ΑΠΟΨΕΙΣ

Αναφέρομαι στην κυβέρνηση. Ο συναγερμός για την επιδημία θα λήξει, έστω σταδιακά. Και τότε θα αρχίσουν τα δύσκολα. Θα πρέπει ο πρωθουργός και οι συνεργάτες του να εκτιμήσουν την κατάσταση της οικονομίας, ενώ ακόμα η αγορά δεν θα έχει αποκαταστήσει την πλήρη λειτουργία της.
Δηλαδή η εκτίμηση θα έχει δυναμική διάσταση. Δεν θα είναι οριστική. Με άλλα λόγια η ρευστότητα της κατάστασης μπορεί να περιορισθεί, αλλά δεν θα εκλείψει.
Επί πλέον, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος της, ανά πάσα στιγμή, επανεμφάνισης της επιδημίας.
Τούτων δοθέντων, πώς η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση; Όπως φαίνεται η αποκρυστάλλωση των οικονομικών μεγεθών θα φανεί προς το τέλος του έτους. Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να κινηθεί με το «βλέποντας και κάνοντας;»
Και πώς αλλιώς μπορεί να κινηθεί όταν δεν θα έχει απλωμένα στο τραπέζι όλα τα δεδομένα; Διεθνείς οργανισμοί υποστηρίζουν πως η Ελλάδα θα γνωρίσει ύφεση που μπορεί να φτάσει και στο 20% του ΑΕΠ.
Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, πιο αισιόδοξος μίλησε για ύφεση 4%. Οι αποκλίσεις είναι σημαντικές και έτσι ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός θα έχει το στοιχείο της προσωρινότητος. Επιπροσθέτως, ενδιαφέρον θα παρουσιάσει και η τακτική των οίκων αξιολόγησης. Θα συνεχίσουν να βαθμολογούν εν μέσω κρίσης ή οι Κεντρικές Τράπεζες θα διευρύνουν τις αρμοδιότητες τους, παραμερίζοντες τους οίκους αξιολόγησης;
Εκείνο όμως που θα πρέπει να γνωρίζει από τώρα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι η στρατηγική που θα ακολουθήσει. Τι θα κάνει με το τραπεζικό σύστημα; Και όταν αναφέρομαι στο τραπεζικό σύστημα εννοώ κυρίως την έκρηξη των κόκκινων δανείων. Θα γίνει νέα ανακεφαλαιοποίηση, με κρατικοποίηση των τραπεζών; Η κυβέρνηση τι θα κάνει με τις τουριστικές επιχειρήσεις; Θα αναδιαρθρώσει κλάδους της οικονομίας ή θα ασκήσει την πεπατημένη επιδοματική πολιτική;
Αυτές οι στρατηγικές θα πρέπει να χαραχθούν έγκαιρα, ώστε από τα μέσα Μάϊου να αρχίσουν να εμφανίζονται τα πρώτα μέτρα.
Το άλλο μεγάλο θέμα είναι αν ο πρωθυπουργός θα μπεί στην διακεκαυμένη ζώνη της οικονομίας με το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα. Ή, για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αν θα προχωρήσει με το ίδιο οικονομικό επιτελείο ή αν θα το ανασχηματίσει.
Μέχρι τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αποδείξει πως μπορεί να παίρνει δύσκολες αποφάσεις που να είναι συγχρόνως και αποτελεσματικές. Τώρα βέβαια η κατάσταση είναι πολύ πιο σύνθετη γιατί η οικονομική κρίση είναι μεν παγκόσμια, όμως κάθε χώρα θα πρέπει να επιλύσει τα προβλήματα της με βάση την κατάσταση της δικής της οικονομίας. Μέχρι στιγμής η Ευρωζώνη δεν φαίνεται διατεθειμένη να προχωρήσει σε ριζικές λύσεις, καθώς ο όμιλος των «ενάρετων» κρατών, όπως αποκαλούνται οι βορειοευρωπαϊκές χώρες, βάζει βέτο στην αμοιβαιοποίηση του χρέους.
Είδαμε πως η κυβέρνηση μέσα σε δύο μήνες κλήθηκε να διαχειρισθεί τρείς κρίσεις. Μιαν εθνική, μιαν υγειονομική και τώρα, μιαν οικονομική. Στις δύο πέτυχε. Ας ελπίσουμε να πετύχει και στην τρίτη και την δυσκολότερη, για το καλό όλων μας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26 Απριλίου 2020