ΑΠΟΨΕΙΣ

Η ιστορία είναι παλιά, διδακτική και χρήσιμη για τις ημέρες που περνάμε. Γιατί αφορά στην αίσθηση συλλογικής ευθύνης αλλά και πειθαρχίας που είναι τόσο απαραίτητες σήμερα στην Ελλάδα.

Ήταν καλοκαίρι του 1980 σε φιλικό σπίτι στη Θεσσαλονίκη και οι Βρετανοί πρωταγωνιστές της ιστορίας επισκέπτονταν τη χώρα μας. Παράλληλα διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Μόσχας, που είχαν πολιτικοποιηθεί έντονα λόγω της σοβιετικής εισβολής στο Αφγανιστάν. Η βρετανική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τότε τη «σιδηρά κυρία» Μάργκαρετ Θάτσερ είχε αποφασίσει να μη συμμετάσχει στους αγώνες και όλοι οι Βρετανοί αθλητές είχαν μείνει σπίτι τους. Ταυτόχρονα είχε συστήσει στους πολίτες της χώρας να αποφεύγουν να βλέπουν τους Ολυμπιακούς αγώνες στην τηλεόραση…

Οι Βρετανοί πρωταγωνιστές της ιστορίας μας ήταν παραδοσιακοί ψηφοφόροι των Εργατικών. Άκουγαν Θάτσερ και… έβγαζαν σπυριά. Παρόλα αυτά εκείνες τις ημέρες στην Ελλάδα πειθάρχησαν πιστά στην εντολή της πρωθυπουργού τους και κάθε φορά που στην τηλεόραση μεταδίδονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες ο Τζορτζ και η σύζυγός του άλλαζαν δωμάτιο. «Μπορεί να διαφωνώ σε χίλια πράγματα με τη Θάτσερ, αλλά αυτή είναι η πρωθυπουργός μου σήμερα, αυτή αποφάσισε να μποϋκοτάρει την Ολυμπιάδα και εγώ είτε διαφωνώ είτε συμφωνώ μαζί της θα στηρίξω την απόφασή της», έλεγε και ξαναέλεγε ο Τζορτζ.

Κάντε τώρα τους παραλληλισμούς με την Ελλάδα του σήμερα. Φανταστείτε δηλαδή τι θα έκανε ένας οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνεί με τη χρήση της μάσκας στα σχολεία. Ή ένας θρησκευόμενος που βλέπει πίσω από τη μάσκα χίλια διαβολικά παρασκήνια. Ή πώς θα αντιδρούσε (πριν από ένα χρόνο) ένας ψηφοφόρος της ΝΔ που θα καλούνταν να αποδεχτεί τη συμφωνία των Πρεσπών, που είχε ψηφίσει το ελληνικό κοινοβούλιο.

Ξέρω ότι ζητώ πράγματα που δε γίνονται στην Ελλάδα, αλλά αυτή τη στιγμή πρέπει όλοι να κάνουμε την υπέρβασή μας και να κατανοήσουμε ότι έχουμε πόλεμο. Πόλεμο με τον ιό που μας απειλεί όπως παλιά μας απειλούσαν οι κανονικοί πόλεμοι, με όπλα και με κανόνια. Ήδη στα ΜΜΕ των ΗΠΑ οι αναφορές είναι αποκαλυπτικές: Από τον κορονοϊό έχουν πεθάνει μέχρι στιγμής τόσοι Αμερικανοί όσοι σκοτώθηκαν σε 5 πολέμους της χώρας!

Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι μια νέα εθνική συνείδηση. Να αντιληφτούμε ότι μόνο ενωμένοι, υπερπηδώντας τις όποιες κομματικές και πολιτικές διαφωνίες μας, δείχνοντας πειθαρχία στις αποφάσεις των ειδικών (που κάνουν και λάθη) και της πολιτείας (που έχει τις αδυναμίες της) μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη.

Είναι απλά τα πράγματα. Καλώς ή κακώς στην κυβέρνηση βρίσκεται σήμερα η ΝΔ και πρωθυπουργός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Έτσι ορίζει η δημοκρατία και έτσι το θέλησε η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών στις εκλογές που έγιναν πριν από μόλις 14 μήνες.

Η δε νίκη κόντρα στον ιό δε θα είναι μία νίκη του Μητσοτάκη και της ΝΔ, αλλά μία νίκη που θα ωφελήσει όλους τους Έλληνες.