Η κατσίκα του γείτονα
Τώρα με το σκληρό Βrexit, που η πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου απειλεί να εφαρμόσει, ανοίγει μία εξαιρετική προοπτική για εμάς. Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, τα πρόσωπα που επιθυμούν να εγκατασταθούν στο Ηνωμένο Βασίλειο, θα πρέπει να έχουν ένα ορισμένο εισοδηματικό επίπεδο, για να εγγυώνται ότι δεν θα πάρουν δουλειές «που θα μπορούσε να αναλάβει» ο βρετανικός πληθυσμός. Οι βίζες που χορηγούνται στους φοιτητές δεν θα υπόκεινται στα ίδια κριτήρια.
Όμως οι φοιτητές που επενδύουν εκεί συνήθως βλέπουν την εγκατάστασή τους στο Ηνωμένο Βασίλειο σαν προοπτική.
Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να προετοιμαστούμε. Να επενδύσουμε στην εκπαίδευση. Πώς θα γίνει αυτό; Να σχεδιάσουμε προγράμματα σπουδών (φυσικά με δίδακτρα), που θα γίνονται στα αγγλικά και θα στοχεύουν σε πολίτες άλλων χωρών (όχι δηλαδή τους έλληνες αποτυχόντες). Σε μια χώρα που 40 χιλιάδες παίρνουν πτυχίο ανά χρόνο και 30 μεταπτυχιακό είναι μάλλον άσκοπο να αναζητούμε αύξηση των εσωτερικών θέσεων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Έτσι η χώρα θα επενδύσει, προσφέροντας παράλληλα υποδομές (εστίες και άλλες ευκολίες, βιβλιοθήκες, θεσμικό περιβάλλον) ή επιτρέποντας στον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει.
Θα κερδίσουμε κάτι; Αν σκεφτούμε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ξεπέρασε την αποβιομηχάνιση με την επένδυση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, σίγουρα θα κερδίσουμε. Όπως θα κερδίζαμε αν το 1990 ιδρύαμε παραρτήματά μας στη Σόφια, στα Τίρανα, στο Βουκουρέστι, στο Βελιγράδι, στα Σκόπια. Θα ήμασταν σήμερα τα αφεντικά της περιοχής (ή, τέλος πάντων, ο ισχυρός παράγων). Αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Διδακτική.
Σήμερα το φυσικό περιβάλλον είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιό μας. Αν σε αυτό προσθέσουμε και θεσμικό περιβάλλον, θα τα πάμε καλά. Είπαμε: προγράμματα σε ξένη γλώσσα, με δίδακτρα, κυρίως για αλλοδαπούς. Όχι μέσω πανελληνίων εξετάσεων αλλά μέσω επιλογής και κριτηρίων. Άλλωστε έτσι πρέπει να γίνουν και για τα ελληνόγλωσσα προγράμματα: επιλογή μετά από αίτηση με βάση κριτήρια, πιθανόν δίδακτρα για κάποιους και επιδότηση από το κράτος για άλλους. Άλλη ιστορία αυτή.
Ελπίζω όλα αυτά να μην έχουν την τύχη της κατσίκας του διπλανού. Όπως λέει η ΕΛΜΕ Μαγνησίας. Αφού δεν μπορώ να έχω εγώ κατσίκα (εργαστήριο Φυσικής) να μην έχει και ο διπλανός. Έχουμε σίγουρα αρκετά να ακούσουμε και για τα αντίστοιχα για το πανεπιστήμιο…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ"