Ενεργή Κοινωνία και Ενεργή Οικονομία
Χρειάζεται ισορροπία μεταξύ των δύο υποθετικά -όπως γράφουν διάφοροι, αντικρουόμενων πόλων. Κοινωνία και Οικονομία. Να πω το εξής και να είναι σαφές: Οικονομία χωρίς ενεργή Κοινωνία δεν υπάρχει καθώς και Κοινωνία χωρίς ενεργή Οικονομία δεν υπάρχει επίσης. Οι Σουηδοί υποθέτοντας έκαναν λάθος. Όπως και άλλοι που δέσμευσαν όλη την οικονομία και απέτυχαν επίσης. Ακριβώς έτσι!
Έτσι ενώ βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο όσον αφορά την εξέλιξη της πανδημίας (είμαστε στην μέρα 89 από τις 26/2 και στη μέρα 73 από τις 12/3) σε μια σταθερή αλλά φθίνουσα κατάσταση πασχίζουμε να ενεργοποιήσουμε και την Κοινωνία και την Οικονομία. Δυστυχώς εδώ χρειάζεται κάτι που δεν διαθέτουμε (οι πολλοί –μερικοί εξαιρούμαστε): συλλογικότητα!
Μείνανε (πολλοί) κλεισμένοι στο σπίτι φοβούμενοι ότι κινδυνεύουν (όχι άδικα, έτσι ήταν) αλλά τώρα νομίζουν ότι όλα τελείωσαν και προσπαθούν να ξαναζήσουν όπως ζούσαν πριν. Το Κράτος άντεξε. Οι τομείς πολιτικής ασφάλεια και υγεία άντεξαν. Η παιδεία προσπαθεί να ξαναζήσει. Πέρασε (και περνάει) μια δύσκολη πειραματική φάση με –πρακτικά κλειστά, τα σχολεία. Οι μαθητές των πρώτων τάξεων και των τάξεων μετάβασης (1η Δημοτικού, 6η Δημοτικού, 3η Γυμνασίου, 3η Λυκείου) θα αντιμετωπίσουν ισχυρό πρόβλημα που ελπίζω εν μέρει να καλυφθεί το καλοκαίρι και τον Σεπτέμβριο. Οι νέοι φοιτητές των ΑΕΙ θα πάνε με ελλείψεις και κενά σε αυτά. Ελπίζω να τελειώσει καλά η υπόθεση «ιερές πανελλήνιες». Όμως είναι ακατανόητο –και δείχνει ακριβώς όλη την νοοτροπία, πως για τις οικογένειες με παιδί 17 χρονών το ποσοστό με άτομο σε ευπαθή ομάδα πλησιάζει το 35-40% και πέφτει ανά έτος προς τα κάτω! Με παιδί 16 χρονών 20-25% και με παιδί 15 και κάτω 10-15%! Πανελλαδικίτιδα! Νέα ασθένεια!
Οι λειτουργίες της Κοινωνίας και η καθημερινότητα μας φαίνεται να μπορούν να επανέλθουν. Καλώς εχόντων των πραγμάτων τον Οκτώβριο δεν θα θυμόμαστε τίποτα. Θα έχουμε γυρίσει εκεί που είμασταν. Θα δούμε.
Όσον αφορά την Οικονομία. Τα μέτρα για την ενίσχυση της απασχόλησης, τα δάνεια και οι ενισχύσεις είναι αναμφίβολα θετικά. Αρκεί οι στόχοι τους να μην παραμείνουν στην ενίσχυση αυτού που έχουμε αλλά να λειτουργήσουν σαν καταλύτης για διαφορετικά επιχειρησιακά σχέδια ανάπτυξης. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε μόνιμα εξαρτώμενοι από τον τουρισμό. Πρέπει να αναπτυχθούμε σε άλλες κατευθύνσεις! Ισχυρός είναι ο ρόλος των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων και των Κοινωνικών Εταίρων. Θα δούμε.
Προς το παρόν ελπίζω οι μειώσεις στο ΦΠΑ να μην λειτουργήσουν σαν ενίσχυση από τους φορολογούμενους των επιχειρήσεων. Αν δεν πέσουν οι τιμές το μόνο που θα μείνει είναι ότι μέσω του δικού μου έμμεσου φόρου θα ενισχυθούν. Αν πληρώνω τα ίδια για το ίδιο και το μισό έμμεσο φόρο τον παίρνει η επιχείρηση, εγώ την πληρώνω. Και χάνω σε προοπτική δημόσιων δαπανών. Φοροαπαλλαγίτιδα!
Πολλά και μεγάλα θέματα. Θα δούμε. Ενδιαφέρον καλοκαίρι. Ελπίζω να μην επικρατεί πανικός στον δρόμο από και προς την Χαλκιδική…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 24 Μαΐου 2020
