Όλα τα άλλα ζητήματα χλόμιασαν και φαίνεται πως απομειώθηκε κάθε άλλη αξία. Ζούμε και συλλογιζόμαστε μονοθεματικά. Και τα σημειώματά μας δεν μπορεί παρά να έχουν τον ίδιο χαρακτήρα.

Όλες οι γενιές λοιπόν που μεγαλώσαμε μετά τη δεκαετία του 60 μειδιούσαμε που οι παλαιότεροι αποθήκευαν τρόφιμα, προτιμούσαν την αποταμίευση από την κατανάλωση, ανησυχούσαν για διαρκείς στερήσεις κάθε φορά που οξύνονταν μια εθνική ή οικονομική κρίση. Κοροϊδεύαμε μιλώντας για «κατοχικό σύνδρομο». Όλοι πιστεύαμε ότι η «ανάπτυξη» είναι μονόδρομος για την ανθρωπότητα και βέβαια για την Ελλάδα που, έστω και με εμπόδια, πάντα βρισκόταν στις πρώτες δεκάδες των αναπτυγμένων χωρών. Σκεφτείτε κατ αναλογία πως αισθάνονταν οι αμερικανοί, οι γάλλοι και οι γερμανοί. 

(Για τους γερμανούς κρατώ κάποιες επιφυλάξεις). Ούτε η δεκαετής κρίση ούτε η παγκόσμια οικονομική βύθιση του 2008 δεν τάραξε την πεποίθησή μας ότι τα πράγματα αποκλείεται να χειροτερέψουν σε σημεία, που μόνον ο χολιγουντιανός κινηματογράφος μπορούσε να περιγράψει. Άλλωστε οι θιασώτες των ταινιών πλανητικών καταστροφών πάντα θεωρούνταν εκ φύσεως μυθολάγνοι. Παρόλα αυτά εμφανίζεται ένας αόρατος ιός και ανατρέπει τα πάντα. Και ο φόβος των συνεπειών από την επίθεσή του, μέρα με τη μέρα, γίνεται μεγαλύτερος από τον φόβο της προσβολής του ίδιου του εισβολέα. Είναι και αυτή η τηλεόραση, που επιλέγει όλες αυτές τις παράξενες μέρες να προβάλει ό,τι αγχωτικό έχει κατασκευάσει η κινηματογραφική βιομηχανία. Με κορωνίδα βέβαια το «Contagion» που φροντίζουν να επαναλαμβάνουν για να το εμπεδώσουμε. 

Εδώ λοιπόν τίθεται το ερώτημα. Είναι οι σεναριογράφοι ευφάνταστοι ή απλώς μεταφέρουν στην οθόνη κινδύνους για τους οποίους επιστήμονες έχουν κατά καιρούς κρούσει κώδωνες κινδύνου αλλά οι παγκόσμιες ηγεσίες παρέμειναν αδρανείς; Στις περισσότερες λοιπόν περιπτώσεις οι πανάκριβες αυτές παραγωγές έχουν επιστημονική βάση. Μάλιστα πολλές από αυτές έχουν συμβούλους ερευνητές πολύ μεγάλου αναστήματος, όπως για παράδειγμα το «Interstellar» του εξαιρετικού Κρίστοφερ Νόλαν που βασίστηκε στις εργασίες του Κιπ Θορν. (Ο Κιπ Θορν το 2017 βραβεύτηκε με Νόμπελ για τις παρατηρήσεις βαρυτικών κυμάτων).

Για να επανέλθουμε στον κορωνοιό, ακούμε τώρα, και εκ των υστέρων, ότι πολλές φορές οι λοιμωξιολόγοι μιλούσαν για μία πανδημία ιού που αναμένονταν μετά την παρέλευση μιας σχετικά ήσυχης εκατονταετίας. Ακόμα και τώρα πολλοί μιλούν, πάλι εκ των υστέρων, για την ανησυχία που εξέφραζαν- που άραγε;- σχετικά με την συχνή εμφάνιση επιδημιών που οφείλονταν σε ιούς ζωονοσικής προέλευσης την τελευταία δεκαετία.

