O καιρός που η αεροπορική μαζί με το εισιτήριο έβγαζε απευθείας και τη θέση έχει περάσει μάλλον ανεπιστρεπτί, με τους επιβάτες εδώ και πολλά χρόνια να επιλέγουν οι ίδιοι τη θέση τους και μάλιστα επί πληρωμή. 

Όμως, ποιο είναι το κριτήριο όσων πληρώνουν κατιτίς παραπάνω για να διαλέξουν μία συγκεκριμένη θέση; Και ισχύει άραγε το προφανές, πώς είναι η πιο προστατευμένη σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης; 

Σύμφωνα με το CNN, η απάντηση είναι όχι. Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν κράτηση θέσεων για άνεση, όπως χώρο για τα πόδια ή για ευκολία, όπως εύκολη πρόσβαση στις τουαλέτες. 

Οι τακτικοί επιβάτες μπορούν να κάνουν κράτηση για τη θέση τους όσο το δυνατόν πιο κοντά στο μπροστινό μέρος, ώστε να μπορούν να αποβιβαστούν πιο γρήγορα. Σπάνια κάνουμε κράτηση πτήσης με την ελπίδα να πάρουμε μία από τις μεσαίες θέσεις στην τελευταία σειρά. 

Όμως, η επιστήμη διαψεύδει... Αυτά τα καθίσματα είναι στατιστικά τα ασφαλέστερα σε ένα αεροπλάνο.

Από τη μέση και πίσω

Αξίζει να θυμόμαστε ότι τα ατυχήματα από τη φύση τους δεν συμμορφώνονται με τα πρότυπα που βάζουν οι άνθρωποι. 

Στη συντριβή της United Flight 232 το 1989 στο Sioux City της Αϊόβα, 184 από τους 269 επιβαίνοντες επέζησαν από το ατύχημα. Οι περισσότεροι από τους επιζώντες κάθονταν πίσω από την πρώτη θέση, προς το μπροστινό μέρος του αεροπλάνου. 

Ωστόσο, μια έρευνα του TIME που εξέτασε δεδομένα ατυχημάτων αεροσκαφών 35 ετών βρήκε ότι τα μεσαία πίσω καθίσματα ενός αεροσκάφους είχαν το χαμηλότερο ποσοστό θνησιμότητας: 28%, σε σύγκριση με 44% για τα καθίσματα του μεσαίου διαδρόμου. 

Λογικά είναι και αυτό λογικό. Το να κάθεστε δίπλα σε μια σειρά εξόδου θα σας παρέχει πάντα την ταχύτερη έξοδο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει φωτιά από εκείνη την πλευρά. Αλλά τα φτερά ενός αεροπλάνου αποθηκεύουν καύσιμα, επομένως αυτό αποκλείει τις μεσαίες σειρές εξόδου ως την ασφαλέστερη επιλογή σειράς. 

Ταυτόχρονα, το να είσαι πιο κοντά στο μπροστινό μέρος σημαίνει ότι θα χτυπηθείς πριν από αυτούς που βρίσκονται πίσω, κάτι που μας αφήνει την τελευταία σειρά εξόδου. Όσο για το γιατί τα μεσαία καθίσματα είναι πιο ασφαλή από τα καθίσματα του παραθύρου ή του διαδρόμου, δηλαδή, όπως θα περίμενε κανείς, λόγω του "τοίχου προστασίας" που παρέχεται από την ύπαρξη ατόμων και στις δύο πλευρές.

Ορισμένες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι χειρότερες από άλλες

Το είδος της έκτακτης ανάγκης υπαγορεύσει επίσης τη δυνατότητα επιβίωσης. Το τρέξιμο σε ένα βουνό θα μειώσει τις πιθανότητες επιβίωσης εκθετικά, όπως συνέβη σε μια τραγική καταστροφή το 1979 στη Νέα Ζηλανδία. 

Η πτήση TE901 της Air New Zealand συνετρίβη στις πλαγιές του όρους Έρεβους στην Ανταρκτική, σκοτώνοντας 257 επιβάτες και πλήρωμα. 

Η προσγείωση στον ωκεανό μειώνει επίσης τις πιθανότητες επιβίωσης, όπως φάνηκε με την πτήση 447 της Air France του 2009, στην οποία έχασαν τη ζωή τους 228 επιβάτες και πλήρωμα. 

Οι πιλότοι είναι εκπαιδευμένοι να ελαχιστοποιούν τον πιθανό κίνδυνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης όσο καλύτερα μπορούν. Θα προσπαθήσουν να αποφύγουν να χτυπήσουν βουνά και να αναζητήσουν ένα επίπεδο μέρος, όπως ένα ανοιχτό πεδίο, για να προσγειωθούν όσο το δυνατόν πιο κανονικά. 

Η τεχνική για την προσγείωση στο νερό απαιτεί αξιολόγηση των επιφανειακών συνθηκών και προσπάθεια προσγείωσης μεταξύ κυμάτων σε κανονική γωνία προσγείωσης. Τα αεροσκάφη έχουν σχεδιαστεί να είναι πολύ ανθεκτικά σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. 

Στην πραγματικότητα, ο κύριος λόγος που το πλήρωμα καμπίνας μας υπενθυμίζει να κρατάμε τις ζώνες μας δεμένες δεν είναι λόγω του κινδύνου σύγκρουσης, αλλά λόγω των «καθαρών αναταράξεων του αέρα» που μπορεί να εμφανιστούν ανά πάσα στιγμή σε μεγάλα υψόμετρα. 

Αυτό το καιρικό φαινόμενο είναι που μπορεί να προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημιά σε επιβάτες και αεροσκάφη.

Οι κατασκευαστές σχεδιάζουν νέα αεροπλάνα με περισσότερα σύνθετα υλικά ικανά να μεταφέρουν το άγχος κατά την πτήση. 

Σε αυτά τα σχέδια, τα φτερά δεν είναι άκαμπτα και μπορούν να λυγίσουν για να απορροφήσουν ακραία φορτία για να αποτρέψουν τη δομική αστοχία.

Ο τύπος του αεροπλάνου κάνει τη διαφορά; 

Ομολογουμένως, υπάρχουν ορισμένες μεταβλητές, όπως ο αντίκτυπος από την ταχύτητα αέρα, που μπορεί να διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ διαφορετικών τύπων αεροπλάνων. 

Ωστόσο, η φυσική της πτήσης είναι λίγο πολύ η ίδια σε όλα τα αεροπλάνα. Γενικά, τα μεγαλύτερα αεροπλάνα θα έχουν περισσότερο δομικό υλικό και επομένως μεγαλύτερη αντοχή για να αντέχουν την πίεση σε υψόμετρο. 

Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να παρέχουν κάποια πρόσθετη προστασία σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, αλλά αυτό, και πάλι, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα της έκτακτης ανάγκης. 

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείσετε την επόμενη πτήση σας με το μεγαλύτερο αεροπλάνο που μπορείτε να βρείτε. Εξάλλου, τα αεροπορικά ταξίδια παραμένουν πολύ ασφαλή.