Για χάρη της δημοκρατίας, ακυρώστε τα debates
Η είδηση ότι διαγνώστηκαν θετικοί στον κορονοϊό ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και η σύζυγός του Μελάνια -το γνωστοποίησε μέσω Twitter ο ίδιος ο πρόεδρος- ήρθε μόλις είχαμε ολοκληρώσει αυτό το άρθρο.
«Θα ξεκινήσουμε άμεσα τη διαδικασία καραντίνας και ανάρρωσής μας. Θα το ξεπεράσουμε μαζί», έγραψε ο Ντόναλντ Τραμπ, χωρίς να διευκρινίσει πόσο θα κρατήσει η καραντίνα στην οποία θα τεθούν.
Η αβεβαιότητα για το μέλλον του προεκλογικού αγώνα κυριαρχούσε πια ενόψει των εκλογών της 3ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ.
Το άρθρο της σύνταξης της διεθνούς κύρους εφημερίδας New York Times δεν αφήνει και πολλές απορίες για το που μπορεί να οδηγηθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ο τίτλος είναι: «Για χάρη της Δημοκρατίας, ακυρώστε τα debates μεταξύ Τραμπ και Μπάιντεν».
Στον πλαγιότιτλο όμως δεν αφήνει επίσης και πολλά περιθώρια αμφιβολιών για τον κύριο υπαίτιο της δημιουργίας αυτής της αφόρητης προεκλογικής ατμόσφαιρας που πάει να μην αφήσει τίποτα όρθιο στις Ηνωμένες Πολιτείες: «The president is maneuvering to steal the election. Why help him?»’ («Ο πρόεδρος κάνει ελιγμούς για να κλέψει τις εκλογές. Γιατί να τον βοηθήσουμε;»).
Ο απερχόμενος και εκ νέου υποψήφιος πρόεδρος Τραμπ , συνεχίζει με τις δηλητηριώδεις ατάκες του, τους θεατρινισμούς του και την έλλειψη σεβασμού προς τον αντίπαλο, τη διαδικασία και το ακροατήριο «να πλήττει πλέον αμερικανικά θεσμικά όργανα και ‘ιερές’ αμερικανικές παραδόσεις», σύμφωνα με την εφημερίδα.
Σε όλον τον πλανήτη οι άνθρωποι άναυδοι παρακολούθησαν την Τρίτη το βράδυ μία φαιδρή αν δεν ήταν πρώτα και κύρια τραγική, σκοτεινή ακόμα και στο τηλεοπτικό σκηνικό της «συζήτησης» από την οποία ο αμερικανικός λαός θα κρίνει και θα επιλέξει το άτομο που θα διαμορφώσει το μέλλον αυτής της μεγάλης της χώρας.
To debate ήταν ξεκάθαρα προσβλητικό για τους τηλεθεατές και για την ιστορία του θεσμού που ξεκίνησε με τη θρυλική αναμέτρηση του JFK με τον Nixon το 1960 την οποία αν παρακολουθήσετε στο διαδίκτυο θα δείτε πως είναι ουσιαστικά και σε σύγκριση με τα σημερινά καμώματα, μια γιορτή της δημοκρατίας και της πολιτικής σοβαρότητας. Ήδη στις δημοσκοπήσεις που έγιναν η πλειοψηφία δηλώνει αισθάνθηκε προσβεβλημένη από τη χαμηλή ποιότητα και τις χυδαιότητες που άκουσαν.
Ο συντονιστής Κρις Ουάλας κρίθηκε πως δεν μπόρεσε να «μαζέψει» κυρίως τον αφηνιασμένο Ντόναλντ. Και ο Μπάϊντεν όμως «ξέφυγε». Είχε και αυτός στιγμές που δεν τιμούν έναν υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ. Αρκεί να επισημάνουμε ότι στα 90’ τηλεμαχίας έγιναν 73 διακοπές!
