Δεκάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα, εφοδιασμένα με «καλά πτυχία» (γιατροί, μηχανικοί, οικονομολόγοι, πληροφορικάριοι κτλ.), δεν κάθισαν στην Ελλάδα της κρίσης να βράσουν στο ζουμί τους. Πήραν των ομματιών τους κι έφυγαν για τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, σαγηνευμένοι από τις σειρήνες που τους καλούσαν, υποσχόμενες δουλειά με καλές συνθήκες και εξαιρετικές αμοιβές.

Όσα μάλιστα από τα παιδιά μας είχαν τη σύνεση και την οικονομική δυνατότητα να κάνουν ένα καλό μεταπτυχιακό στη χώρα που τους ενδιέφερε, βρήκαν αμέσως ξεχωριστή θέση με ακόμη καλύτερες απολαβές και προοπτική ταχείας εξέλιξης.

Βλέπετε, εκεί στις χώρες της αναπτυγμένης Δυτικής Ευρώπης οι νέοι δεν πολυσκοτίζονται να διαθέσουν την καλύτερη δεκαετία και βάλε της ζωής τους, για να μάθουν πολλά γράμματα. Μαθαίνουν το επιχειρείν και το μάνατζμεντ, και ζουν πλουσιοπάροχα, εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες ευκαιρίες που υπάρχουν γι’ αυτούς. Όσο για το ειδικευμένο προσωπικό που χρειάζονται, το προσελκύουν εύκολα από τις… φτωχότερες χώρες.

Από την άλλη την πλευρά, τα δικά μας τα παιδιά, το καλύτερο εφόδιο που μπορούν να έχουν είναι η γνώση. Αυτή, σε συνδυασμό με τη διάθεση για μετανάστευση και σκληρή δουλειά, είναι το μόνο διαβατήριο που διαθέτουν για κοινωνική και οικονομική ανέλιξη.

Κι αν τα παιδιά μας, που είναι εφοδιασμένα με τα «καλά πτυχία», είναι ευπρόσδεκτα στην πλούσια Δύση, αυτό δεν ισχύει για όσους στερούνται ξεχωριστών προσόντων. Οι «γενικών καθηκόντων» κάθε άλλο παρά περιζήτητοι είναι. Υπάρχουν, βλέπετε, οι πολύ φθηνότεροι και πολύ προθυμότεροι πρόσφυγες που λόγω της μεγαλύτερης ανάγκης τους σκουπίζουν όλες τις θέσεις εργασίας περιορισμένων προσόντων.

Εκεί πάντως που η ζήτηση είναι στα ύψη, είναι στους τεχνίτες. Όχι στις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες και τα συγκροτημένα πλήρη συνεργεία, αλλά στα μαστόρια που επιδιορθώνουν ζημιές. Υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ψυκτικούς, μπογιατζήδες, τεχνίτες λευκών συσκευών και λοιπούς επαγγελματίες της καθημερινότητας.

Δεν λέω, είναι σκληρή η δουλειά του τεχνικού. Θέλει δύναμη, αντοχή και κουράγιο. Αλλά αμείβεται πλουσιοπάροχα και έχει μεγάλη ζήτηση, άρα σιγουριά για κάποιον που είναι καλός και σωστός επαγγελματίας.

Αυτές οι δεξιότητες λείπουν και στην Ελλάδα. Και λείπουν, επειδή τις θεωρούμε μπας κλας κι όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να σπουδάσουν σε πανεπιστήμια και να γίνουν… άνεργοι.

Είναι τέτοια η κακιά μας νοοτροπία, που φτάσαμε στο σημείο αντί να ενισχύσουμε την τεχνική και τεχνολογική εκπαίδευση, να την καταργήσουμε διά της… ανωτατοποιήσεώς της. (Είναι η λεγόμενη κλοτσιά προς τα πάνω).

Καταργήσαμε (έργο Γαβρόγλου) τα ΤΕΙ, μετατρέποντάς τα σε κακέκτυπα των ήδη υποβαθμισμένων ΑΕΙ, κάνοντας μεγάλο κακό στην ελληνική κοινωνία, στο όνομα της… αναβάθμισής της.

