ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο κατά την γνώμη του ανώτατος κριτής ζώντων τε και τεθνεώτων, στην ανάρτηση της στο twitter ήταν βαθιά στενοχωρημένος, διότι κατά την εκτίμησή του η δικαιοσύνη δεν είχε σταθεί στο ύψος της.

Για την ακρίβεια, η ανάρτηση έγινε, αφότου είχαν χαθεί όλα τα ένδικα μέσα που είχαν χρησιμοποιηθεί.

Αλλά οι ακόλουθοι του ήταν κέρβεροι στο πλευρό του και στο timeline του. Μην ανησυχείς! Την άλλη φορά!

Είναι ενθαρρυντικό να ξέρει ο άνθρωπος ότι έχει φίλους στο πλευρό του.

Όμως τι έπρεπε να γίνει από τη στιγμή που όλα τα ένδικα μέσα χάθηκαν; Να βρεθούν και άλλα ένδικα μέσα ή να αποδοθεί η δικαιοσύνη από τον ίδιο τον καταγγέλλοντα με ανάρτηση στο tik tok;

Και κυρίως τι διαφορετικό θα έχει η άλλη φορά; Θα είναι σαν τη δεύτερη φορά αριστερά που εξαγγέλλει ο Πολάκης; Λογικά αν είναι αξιόπιστη, θα δικαιωθεί, αν δεν είναι, δεν θα τα καταφέρει.

Όμως η συγκεκριμένη υπόθεση που στενοχώρησε την τηλεπερσόνα, αφορούσε την καταγγελία για έναν βιασμό, ο οποίος δεν αποδείχτηκε ποτέ.

Τι έπρεπε να γίνει; Να μην έχει τη δυνατότητα ο φερόμενος ως δράστης να διεκδικήσει την αθωότητα του; Να καταδικάζεται στην πυρά, όποιος καταγγέλλεται για συγκεκριμένα αδικήματα, χωρίς να έχει την ευκαιρία να πείσει για την αθωότητα του; Και αν ήταν αθώος, τι θα έπρεπε να κάνει; Να μην το διεκδικήσει επειδή η καταγγελία αφορούσε βιασμό; Περίεργους τρόπους σκέψης έχουμε σ’ αυτόν τον τόπο.

Όποιος προλάβει να καταγγείλει πρώτος έχει το «ηθικό» προβάδισμα να διασύρει τους αντιδίκους του.

Όπως κανείς δεν θα ήθελε να βιαστεί, ευλόγως κανείς δεν θέλει να κουβαλάει ένα στίγμα του βιαστή. Ένα εξαιρετικά βαρύ στίγμα. Αν είναι αθώος, να μπορέσει να ανασαίνει.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι καιρός να σταματήσει να χύνεται το δηλητήριο. Αλλά δεν είναι. Και θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να έλθει αυτός ο καιρός.

Γιατί πάντα αναζητείται η άλλη φορά που θα είναι τα πράγματα πιο ευνοϊκά. Που θα στριμωχτεί ο αντίπαλος. Που θα έχει μειωμένες δυνατότητες να αποδείξει ότι είναι αθώος.

Όπως δε είπε ένας πολιτικός αρχηγός στο βήμα της ΔΕΘ, όταν ρωτήθηκε για τη διάχυση της είδησης για ένα πεντάχρονο παιδί που είχε καταγγελθεί ότι πέθανε όταν το δάγκωσε σκορπιός σε μία νησίδα στον Έβρο.

«Και γιατί να ζητήσουμε συγγνώμη;». Δίκιο είχε! Διότι το θέμα δεν είναι η συγγνώμη. Είναι ότι μπορούμε να χαρούμε που ο βιασμός δεν έγινε, που το πεντάχρονο δεν πέθανε από το δάγκωμα του σκορπιού.

Επιτέλους η δύναμη των ανθρώπων, δεν είναι η συντριβή των αθώων που θα οδηγηθούν να επιζητήσουν μεταθανάτια δικαίωση για να γίνουν ήρωες.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25.09.2022