Καλό μας Πάσχα
Στην γειτονιά μας αλλά και πιο μακριά έγιναν πρόσφατα εκλογές. Στην γειτονιά μας, στην Βουλγαρία, το αδιέξοδο συνεχίζεται χρόνια. Κανένα κόμμα δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Με συμμετοχή στο 40% η βούληση του εκλογικού σώματος δείχνει προς την αποχή από μία διαρκή προσπάθεια διαφορετικών κομμάτων να μην συνεννοηθούν. Η σύγκρουση συντηρητικών με τους φιλελεύθερους με ισχυρή παρουσία ακραίων δεξιών εθνικιστών και κόμματος της μουσουλμανικής μειονότητας δεν προσφέρει καμία πρακτικά λύση.
Τι θα γίνει; Ξανά εκλογές για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια. Αν μάλιστα κατανοήσουμε ότι μία μερίδα του εκλογικού σώματος είναι με την Ρωσία, παρά την συμμετοχή της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μοιάζει να είναι ακατανόητη η όλη κατάσταση. Πιθανόν να συνδέουν την σημερινή Ρωσία με τον χαμένο το 1989 παράδεισο. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…
Στην Φινλανδία -μέλος πλέον του ΝΑΤΟ, το αποτέλεσμα με ισορροπία 100-100 (στις 200 έδρες!) μεταξύ της κυβερνητικής συμμαχίας και της αντιπολίτευσης αφήνει ένα μεγάλο ερώτημα. Τι θα γίνει; Σε μία χώρα συνηθισμένη σε κυβερνητικές συμφωνίες των κομμάτων είναι αδύνατον να προβλέψει κάποιος την συνέχεια. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι στα επτά από τα εννέα κόμματα που κέρδισαν έδρες επικεφαλής είναι γυναίκα! Άλλωστε γυναίκα ήταν πρωθυπουργός!
Και στην Φινλανδία η εισβολή στην Ουκρανία και η διαχείριση της πανδημίας έπαιξε σημαντικό ρόλο. Ισχυρό και το ενδιαφέρον για την πολιτική για την μετανάστευση. Βγαίνοντας από μία δύσκολη εποχή, αισθανόμενη την ανάσα της γειτονικής Ρωσίας η Φινλανδία άλλη μία φορά βρίσκεται σε ένα δύσκολο σημείο.
Τι μας νοιάζουν όλα αυτά; Σε μας η εικόνα αδυναμίας συνεννόησης μπορεί να μας οδηγήσει βγαίνοντας από την δύσκολη εποχή σε ένα μεγαλύτερο κενό. Περάσαμε την Κυριακή των Βαΐων και είμαστε στο Πάσχα -δηλαδή τη μετάβαση, που ελπίζουμε να είναι ουσιαστική. Φρούδα ελπίδα; Αν συνεχιστεί η προσδοκία «χαρίζω οικόπεδα, χαρίζω χρέη», που το αυθεντικό κόμμα της στις εκλογές του 2012 πήρε 199 ψήφους και τα άλλα που έλεγαν το ίδιο πήραν την πρωτοβουλία κινήσεων, με τη μορφή υποσχέσεων θα το δούμε. Δύσκολο να περιοριστεί η παροχολογία άσχετα αν ορθολογικά καταλαβαίνει η καθένας ότι δεν είναι δυνατόν οι υποσχέσεις προς όλους για όλα να τηρηθούν. Αλλά σου λέει: και αν; Μπας και; Άλλωστε περιμένει να «διορθώσει» την ψήφο του σε επόμενες εκλογές -όπως έγινε το 2012! Που σε ένα μήνα άλλαξε σχεδόν το 25% ψήφο.
Αν αλλάξουμε συμπεριφορά σε αυτές τις εκλογές (πολύ αμφιβάλλω) θα το δούμε. Αν υπάρξει η πιθανότητα αναζήτησης συναινέσεων (δηλαδή το αντίθετο από την ψυχοσύνθεση μας) θα δείξει. Πάντως αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πάμε μπροστά. Να αναζητήσουμε συναινέσεις και συμμετοχή. Θα τα ξεχάσουμε στις εκκλησίες και στην Ανάσταση που αυτή την φορά θα πλημυρίσει από κόσμο; Θα τα θυμηθούμε μετά;
Μεγάλη Τρίτη ψηφίστηκε από την Βουλή η σχετική ρύθμιση για την εφαρμογή του άρθρου 29.1 του Συντάγματος. Ας το θυμηθούμε:
«1. Έλληνες πoλίτες πoυ έχoυν τo εκλoγικό δικαίωμα μπoρoύν ελεύθερα να ιδρύoυν και να συμμετέχoυν σε πoλιτικά κόμματα, πoυ η oργάνωση και η δράση τoυς oφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτoυργία τoυ δημoκρατικoύ πoλιτεύματoς».
Μερικές φορές τα πράγματα είναι απλά και δυστυχώς τα μπερδεύουμε.
Υπάρχει κάποιος που δεν μπορεί πολύ εύκολα να τεκμηριώσει ότι η οργάνωση (μια ματιά στο καταστατικό αρκεί) και η δράση (π.χ. περί του COVID και των μεταναστών) του περί ο λόγος κόμματος (που είναι γνωστή και καταγραμμένη), για το οποίο η εκτενής συζήτηση που γίνεται το ανασύρει και το προβάλει, δεν εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος; Χρειάζεται η ολομέλεια του Αρείου Πάγου;
Καλό μας Πάσχα, ελπίζω χωρίς ιατρικά ή άλλα απρόοπτα.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 15-16.04.2023
