Κι αν έπεφταν τα κάγκελα στο ΑΠΘ;
Η ανταλλαγή πυροβολισμών στην πλατεία Χημείου του ΑΠΘ δεν συνιστά ποιοτική αλλαγή στις εκδηλώσεις βίας στο ΑΠΘ παρά το ότι είναι αν δεν κάνω λάθος, η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται πυροβόλα όπλα. Εκείνο το οποίο αποδεικνύει όμως είναι ότι η απομόνωση του πανεπιστημίου από την πόλη, δεν δίνει αποτελέσματα.
Τα παιδιά με τα κουμπούρια μια χαρά έκαναν τη δουλειά τους. Οι μεν ήξεραν τους δε, που ήταν, τι έκαναν και πως ήταν προσβάσιμοι ως στόχοι.
Σε έναν χώρο 334 στρεμμάτων, εύκολα μπορεί κάποιος να κρυφτεί, εύκολα να κάνει παράνομες πράξεις απαρατήρητος.
Δεν μπορεί ένας τέτοιος χώρος να σφραγιστεί ερμητικά. Όσο κι αν κάποιος καλοπροαίρετα προσπαθεί.
Αφού λοιπόν δεν μπορεί να κλείσει ερμητικά ο χώρος, ας ανοίξει. Ας κλείνουν τα κτίρια, αλλά ας μπορούν οι άνθρωποι να περπατάνε, να μιλάνε, να διασκεδάζουν και να ψυχαγωγούνται.
Δεν υπάρχει λόγος οι ελεύθεροι χώροι του πανεπιστημίου να είναι άβατο. Γιατί να μπορούν να γίνονται ρεμπέτικες βραδιές για την οικονομική ενίσχυση των «διωκόμενων αγωνιστών» και όχι για να τραγουδήσει ο Ρουβάς;
Άλλωστε η αστυνομία είναι πλέον παρούσα στους χώρους. Αν αυτοί οι χώροι γεμίσουν ανθρώπους, θα είναι εξίσου εύκολες οι συναλλαγές, όπως αυτές για τις οποίες δημιουργήθηκαν λογαριασμοί που ξεκαθαριστήκαν με τα κουμπούρια τις προάλλες;
Ας πέσουν λοιπόν τα κάγκελα, ας ανοίξουν οι χώροι, ας δημιουργηθούν κρυφές γωνίες για ζευγαράκια.
Ας δημιουργηθεί ο δημόσιος χώρος για όλους. Ας δίνεται άδεια για συναυλίες σε όποιους θέλουν, με σιωπητήριο στις 12.
Ας στερήσουμε από τις συμμορίες το σκοτάδι που δημιουργεί τις συνθήκες του φόβου και διευκολύνει το πλαίσιο των παράνομων συναλλαγών.
Ας γίνει ασπίδα του χώρου, ο κόσμος που θέλει να περπατήσει, να χαλαρώσει να χαρεί.
Ας εκμεταλλευτούμε το ότι στη Θεσσαλονίκη το πανεπιστήμιο είναι μέσα στον αστικό ιστό και εύκολα προσβάσιμο.
Ας δημιουργήσουμε τους διεκδικητές ενός χώρου που κάποιοι κάποτε απαλλοτρίωσαν χωρίς αντίπαλο.
Ας δείξουμε σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι ο χώρος τους ανήκει, ότι δεν έχουν τίποτε.
Ας τους οδηγήσουμε στο πραγματικό τους μέγεθος.
Είναι μία μικρή μειοψηφία που χάνει όταν βρίσκεται εκεί που υπάρχουν άνθρωποι.
Αν νομίζουν ότι μπορούν να τα βάλουν με την αστυνομία, δεν μπορούν να τα βάλουν με την κοινωνία.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17.07.2022
