ΑΠΟΨΕΙΣ

Αμφιβάλλω ότι βγήκαμε σοφότεροι από την συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων. Ασφαλώς, για το καλό όλων μας, ελπίζουμε να πάμε καλά και να προοδεύσουμε. Ότι το κεντρικό πρόβλημα της χώρας, από την απελευθέρωσή της, είναι να αποκτήσει ένα σύστημα διοίκησης που να μην λειτουργεί μεροληπτικά και να υιοθετήσει το στρατηγικό προγραμματισμό με στόχους και μετρήσιμα αποτελέσματα είναι γνωστό και δυστυχώς από το 1828 οι αντιδράσεις και η προσπάθεια μεροληψίας με την λειτουργία παράλληλων κέντρων εξουσίας στο εσωτερικό των θεσμών είναι κάτι που το βλέπουμε γύρω μας.

Βήματα βελτίωσης έγιναν και γίνονται. Για να αναφερθώ σε κάτι παλιό: το TAXIS, η ηλεκτρονική δήλωση φόρων οδήγησε στην κατάρρευση των εσωτερικών δικτύων κάθε ΔΟΥ.

Ο προγραμματισμός με βάση στόχους και στρατηγικό προγραμματισμό, οι θεσμικές αλλαγές προς την δημοκρατική αναγέννηση με τη συμμετοχή του πολίτη και η αποτελεσματική οικονομική διαχείριση είναι οι κορυφές του τριγώνου που περιγράφει το κράτος, επιτελικό ή μη, και με γνώμονα αυτά πρέπει να πορευτούμε. Πως θα γλιτώσουμε από τα δίκτυα που λειτουργούν στο εσωτερικό κάθε θεσμού επιβάλλοντας πολιτικές για τα δικά τους ιδιωτικά συμφέροντα είναι μια πονεμένη και μακρά ιστορία.

Μπροστά στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης ας ξεκινήσουμε από τις αλλαγές στην παλιά νομοθεσία -από το 1956 και παλαιότερα!

Μπορεί να εξηγήσει κάποιος γιατί απαγορεύεται να καταθέσουν τα κόμματα συνδυασμούς στις εκλογές αυτοδιοίκησης; Γιατί όλα καλύπτονται από τυπική ή άτυπη υποστήριξη; Αν ο υποστηριζόμενος πάει καλά λένε: είδες ο δικός μας; Έσκισε. Αν δεν πάει καλά λένε: ανεξάρτητος ήταν, αυτός φταίει. Αν η Αυτοδιοίκηση είναι οργανικό τμήμα της Διοίκησης πρέπει να συνδέεται και να αναφέρεται στο πολιτικό σύστημα! Έτσι θα πρέπει να καταργηθεί η απαγόρευση αυτή που έρχεται από πολύ παλιά.

Γιατί ακόμη -πιθανόν οι μόνοι στην Ευρώπη, έχουμε το απαράδεκτο καθεστώς του ετεροδημότη; Όσο τα λεφτά μοιράζονταν με βάση τον νόμιμο πληθυσμό είχε αξία. Τώρα που ευτυχώς μοιράζονται με βάση τον μόνιμο πληθυσμό δεν έχει καμία αξία. Γιατί κάποιος που διαμένει σε ένα δήμο ψηφίζει για έναν άλλο; Απλά για να ψηφίσει τον/την γνωστό/γνωστή, συγγενή κ.λπ., κ.λπ. Καιρός είναι να καταργηθεί το καθεστώς «ετεροδημότης» και να ψηφίζει ο καθένας εκεί που είναι κάτοικος! Εύκολα από πολλά αρχεία (π.χ. TAXIS και άλλα) το επιτελικό κράτος μπορεί να αντιστοιχεί τον καθένα και καθεμιά στον τόπο κατοικίας του!

Τέλος, επιτέλους ας απαλλαγούμε από την υποχρέωση να πηγαίνουμε σε ένα και μοναδικό εκλογικό τμήμα να ψηφίσουμε. Σχεδόν 1,5 εκατομμύριο δεν ψήφισε γι’ αυτόν τον λόγο τον Ιούνιο επειδή σκεφτόταν την απόσταση, το χρόνο, το χρήμα και ίσως γιατί δεν αισθάνονταν κάποια σχέση με όπου παραμένει εγγεγραμμένος/νη.

Τρία θέματα: συνδυασμοί κομμάτων στις εκλογές Αυτοδιοίκησης, ετεροδημότης, εκσυγχρονισμός της εκλογικής διαδικασίας που θα μας (ξανα)απασχολήσουν προς τις εκλογές. Κατά τα άλλα: Αν το κράτος καταφέρει να εξηγήσει την διαφορά εσόδων (φόροι) και εξόδων (δαπάνες) και τα ισορροπήσει θα πάμε πολύ μπροστά!

Καλό μας καλοκαίρι!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 09.07.2023