ΑΠΟΨΕΙΣ

Τελικά αυτοί που ανέδειξαν το θέμα των κυβόλιθων στην οδό Ελένης Ζωγράφου, δίπλα στα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας είχαν δίκιο.

Σε αυτόν τον δρόμο στρωμένο με κυβόλιθους δεν μπορεί ένα αυτοκίνητο να αναπτύξει ταχύτητα γιατί θα διακινδυνεύσει το ενδεχόμενο να έχει ζημιές.

Απ’ όσο ξέρω ο δήμαρχος δεν επέλεξε τους κυβόλιθους για να μην τρέχουν τα αυτοκίνητα αλλά γιατί αυτή ήταν η εντολή της αρχαιολογικής υπηρεσίας.

Κρίμα που η αρχαιολογική υπηρεσία δεν παρεμβαίνει πιο συχνά σε θέματα αστικής κινητικότητας και κρίμα που ο δήμαρχος δεν ακολουθεί το πρότυπο των κυβόλιθων και σε άλλους δρόμους. Αν έκανα πολιτική με τις προσωπικές μου ιδεοληψίες θα έλεγα να γίνει σε όλους τους δρόμους αλλά δεν κάνω και δεν με ρώτησε και κανείς.

Έτσι λοιπόν ο οδηγός ανεβαίνοντας σε χαμηλές ταχύτητες προς την είσοδο του νοσοκομείου Άγιος Δημήτριος, μεγάλη η χάρη του, έχει την ευκαιρία να διαβάσει, να απολαύσει για την ακρίβεια μία μακάβρια προειδοποίηση από τον πυρήνα της Αποκάλυψης του Ιωάννου. «Δεν υπάρχει χρόνος».

Περίπου δηλαδή «Μετανοείτε! Ήγγικεν γαρ η Βασιλεία των ουρανών», που κατά Ματθαίον, λέει ο Βαπτιστής.

Αυτό κι αν θα ήταν μακάβριο ειδικά για την είσοδο νοσοκομείου.

Όμως δεν είναι! Είναι απλώς μία συνδικαλιστική παρέμβαση, από αυτές που μας είχαν συνηθίσει στην εποχή της πανδημίας.

Βέβαια, αν θυμάμαι καλά, η πρώτη σχετική προειδοποίηση ήταν από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Μάιο του 2020, αλλά έκτοτε βρέθηκε τόσος χρόνος που ο ΣΥΡΙΖΑ προειδοποίησε αρκετές ακόμη φορές ότι δεν υπάρχει χρόνος.

Τελικά χρόνος υπήρξε και αρκετός μάλιστα για να έχουμε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς ακόμη.

Θα ήταν δικαίωση για όλους όσους μας προειδοποιούσαν, να πουν τώρα ότι αν τότε εφαρμόζονταν αυτά που είχαν εισηγηθεί, θα είχαμε λιγότερους νεκρούς. Περίπου στο πνεύμα που ο αείμνηστος Στράτος Διονυσίου τραγουδούσε «εγώ καλά σου τα ’λεγα».

Αλλά δυστυχώς δεν το λένε. Διότι θα είχαμε κάτι να ελπίζουμε. Έναν προφήτη να ακούμε, ένα βιβλίο για το μέλλον. Αλλά δεν μας προέκυψε.

Γι’ αυτό ο Μητσοτάκης περιμένει υπομονετικά να τον βρίσει ο Πολάκης, προσδοκία για την οποία πάντοτε υπάρχει χρόνος, οπότε δεν βιάζεται, ούτε πιέζει.

Κι έτσι το αυτοκίνητο αγκομαχά στην Ελένης Ζωγράφου «σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά» και οδηγός απολαμβάνει αυτό το ταξίδι με τη μηχανή του χρόνου ενώ δίπλα είναι το νεκροταφείο που μας θυμίζει την μόνη εν ζωή βεβαιότητα του ανθρώπου:

Δεύτερη ζωή δεν έχει, όπως λέει ο Ελύτης.

Και επειδή ο Ζέρβας δεν δείχνει διαθέσιμος να βάλει παντού κυβόλιθους, παραμένει ως μόνη προσδοκία η ευχή της ημέρας:

Καλή Ανάσταση!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 23-24.04.2022