Διχασμένη χώρα
Θυμήθηκα το «Don’t Stop», την τραγουδάρα αυτή του αμερικανό-βρετανικού συγκροτήματος Fleetwood Mac να ακούγεται παντού, σε συγκεντρώσεις ,στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση. Αν υπήρχε διαδίκτυο θα γινόταν εκατό φορές viral...
Νεαροί Αμερικανοί και Αμερικανίδες εκστασιασμένοι να τραγουδούν «Μην σταματάς να σκέφτεσαι το μέλλον». Το μέλλον των ΗΠΑ. Μεγάλη κουβέντα. Ο Μπιλ Κλίντον έμεινε στο Λευκό Οίκο οκτώ χρόνια για να τον διαδεχθεί ο νεο-συντηρητικός Τζορτζ Μπους Τζούνιορ για άλλα οκτώ χρόνια. Δύο θητείες έκανε και ο Μπάρακ Ομπάμα για να πάρει τη θέση του ο πολύς Ντόναλντ Τραμπ με τη νίκη του επί της Χίλαρι Κλίντον. Μια μίνι σούμα λέει πως από το 1992 κυβέρνησαν για 16 χρόνια οι Δημοκρατικοί και 12 οι Ρεπουμπλικάνοι.
Ο Μπιλ Κλίντον στο συνέδριο έθεσε ένα πολωτικό ερώτημα ως πρωταρχική επιλογή για τους ψηφοφόρους: είτε με τον Τζο Μπάιντεν «που θα στρωθεί στη δουλειά», είτε με τον Ντόναλντ Τραμπ «που όλη την ώρα παρακολουθεί τηλεόραση και κάνει zapping στα κοινωνικά μέσα»!
Η ομιλία του ήταν πολιτικής ποιότητας είπαν ορισμένοι αναλυτές καθώς ο Κλίντον θύμισε την ικανότητά του να χειρίζεται θέματα ανάπτυξης και οικονομικών ευκαιριών για τους πολλούς παράλληλα με ένα ισχυρό δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας που πάντα βρίσκονταν πίσω από τις πρόσφατες νίκες των Δημοκρατικών.
«Σπάνια θα δούμε τον Ντόναλντ Τραμπ να συμμετέχει σε κάποια εκδήλωση που πραγματοποιείται πρωινές ώρες, κάτι που δεν αρμόζει σε έναν πρόεδρο των ΗΠΑ. Ο Τραμπ κάνει δημοσιεύσεις στο Twitter πολλές φορές μέσα στην ημέρα, τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας. Πολλά από αυτά τα tweets αναφέρονται σε ειδήσεις που προβλήθηκαν πρόσφατα στα αγαπημένα του δίκτυα Fox News και OAN», είπε.
Βέβαια το πάρθειο βέλος του κατά του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου ήταν η αναφορά στο δράμα της πανδημίας, όταν κατηγόρησε τον Ντόναλντ Τραμπ για απουσία δράσης, γεγονός που, σύμφωνα με τον ίδιο, συνέβαλε στον αυξημένο αριθμό κρουσμάτων και νεκρών.
Το «χαρτί» αυτό, δηλαδή της πανδημίας, το έπαιξε και η Αμερικανίδα γερουσιαστής Κάμαλα Χάρις που αποδέχθηκε το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος για να είναι υποψήφια αντιπρόεδρος στις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 3 Νοεμβρίου, κατηγορώντας τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ ότι η αποτυχημένη ηγεσία του κόστισε ζωές στη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού.
Στις ΗΠΑ η πόλωση και ο διχασμός θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές. Το Νοέμβριο πάντως όλος ο πλανήτης με κομμένη την ανάσα θα παρακολουθήσει την πιο κρίσιμη μεταπολεμική εκλογική αναμέτρηση.
Παρά την πανδημία που έχει σκοτώσει περισσότερους από 170.000 Αμερικανούς και έχει φέρει την οικονομία των ΗΠΑ σε πρωτοφανή ύφεση, οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι ο Τραμπ αντέχει και διατηρεί ισχυρή υποστήριξη μεταξύ των λευκών ψηφοφόρων που είναι πιο ανήσυχοι για τις δημογραφικές και πολιτιστικές αλλαγές που σαρώνουν την Αμερική και ιδιαίτερα εκείνων που είναι ευαγγελικοί Χριστιανοί, ζουν σε αγροτικές περιοχές ή δεν έχουν πτυχία.
Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών προκαλεί μόνο μέτριο ενθουσιασμό μεταξύ πολλών βασικών στελεχών του κόμματός του, αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι συγκεντρώνει μεγάλο προβάδισμα μεταξύ των ομάδων που είναι πιο συμφιλιωμένες με αυτές τις αλλαγές: νέοι, φυλετικές μειονότητες, κοσμικοί Αμερικανοί και λευκοί του κολεγίου.
Αυτή η διαίρεση του εκλογικού σώματος αφήνει τον Μπάιντεν να κατακτά σταθερό και ουσιαστικό προβάδισμα 8 περίπου μονάδων. Ωστόσο, η άνιση κατανομή αυτού του πλεονεκτήματος θα κρατήσει τους Δημοκρατικούς σε αγωνία σχετικά με την ικανότητά τους να κερδίσουν το Electoral College ακόμα κι αν ο Μπάιντεν διατηρεί ένα εμφανές προβάδισμα στη λαϊκή ψήφο. «Το χάσμα μεταξύ του κόκκινου και του μπλε στην Αμερική βαθαίνει μέσα στο 2020 και πιθανόν να ενταθεί μετά την ολοκλήρωση των εκλογών», γράφει ο Ρόναλντ Μπράουνσταϊν στο The Atlantic.
Σε άλλο άρθρο στο έγκυρο περιοδικό διαβάζουμε πως «οι προκαταλήψεις κατά της Κάμαλα Χάρις δεν είναι μειωμένες σε σύγκριση με τον ρατσισμό που ταλαιπώρησε τον Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και το σεξισμό και το μισογυνισμό που συνάντησε η Χίλαρι Κλίντον».
Μια και μιλάμε για τη Χίλαρι, η οποία έχασε τη μάχη για τον Λευκό Οίκο παρότι νίκησε στη λαϊκή ψήφο το 2016, άκουσα και το εξής ανέκδοτο: Όταν ο Μπιλ Κλίντον ήταν κυβερνήτης είχαν πάει με τη Χίλαρι στο Ιλινόϊς απ’ όπου καταγόταν εκείνη για να επισκεφθούν τους γονείς της. Στο δρόμο σταμάτησαν σε ένα βενζινάδικο του οποίου ο ιδιοκτήτης ήταν ένα παλιό φλερτ της Χίλαρι. Συνεχίζοντας το δρόμο τους ο Μπιλ είπε στη σύζυγο του: «Πως τα φέρνει η ζωή. Αν τον είχες παντρευτεί θα ήσουν τώρα σύζυγος βενζινοπώλη και όχι σύζυγος κυβερνήτη». Απτόητη η Χίλαρι απάντησε: «Η αλήθεια Μπιλ είναι πως αν τον είχα παντρευτεί αυτός θα γινόταν κυβερνήτης του Ιλινόις και εσύ βενζινοπώλης στο Αρκάνσας»!
Πολλοί προεξοφλούν ότι θα ακούσουμε πολλά ακόμα ανέκδοτα για νυν και πρώην ενοίκους του Λευκού Οίκου και για τον καταλυτικό ρόλο των γυναικών πολιτικών.
Ειδικά μετά την ορμητική είσοδο της Κάμαλα Χάρις στην κούρσα του 2020 αλλά και την ομιλία «υποθήκη» για το χρίσμα του 2024 της Μισέλ Ομπάμα. Όσο για τον Τραμπ, τα ανέκδοτα δίνουν και παίρνουν: Έχει κατηγορηθεί ότι απάτησε και τις τρεις συζύγους του, ότι εξαπάτησε τους εργαζομένους του με επιταγές και ότι ως έφηβος πλήρωσε κάποιον για να «βοηθήσει» στις εξετάσεις του για το πανεπιστήμιο. Πολλοί υποψιάζονται ότι «κάτι» έκανε με τους φόρους του, ενώ είναι σίγουροι ότι κάνει κόλπα και στο γκολφ!
Όπως είπε η ανιψιά του, η Μέρι Τραμπ «έχει την εξαπάτηση ως τρόπο ζωής».
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 23 Αυγούστου 2020
