Η Δευτέρα Παρουσία
Τους βλέπεις και τους ακούς. Παντού σαν νεκρο-ζώντανοι προσδοκούν την Δευτέρα Παρουσία για να ζήσουν σαν γνήσιοι πιστοί την ανάσταση. Αυτοί που στην πρώτη παρουσία ήταν τοποθετημένοι -ασφαλώς «αντικειμενικά», σε θέσεις ευθύνης προσδοκούν την επαναφορά -σε καλύτερη αλλά τέλος πάντων σε κάποια. Οι άλλοι που ανάμεναν αλλά δεν τα κατάφεραν, αναμένουν. Θα τακτοποιηθούν! Αλλά πρώτα πρέπει να αποδείξουν την πίστη τους.
Προφανώς στην Δημοκρατία, σε αντιδιαστολή με το καθεστώς «ή αυτοί ή εμείς», «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» που διάφοροι θεωρητικοί του «λαϊκισμού» αναγορεύουν σαν επιθυμητό που θα προσφέρει την λύση στους «καλούς» η ευθύνη ανήκει στην εκτελεστική εξουσία. Όπου έχουν πλειοψηφία δείχνουν με την πολιτική τους τι θα ακολουθήσει. Την ευθύνη αυτή την διαχέει -έτσι πρέπει, με τους άλλους θεσμούς του κράτους και της πολιτείας. Δυστυχώς μια συγκεντρωτική διοίκηση δεν το κάνει, δεν εμπιστεύεται τους άλλους και την πατάει! Χρειάζεται το σκόρδο της πολιτικής απέναντι στα ζόμπι της Δευτέρας Παρουσίας.
Ομολογώ -λάθος μου, αλλά δεν έγινα πυροσβέστης, δασολόγος, ειδικός μέσων πυρόσβεσης, ότι δεν καταλαβαίνω τις συζητήσεις περί κόστους και οφέλους. Άλλος σου λέει ότι το πεύκο είναι καλό, άλλος κακό. Το μόνο που καταλαβαίνω είναι τον ορθολογισμό κάποιων που συνέδραμαν από άλλες χώρες σε σχέση με την αντιμετώπιση εμπειρικού τρόπου από τις δικές μας υπηρεσίες. Η κυβέρνηση, αν θέλει να πετύχει, πρέπει να επενδύσει σε αυτό σε όλους τους τομείς. Να στηριχτεί στις αρχές της εγγύτητας -το πρόβλημα το αντιμετωπίζει ο θεσμός που είναι κοντά, και της επικουρικότητας- αν δεν μπορεί τον βοηθάει κάποιος άλλος θεσμός. Φυσικά να εξοπλίσει και να εμπιστεύεται. Και η κυβέρνηση -η κεντρική διοίκηση, κατευθύνει και συντονίζει. Δεν δρα αυτή. Καταλαβαίνω ότι είναι θελκτικό να έχεις την απευθείας ευγνωμοσύνη αλλά κινδυνεύεις να έχεις την απευθείας καταδίκη.
Το κομματικό σύστημα της χώρας φρόντισε να αφήσει τον πολίτη ανήλικο που απαιτεί από το κόμμα πατέρα/μητέρα την ικανοποίηση κάθε απαίτησης. Έτσι νέο-χριστιανοί της Δευτέρας Παρουσίας αναπαράγουν αυτό που ξέρουν.
Για να μην ξεχνιόμαστε: ο κορονοϊός είναι εδώ. Με το 40% της ηλικίας 18-39 εμβολιασμένους, καλό είναι να θεωρηθεί απαραίτητο να εμβολιαστεί ο πληθυσμός των φοιτητών και των μαθητών. Με το 60% της ηλικίας 40-64 και το 75% της ηλικίας 65+ αναμένουμε σχεδόν 100 χιλιάδες θανάτους αν κολλήσουν όλοι -που θα συμβεί αν δεν εμβολιαστούν. Καλά είναι όλα -στην Δευτέρα Παρουσία και οι μη εμβολιασμένοι έχουν θέση, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος οι 13.000 νεκροί που έχουμε μέχρι τώρα να πολλαπλασιαστούν… Έχει εμβολιαστεί πλήρως (ή έχει νοσήσει) 70% των ενηλίκων και 60% του πληθυσμού. Άσχετα από τους αριθμούς θέλουμε 35 μέρες για 80% και άλλες τόσες για το 90%.
Ας βάλει η Παναγία που γιορτάζει το χέρι της. Το δεξί ή το αριστερό ή και τα δύο.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14-15 Αυγούστου 2021