Ήταν τελικά μία χαοτική, ελάχιστα παραγωγική και γεμάτη τοξικότητα -ας την πούμε- «συζήτηση» που οδήγησε την Επιτροπή Προεδρικών Συζητήσεων (Commission on Presidential Debates) να υποσχεθεί απροσδιόριστες -μέχρι την ώρα που γράφαμε αυτό το κείμενο- αλλαγές ώστε οι δύο άλλες αναμετρήσεις μεταξύ των δύο υποψηφίων που απομένουν να είναι τέτοιες που να μπορεί κάποιος έστω να τις παρακολουθήσει απλώς…
Αναμένονταν το κλείσιμο του μικρόφωνου μετά από 2’ να είναι ανάμεσα στις επιλογές. Άλλοι προσθέτουν ότι οι αντίπαλοι πρέπει να είναι αρκούντως μακριά ο ένας από τον άλλον ώστε αν ο ένας προσπαθεί να διακόψει τον αντίπαλο μετά τα 2’ να μην ακούγεται η φωνή του μέσα από το μικρόφωνο του άλλου. Μπορείτε να φανταστείτε έναν Κένεντι, Αϊζενχάουερ, Κάρτερ να μπαίνουν σε μία τέτοια διαδικασία; Σίγουρα η δημοκρατία και τα πολιτικά ήθη έζησαν καλύτερες στιγμές στη χώρα του American Dream.
Θυμήθηκα γράφοντας, το βιβλίο του 2018 «Πώς πεθαίνουν οι Δημοκρατίες» των Στιβ Λεβίτσκι και Ντάνιελ Ζίμπλατ δύο πολιτικών επιστημόνων του Χάρβαρντ που ερμηνεύουν το φαινόμενο Τραμπ, την ανάδυση του λαϊκισμού και τις απειλές που αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα δημοκρατικά συστήματα. Οι μεταπολεμικές γενιές, στην Ευρώπη και την Αμερική του 20ου αιώνα έκαναν αιματηρές θυσίες για να στηρίξουν τους δημοκρατικούς θεσμούς. Οι νέες που θεωρούν τη Δημοκρατία δεδομένη, δοκιμάζουν οδυνηρές εκπλήξεις. Ουσιαστικά είναι μία έκκληση πως πρέπει να αποτρέψουμε το θάνατό της από τα μέσα. Το βιβλίο σημείωσε τεράστια εκδοτική επιτυχία (κυκλοφόρησε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο) και θεωρήθηκε κάτι σαν «οδηγός δημοκρατικής επιβίωσης».
Βέβαια ο Τραμπ πολεμάει με νύχια και με δόντια για την επανεκλογή του ξέροντας ότι οι αποκαλύψεις για φορολογικές υποθέσεις του και άλλα, αναμένεται να προκαλέσουν πολιτική «θύελλα» ως τις εκλογές. Αν δεν τα καταφέρει στις εκλογές του Νοεμβρίου χάνει και τον νομικό «θώρακα» ενόψει πιθανών περιπετειών.
«Είναι ένας ηγέτης που στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει» έγραψε ο Μάσιμο Γκάτζι της Corriere della Sera.
Ο τίτλος του άρθρου είναι «Ο Τραμπ δεν μπορεί να χάσει την εξουσία και γι’ αυτό είναι έτοιμος ακόμα και για απελπισμένες κινήσεις» («Trump non può perdere il potere: per questo è pronto anche a mosse disperate»).
Εάν ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ψευδή στοιχεία για τα έσοδά του, τότε θα κληθεί να λογοδοτήσει γι’ αυτό. Εάν, όμως, οι φορολογικές δηλώσεις του, είναι αξιόπιστες τότε τα έκανε θάλασσα στα προσωπικά του οικονομικά και ο κόσμος θα πάψει να τον θεωρεί επιτυχημένο επιχειρηματία, αλλά και ηγέτη του οποίου το κυριότερο προεκλογικό ατού είναι η εικόνα του επιτυχημένου στην οικονομική πολική. Τι φαύλος κύκλος…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 4 Οκτωβρίου 2020
