ΑΠΟΨΕΙΣ

Πραγματικά η αντοχή της κυβέρνησης είναι αξιοθαύμαστη, όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που συμπεριέλαβαν και γεγονότα στα οποία οι επιδόσεις της δεν ήταν και οι καλύτερες.

Και όμως η κυβέρνηση πέρασε αυτές τις καταστάσεις αβρόχοις ποσί. Έτσι είκοσι μήνες σχεδόν μετά την εκλογική νίκη της αισθάνεται ασφαλής, καθώς διατηρεί σταθερά από τον ΣΥΡΙΖΑ μια διαφορά περίπου 15 μονάδων.

Ως γνωστόν στην πολιτική σημασία δεν έχει μόνον τι κάνει η κυβέρνηση, που είναι απολύτως φυσιολογικό να υποπέσει σε λάθη, αλλά και πώς κινείται η αντιπολίτευση και αν είναι σε θέση να τα εκμεταλλευτεί. Συνεπώς, αν θέλουμε να έχουμε την μεγάλη εικόνα θα πρέπει να εξετάσουμε και γιατί η κυβέρνηση δεν φθείρεται και γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να την φθείρει.

Η κυβέρνηση, παρ’ όλο που κλήθηκε σχεδόν αμέσως να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις, κατάφερε να πείσει τους πολίτες πως κάνει το καλύτερο δυνατό. Πως προσπαθεί. Έτσι τις όποιες αστοχίες της μπόρεσε και τις ξεπέρασε, γιατί θεωρήθηκαν ότι ήταν φυσικά επακόλουθα της δραστηριότητας μιας κυβέρνησης και ενός πρωθυπουργού που παίρνουν αποφάσεις και τις υλοποιούν. Είναι κοινός τόπος πως αλάνθαστοι είναι ο Πανάγαθος και αυτοί που δεν κάνουν τίποτα. Αυτοί που παρατηρούν τα γεγονότα να περνούν από μπροστά τους.

Συγχρόνως, η κυβέρνηση δεν υπέπεσε σε σοβαρό πολιτικό ή επικοινωνιακό λάθος. Αστοχίες, κυρίως επικοινωνιακές, διορθώθηκαν με μια πρωθυπουργική συγγνώμη. Επιπροσθέτως, δεν παρατηρήθηκαν μέχρι στιγμής φαινόμενα μη χρηστής ή προκλητικής διαχείρισης της εξουσίας. Άλλωστε, λόγω της πανδημίας και των οικονομικών συνεπειών της, η κυβέρνηση είναι συνεχώς με το «χέρι στην τσέπη». Βοηθά πολύ και οι πολίτες το νιώθουν.

Από την άλλη πλευρά η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είχε ευθύς εξ αρχής πρόβλημα να προσαρμοστεί στα νέα καθήκοντα της και να διαβάσει σωστά τη νέα πραγματικότητα. Έτσι, καταφεύγει σε έναν πολιτικό λόγο που δεν ανταποκρίνεται στην μεταμνημονιακή εποχή και κυρίως στην εποχή των συνεπειών της πανδημίας, όπου όλες οι μεταμνημονιακές ρήτρες έχουν ανασταλεί. Με απλά λόγια έχουν αφήσει την κυβέρνηση να «παίζει μπάλα μόνη της». Συγχρόνως, τα εσωκομματικά προβλήματα που ταλαιπωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν βοηθούν στο να αποκτήσει την εικόνα της αξιόπιστης εναλλακτικής. Η δε αντιπολίτευση που ασκεί σε θέματα επιβολής της τάξης φαίνεται πως τον αποκόπτει από την κρίσιμη μάζα των μετριοπαθών ψηφοφόρων που τελικά κρίνουν τις εκλογικές αναμετρήσεις.

Βέβαια, αυτή η ειδυλλιακή κατάσταση για την κυβέρνηση έχει ημερομηνία λήξεως. Τότε που θα κληθεί να διαχειρισθεί την οικονομία μετά την πανδημία. Ευελπιστεί πως επειδή οι συνέπειες του COVID-19 είναι παγκόσμιες, θα χαραχθούν κεντρικές πολιτικές στις οποίες θα συμπεριληφθεί και η Ελλάδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θα πρέπει να περιορισθεί σε πρώτη φάση το έλλειμμα και σε δεύτερη φάση να περάσουμε στα πρωτογενή πλεονάσματα. Συνεπώς η κυβέρνηση θα κληθεί να λάβει δύσκολες αποφάσεις. Γι’ αυτό τον λόγο, είναι πολύ πιθανό, ευθύς ως οι συνθήκες το επιτρέψουν, να προχωρήσει στην διεξαγωγή διπλών εκλογών, γιατί όχι και το φθινόπωρο. Διαφορετικά αναλαμβάνει μεγάλο ρίσκο.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 7 Μαρτίου 2021