη είχε και τους αντιπάλους του. Κόντρα ήταν ο τότε δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωγόπουλος και ο τότε πρόεδρος της Helexpo και κουμπάρος του τότε πρωθυπουργού Τέλης Θωμόπουλος. Το εγχείρημα αποκαλύφτηκε, δίχασε για ένα διάστημα την πόλη και τελικά παραπέμφθηκε στις καλένδες. Ο μόνος κερδισμένος από την όλη ιστορία ήταν ο Σαντιάγκο Καλατράβα που εισέπραξε ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Χαμένη η Θεσσαλονίκη που για άλλη μία φορά έχασε μία ευκαιρία να αλλάξει κάτι στην καθημερινότητα της ζωής στο κέντρο της πόλης.

Θυμήθηκα την ιστορία κάνοντας το ρεπορτάζ που δημοσιεύσαμε την προηγούμενη εβδομάδα για την ανάπλαση της ΔΕΘ. Αναρωτήθηκα δε πως είναι δυνατόν 19 χρόνια μετά το «ναυάγιο» του σχεδίου Καλατράβα να μην έχει γίνει στο πεδίο της ανάπλασης της ΔΕΘ ούτε ένα βήμα. Γιατί δε μου αρκούν όλα αυτά που υποτίθεται ότι έχουν συμφωνηθεί ούτε οι συμφωνίες των κυβερνήσεων. Δυστυχώς για τη Θεσσαλονίκη δεν αρκούν. Ακόμη και για ένα σχέδιο ανάπλασης της ΔΕΘ, στο οποίο έχουν συμφωνήσει ήδη 4 κυβερνήσεις. Του Γιώργου Παπανδρέου, των Βενιζέλου-Σαμαρά, του Τσίπρα και του Μητσοτάκη. Παρόλα αυτά μία μπουλντόζα δεν έχει σκάψει ακόμη στον χώρο.

Σε αυτό φέρουν ευθύνη όλοι. Φορείς, κυβερνήσεις, πολίτες. Θα μείνω όμως στο πιο χειροπιαστό, που είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η λεγόμενη και doer κυβέρνηση, που κάνει πράγματα δηλαδή.

Θυμίζω ότι η ανάπλαση της ΔΕΘ ήταν μία από τις έξη προτάσεις που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις το 2019. Επακολούθησαν πολλά και ενώ όλα πήγαιναν σχετικά καλά ήρθαν τα δημοσιονομικά ζόρια από τις πρόσφατες πυρκαγιές και τις πλημμύρες και οι έκτακτες ανάγκες για τις επιδοτήσεις και την Πολιτική Προστασία και η κυβέρνηση φαίνεται προς το παρόν ανήμπορη στο να εξασφαλίσει μια χρηματοδότηση της τάξης των 100 εκατομμυρίων.

Έτσι ανοίγει ξανά μία συζήτηση που αφού πρώτα δίχασε την πόλη είχε κλείσει από το 2009 για μετεγκατάσταση και διάφορες άλλες τέτοιες ιστορίες που είναι χαρακτηριστικές στη Θεσσαλονίκη και που θα μπορούσαν να έχουν τον τίτλο «Πως καθυστερούμε τα δημόσια έργα και πως δεν αλλάζουμε τίποτα στην πόλη».

Η κυβέρνηση δηλώνει μέσω διαρροών ότι μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές θα πατήσει το κουμπί για την εκκίνηση της ανάπλασης. Ελπίζω να το εννοεί…