ΑΠΟΨΕΙΣ

Να δοθεί λύση στην ΕΛΒΟ ζητούν οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση, οι οποίοι αύριο Δευτέρα θα κάνουν κατάληψη στην είσοδο της επιχείρησης.

Οι άνθρωποι ζητούν να υλοποιηθούν οι κατά καιρούς κυβερνητικές υποσχέσεις, οι οποίες εκκρεμούν από το 2013.

Προφανώς έχουν δίκιο. Δεν ακούγεται ιδιαίτερα λογικό, διαδοχικές κυβερνήσεις διαφόρων κομμάτων να έχουν δώσει υποσχέσεις από το 2013 και να μην τις υλοποιούν. Κι έτσι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι φταίνε οι κυβερνήσεις που δίνουν τις υποσχέσεις αλλά δεν τις υλοποιούν.

Οι εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ έχουν κάθε λόγο να υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να τις υλοποιήσουν, αλλά δεν το κάνουν για διάφορους λόγους.

Η ερμηνεία είναι καλή, αλλά δεν απαντάει στο κρίσιμο ερώτημα. Γιατί δεν τις υλοποιούν;

Αυτό είναι ανεξήγητο. Δεκάδες, εκατοντάδες μέχρι πρόσφατα, εργαζόμενοι με τις οικογένειές τους, αποτελούν ένα σημαντικό εκλογικό σώμα, το οποίο ο κάθε πολιτικός θα ήθελε να έχει μαζί του όταν εκτίθεται και ζητάει σταυρό.

Είναι βέβαιο ότι όλοι όσοι έδωσαν τις υποσχέσεις θα ήθελαν να τις υλοποιήσουν. Το πρόβλημα σε όλες αυτές τις χρονίζουσες εκκρεμότητες, είναι ότι δεν μπορούν. Και δεν μπορούν διότι αυτό που υποσχέθηκαν, δεν μπορεί να γίνει.

Το πρόβλημα στην ΕΛΒΟ και σε δεκάδες άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, δεν είναι το ότι δεν υλοποιούν τις υποσχέσεις.

Δεν υλοποιούν τις υποσχέσεις τους, διότι δεν μπορούν να τις υλοποιήσουν. Το πρόβλημα είναι γιατί τις δίνουν. Και μάλιστα γιατί τις δίνουν, ενώ τις ίδιες υποσχέσεις είχαν δώσει και οι προηγούμενοι, χωρίς να μπορέσουν να τις υλοποιήσουν. Κανένας τους δεν μπαίνει ποτέ στον κόπο να μελετήσει και να ψάξει γιατί απέτυχαν να δώσουν λύση οι προηγούμενοι.

Η υπόθεση της ΕΛΒΟ είναι η ακτινογραφία του ελληνικού πολιτικού προσωπικού.

«Ασ' το για τον επόμενο!»

Αυτή είναι η αρχή που διέπει τη συμπεριφορά τους. Θέλουν να είναι ευχάριστοι, προτιμούν να μην λένε την αλήθεια γιατί δεν θέλουν να στενοχωρούν. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η δυσαρέσκεια είναι κακός σύμβουλος, μπροστά στην κάλπη.

Εκείνο που δεν κατανοούν όμως είναι ότι αποφεύγουν τη δυσαρέσκεια, αλλά όταν την συναντούν έχει πλέον μετεξελιχθεί σε οργή.

Και τότε είναι αργά.