ΑΠΟΨΕΙΣ

Με κάποιους ξέραμε από την αρχή ότι δεν θα συνεννοηθούμε ούτε για τον COVID-19. Με κάποιους το μαθαίνουμε τώρα. Το σίγουρο είναι ότι ο κύκλος όσων πιστεύουν ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα ή ότι είναι μεν πρόβλημα αλλά όχι αρκετό για να ενοχλήσουμε τις θεολογικές, πολιτικές ή φιλοσοφικές βεβαιότητές μας, μεγαλώνει σταθερά. Και αν στην περίοδο του «αντιμνημονιακού» αγώνα δεν ήξερες πότε το εγκεφαλικό σου έρχεται από δεξιά και πότε από αριστερά, τώρα με την πανδημία έρχεται από παντού.

Οι αρνητές -του ιού στην αρχή, του εμβολίου στη συνέχεια- ήταν στάνταρ από το πρώτο λεπτό. Η εμπειρία της προηγούμενης κρίσης έδειξε ότι υπάρχει ένας αδιανόητα μεγάλος κύκλος ανθρώπων που αρνείται να κατανοήσει τα φαινόμενα με όρους επιστήμης και έχει εθισθεί στη συνωμοσιολογική ερμηνεία του κόσμου. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό υποκρύπτει μηχανισμούς ψυχικής αυτοάμυνας. Θέλουν να διαφοροποιηθούν για να δείξουν, πρώτα στον εαυτό τους και μετά στους άλλους, χθες ότι είναι «αγωνιστές», σήμερα ότι είναι «έξυπνοι». Άρα σπουδαίοι. Αυτό κάποτε γινόταν στο καφενείο όπου σε έπαιρναν στην πλάκα γιατί ήσουν ένας αποκλίνων στους είκοσι φυσιολογικούς, σήμερα γίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με συντριπτικά ευνοϊκότερες συνθήκες γιατί μπορείς να επικοινωνήσεις με πολύ περισσότερα άτομα που έχουν την ίδια ψυχική ανάγκη. Άρα να ανακυκλώσετε τις ίδιες ανοησίες ανταλλάσσοντας like ώστε όλοι μαζί να αυτοθαυμαστείτε γιατί μόνοι εσείς αντιλαμβάνεστε ότι ο Μπιλ Γκέιτς θέλει να φυτέψει τσιπάκι στον κυρ Θανάση από τον Δομοκό.

Επίσης στάνταρ ήταν ότι συμπεριφορές ανορθολογισμού θα εκπορεύονταν από τον χώρο της εκκλησίας. Άλλωστε, η σχέση της θεολογίας με τον ορθό λόγο είναι πάντοτε ένας δύσκολος συμβιβασμός. Ξέραμε ότι πολλοί θα ρωτούσαν τον πνευματικό τους εάν πρέπει να κάνουν το εμβόλιο (και μέσες - άκρες τι θα τους έλεγε ο πνευματικός). Ξέραμε ότι ο συμβολισμός της θείας κοινωνίας δεν ενθαρρύνει την σκέψη ότι μπορεί μέσω αυτής να μεταδοθεί ο ιός. Ξέραμε ότι ένα μεγάλο μέρος του κατώτερου κλήρου είναι άνθρωποι αμόρφωτοι που φαίνονται σεβαστοί χάρις στο σχήμα τους αλλά μόλις ανοίγουν το στόμα τους γίνονται επικίνδυνοι. Απλώς, περιμέναμε ότι ο ανώτερος κλήρος θα εισέφερε πιο γενναιόδωρα το κύρος του στο κοινωνικό συμφέρον και δεν θα ανήγε σε διαρκή διαπραγμάτευση απλά μέτρα υγειονομικής προστασίας, όπως για παράδειγμα εάν η Ανάσταση θα γίνει στις εννιά ή στις δώδεκα. Όσο για την Αριστερά, αυτή κι αν δεν ήταν στάνταρ -το μεγαλύτερο απ’ όλα- και όποιος παραξενεύτηκε με τις δηλώσεις της κ. Αχτσιόγλου προφανώς βρίσκεται εκτός πάσης πραγματικότητος. Αυτή είναι η Αριστερά, απλώς στην Ελλάδα παριστάνουμε ότι δεν βλέπουμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο.

Η new entry στην εικόνα είναι οι δικαιωματιστές. Πρόκειται για έναν «μοντέρνο», επίσης αυτοθαυμαζόμενο χώρο, για τον οποίο ο κόσμος αρχίζει από την Σύμβαση της Ρώμης, περνάει από κάποια άρθρα του Συντάγματος που λόγω της γενικόλογης διατυπώσεώς τους ερμηνεύονται όπως βολεύει στον καθένα και καταλήγει στον GDPR. Μόνο κατά τον τελευταίο ένα χρόνο, οι δικαιωματιστές - ομολογουμένως με τρόπο πιο intellectuel από την πρωτόγονη Αριστερά - κατήγγειλαν ότι θίγονται ατομικά δικαιώματα από την περιφρούρηση των συνόρων στον Έβρο και την δράση του Λιμενικού στα νησιά, από την άρνηση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα αιτήματα του Κουφοντίνα, από τους χρονικούς περιορισμούς στην κυκλοφορία, από την υπoχρέωση αποστολής sms, από τα διαδικτυακά μαθήματα, από το ενδεχόμενο να μην πληρώνονται όσοι υγειονομικοί αρνούνται να εμβολιαστούν, από τις επεμβάσεις της Αστυνομίας στις παράνομες συγκεντρώσεις και εσχάτως από το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Το οποίο, βεβαίως, κανένα άξιο προστασίας δικαίωμα δεν θίγει αλλά ας μην αφήσουμε την πραγματικότητα να χαλάσει την εικόνα μας στον καθρέφτη. Και κάπως έτσι, με ετερόκλητες αφετηρίες, ετερόκλητα επιχειρήματα και ετερόκλητες προθέσεις γίνεται η ζημιά.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 16 Μαΐου 2021