ΑΠΟΨΕΙΣ

Με τον όρο «Long COVID» εννοούμε ένα σύνολο από συμπτώματα που η νόσηση από τον κορονοϊό καταλείπει σε ένα ποσοστό των ασθενών μετά την έξοδό τους από το νοσοκομείο.

Άλλα από αυτά οφείλονται σε υπερβολική ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού, άλλα σε θρομβώσεις σε διάφορα όργανα, άλλα στις συνέπειες από αυτή καθαυτή την παραμονή στις ΜΕΘ για μεγάλο διάστημα, άλλα Κύριος οίδεν πού, ακόμα μελετάμε και έχουμε να δούμε πολλά.

Παράλληλα, ο ιός SARS-CoV-2 έχει την άνεση να μεταλλάσσεται και θα συνεχίσει να το κάνει και να μας... χορεύει στο ταψί.

Ο συνδυασμός των δύο αυτών καταστάσεων καθιστά απολύτως αναγκαία μια εθνική στρατηγική αντιμετώπισης τέτοια που να καλύπτει και τα χειρότερα σενάρια.

Στελέχωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με μόνιμο προσωπικό. Με κανονικές προσλήψεις, αξιοπρεπείς αμοιβές και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.

Αναδιοργάνωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με πρόσθετες υποδομές, ώστε να διενεργούνται τα ατομικά rapid tests που εξαγγέλθηκαν (άρα υπάρχουν) και παράλληλα να καταγράφονται τα αποτελέσματα ώστε να γίνεται ιχνηλάτηση, καταγραφή, μελέτη για τυχόν μεταλλαγμένα στελέχη, περιορισμός και άδεια από την εργασία των θετικών και τελικά η συνολική χάραξη της Εθνικής Στρατηγικής.

Ειπώθηκε από δημοσιογράφους και άλλους πως δεν πρέπει να γίνουν διορισμοί γιατρών γιατί όταν περάσει η πανδημία θα περισσέψουν.

Δεν υπάρχει σε μένα πιο αποκρουστική άποψη απ’ αυτή και φαντάζομαι και σε κάθε πολίτη που έστω μία φορά στη ζωή του και πριν από την παρούσα πανδημία χρειάστηκε να πάει στα Επείγοντα είτε ως ασθενής είτε ως συνοδός.

Ο σχεδιασμός θα πρέπει να είναι μακρόπνοος, με σχέσεις εμπιστοσύνης και όχι με προσβολές προς το ιατρικό σώμα και πιστέψτε με, δεν θα πάει χαμένος.

Ας ψάξουν να βρουν περισσευούμενους υπαλλήλους αλλού. Δε θα δυσκολευτούν.