Και βέβαια η αναφορά του Μπιλ Γκέιτς σε πιθανότητα επερχόμενης πανδημίας δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα και για να αποφευχθούν παρεξηγήσεις δεν εννοώ ότι είχε πληροφορίες για πιθανό σχεδιασμό της. Αλλά ότι ήταν σε θέση να γνωρίζει τους μεγάλους κινδύνους του πλανήτη για τους οποίους κάποιοι τρέχουν επιστημονικά μοντέλα. Πως μπορούν λοιπόν να συνοψιστούν αυτές οι απλές σκέψεις; Ότι το παραμύθι της ευθύγραμμης «ανάπτυξης» λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας τρίζει εδώ και πολλά χρόνια και όλοι, ηγεσίες κρατών, συνασπισμοί χωρών όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκόσμιοι Οργανισμοί που πληρώνονται ακριβά για προβλέψεις και συντονισμό, πολύ στραβά αρμενίζουν.

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Ο ιός λοιπόν εμφανίζεται, σύμφωνα με όσα βεβαιώνουν, στα τέλη του προηγούμενου έτους στην Κίνα. Επί τρείς μήνες παρακολουθούμε, ως να μην μας αφορά, εις έκαστος εξ ημών αλλά και ο κυβερνήσεις, οι ερευνητές (αν δεν κάνω λάθος), οι πλανητικές περσόνες πάσης φύσεως, τους περιορισμούς μετακινήσεων και ελευθεριών, την καταστολή, τις βίαιες προσαγωγές, τα κρούσματα, τους θανάτους, αλλά ουδείς προετοιμάζεται. Οι Κινέζοι επί τέσσερις μήνες καταγράφουν επιστημονικά δεδομένα αλλά ο ιός παραμένει «άγνωστος» μέχρι σήμερα στη συμπεριφορά του, αν κρίνουμε από τα συμπτώματα και την επιθετικότητα σε διάφορα ζωτικά όργανα που κάθε μέρα επικαιροποιούνται και μας ανακοινώνονται, κατά περίπτωση. Οι Ιταλοί λένε ότι δεν αξιολόγησαν τις αυξημένες πνευμονίες του Ιανουαρίου και η παγκόσμια ιατρική κοινότητα καταφεύγει, πανικοβλημένη και εκτεθειμένη στον κίνδυνο χωρίς όπλα, στην χλωροκίνη! Βότανα, ζεστά και κινίνο!!

ΟΙ ΜΕΓΑ-ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»

Τα στατιστικά, τα μέρη συσσώρευσης κινδύνου, η συμπτωματολογία και βέβαια η θεραπεία για τον κορονοϊό είναι θέματα της επόμενης μέρας, που ελπίζω να έρθει γρήγορα. Αλλά αξίζει μια παρατήρηση που αφορά στις μεγάλες εστίες ή πιθανές εστίες σε όλον τον κόσμο. Είναι κάποιες από τις μεγάλες πόλεις. Οι λεγόμενες εδώ και χρόνια megacities, εκεί που ο πληθυσμός ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια. (Στις περιπτώσεις εμφάνισης κρουσμάτων σε μικρότερης συγκέντρωσης περιοχές είναι και ευκολότερη η απομόνωση). Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ η ανάπτυξη των μεγα-πόλεων είναι εντυπωσιακή τις τελευταίες δεκαετίες.

Προβλέπεται ότι μέχρι το 2050 το 66% του παγκόσμιου πληθυσμού θα κατοικεί σε αστικά κέντρα με τεράστια προβλήματα περιβαλλοντικής ρύπανσης, κυκλοφοριακού, εγκληματικότητας.. Ο παγκόσμιος πληθυσμός σήμερα φθάνει τα 7,6 δισεκατομμύρια ενώ προβλέπεται ότι το 2050 θα προσεγγίσει τα 9,5 δις! Εάν τώρα ρίξει κάποιος μια ματιά στους χάρτες της ΝΑSΑ που αφορούν στην μείωση των επιπέδων του διοξειδίου του αζώτου εξ αιτίας της δραματικής μείωσης των μετακινήσεων και της οικονομικής δραστηριότητας επάνω από τη Γιουχάν και τις βιομηχανικές ζώνες της Λομβαρδίας, θα κατανοήσει τον παραλογισμό της παγκόσμιας φρενιτώδους «ανάπτυξης» και της υπερσυγκέντρωσης πληθυσμού και βιομηχανίας σε συγκεκριμένους τόπους. Στην Ινδία που βρίσκονται 21 από τις 30 πόλεις με τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα, η καραντίνα ολίγων ημερών στο 1,4 δισεκατομμύρια των κατοίκων, έκανε, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, τον ουρανό γαλάζιο.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 04/05 Απριλίου 2020