ΑΠΟΨΕΙΣ

Ένα είναι βέβαιο. Ο Α. Τσίπρας θα διενεργήσει πρόωρες εκλογές μόνο αν κρίνει πως έχει κλείσει η δημοσκοπική ψαλίδα μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, σε αποδεκτά επίπεδα, στοχεύοντας στην επόμενη ημέρα. Επιπλέον βασικό κριτήριο στην απόφαση του πρωθυπουργού θα είναι αν ο χρόνος διεξαγωγής των εκλογών κρατεί ζωντανή τη δυνατότητα να προκαλέσει νέες, με αφορμή την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2020. Βασικός κανόνας της πολιτικής είναι η ύπαρξη πολλών επιλογών, ώστε οι παίκτες να έχουν μιαν άνεση κινήσεων. Ο εγκλωβισμός και ο μονόδρομος είναι η χειρότερη δυνατή κατάσταση.

Σε παρόμοια κατάσταση αδιεξόδου κινδυνεύει να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ αν οι εθνικές εκλογές διεξαχθούν μετά τις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές. Με δεδομένη τη χαλαρή ψήφο που χαρακτηρίζει αυτές τις εκλογές. θα βαδίσει προς τις βουλευτικές ως πρόβατον επί σφαγή. Το μόνο κέρδος η παραμονή στην εξουσία για ακόμα μερικούς μήνες.

Βέβαια, υπάρχει ένα σοβαρό ενδεχόμενο να διεξαχθούν τον Μάιο του 2019, ταυτόχρονα, όλες οι εκλογές, ώστε να εκτονωθεί η δυσαρέσκεια του κόσμου προς την κυβέρνηση σε κάποια από τις πολλές κάλπες. Αυτή η επιλογή, όμως, είναι τεχνικά δύσκολο να υλοποιηθεί. Και τα συστήματα της εταιρείας που θα αναλάβει τη διοργάνωση των εκλογών δεν θα μπορούν να υποστηρίξουν αυτήν τη διαδικασία και οι δικαστικοί αντιπρόσωποι δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στην καταμέτρηση των ψήφων και κυρίως των σταυρών προτίμησης. Εκτός εάν σε αυτό ακριβώς θα αποβλέψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην μπαχαλοποίηση της εκλογικής διαδικασίας. Τότε όμως δεν θα μιλούμε για πολιτικό χάος, αλλά για θεσμικό.

Τι απομένει; Ο Φεβρουάριος ή ο Μάρτιος του 2019, ενώ θα είναι ζεστές ακόμα οι τσέπες ενός σημαντικού αριθμού πολιτών από τις παροχές και τις προσλήψεις. Γιατί αν οι εκλογές γίνουν τον Οκτώβριο του 2019, όλα αυτά θα έχουν ξεχαστεί. Απεναντίας, θα έχουν προστεθεί οι καινούργιοι φόροι.

Οι εκλογές το πρώτο τρίμηνο του καινούργιου χρόνου έχουν το πρόσθετο πλεονέκτημα πως θα επιτρέψουν στον Α. Τσίπρα να κάνει χρήση του χαρτιού των εκλογών τον Μάρτιο του 2020. Σε αυτό το δεκαπεντάμηνο η νέα κυβέρνηση, μετά βεβαιότητος, θα έχει υποστεί φθορά λόγω των προβλημάτων που θα αντιμετωπίσει. Απεναντίας, οι εκλογές τον Οκτώβριο του 2019 στερούν από τον πρωθυπουργό αυτήν την επιλογή. Σε έξι μήνες κανένας δεν προκαλεί νέες εκλογές.

Όσο περνάνε οι εβδομάδες, ο χρόνος πλησιάζει προς το τέλος του για τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το φάσμα της ήττας είναι λογικό να θολώνει τη σκέψη και να οδηγεί σε ανορθολογικές αποφάσεις. Ένας καλός παίκτης ξεχωρίζει από έναν ασήμαντο στη διαχείριση της «χασούρας». Αυτός θα φύγει με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, ενώ ο άλλος θα καταστραφεί.

Ο Α. Τσίπρας βρίσκεται μπροστά στο εξής δίλημμα: Εκλογές το πρώτο τρίμηνο του 2019 με αξιοπρεπή ήττα ή παραμονή στην εξουσία μέχρι τον Οκτώβριο του 2019 με εκλογικό διασυρμό;

Εκτός αν πιστεύει στην έλευση κάποιου θαύματος μέχρι τότε, αλλά αυτό είναι ο ορισμός του τυχοδιωκτισμού.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 2 Δεκεμβρίου 2018