Έτσι, θα δούμε τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων που αναμένεται να ανακοινωθούν τις επόμενες ημέρες και θα φρίξουμε, διαπιστώνοντας ότι οι μισοί περίπου νέοι φοιτητές θα εισαχθούν με βαθμό κάτω της βάσης!

Την ίδια ώρα, οι επικεφαλής των επιμελητηρίων της Θεσσαλονίκης μιλούν στη «ΜτΚ» και λένε ότι αναζητούν να προσλάβουν εργαζόμενους που διαθέτουν συγκεκριμένες δεξιότητες και δεν βρίσκουν…

ΜΙΚΡΑ ΜΙΚΡΑ ΜΙΚΡΑ

Από τη δεξαμενή των αντιπάλων του για το δήμο Θεσσαλονίκης ψάρεψε ο νεοεκλεγμένος δήμαρχος, για να στελεχώσει τις αντιδημαρχίες του και να διασφαλίσει με έναν ιδιότυπο τρόπο την απαραίτητη για να διοικήσει το δήμο πλειοψηφία.

Από τη δική του παράταξη προέρχεται ο Γιώργος Αβαρλής, που ετοιμάζεται για την αντιδημαρχία Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Επιχειρηματικότητας, και η νεοφώτιστη δημοτική σύμβουλος Στεφανία Τανιμανίδου, που πηγαίνει για την αντιδημαρχία Πολιτισμού. Ο Γ. Αβαρλής θα αναλάβει και την αντιπροεδρία του δ.σ. της ΔΕΠΘΕ

Από εκεί και πέρα έχουμε και λέμε. Ο Μάκης Κυριζίδης, ο οποίος πήρε την παράταξή του μετεκλογικά και την πήγε δώρο στον κ. Ζέρβα (φυσικά εξελέγη μόνο ο ίδιος), θα αναλάβει αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων.

Ο Χάρης Αηδονόπουλος, ο οποίος επίσης εκλέχθηκε με τη δική του παράταξη και συντάχθηκε με τον κ. Ζέρβα, θα γίνει αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και ο Πέτρος Λεκάκης, που κατόπιν παλινωδιών κατέβηκε με δικό του ψηφοδέλτιο στις εκλογές, θα γίνει αντιδήμαρχος Αθλητισμού.

Για τις αντιδημαρχίες Οικονομικών και Πρασίνου αλλά και για να δυναμώσει τη μειοψηφική παράταξή του με τη μέθοδο του… εισοδισμού στην παράταξη της πλειοψηφίας, ο κ. Ζέρβας τηλεφώνησε στους εκλεγμένους με τον Ν. Ταχιάο, Μιχάλη Κούπκα και Σωκράτη Δημητριάδη, για να τους αναθέσει τις αντιδημαρχίες Οικονομικών και Πρασίνου αντιστοίχως.

Επίσης, οι πληροφορίες θέλουν την κόρη του πρώην δημάρχου Ιωάννα Κοσμοπούλου, που επίσης εξελέγη με Ταχιάο, να αναλαμβάνει την Κοινωφελή Επιχείρηση του δήμου Θεσσαλονίκης και τον Νίκο Ζεϊμπέκη να ορίζεται εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος Καθαριότητας.

Όπως είναι φυσικό, ο Νίκος Ταχιάος εκνευρίστηκε και αντέδρασε με ένα οργισμένο sms στους παλιούς συντρόφους του (σχετικό ρεπορτάζ στη σελ. 9) αλλά και εναντίον του νέου δημάρχου, κατηγορώντας τον για έλλειψη ευθύτητας στις σχέσεις του.

Πάντως, ο κ. Ζέρβας θα μπορούσε να απαντήσει στον Ν. Ταχιάο πως δεν είναι προσωπικό και πως έτσι αντιλαμβάνεται τη διασφάλιση της ομαλής διακυβέρνησης του δήμου, αφού σκοπεύει να αξιοποιήσει πρόσωπα από όλες τις παρατάξεις σε θέσεις κλειδιά όπως π.χ. ο Κώστας Ιακώβου από την παράταξη του Γ. Ορφανού, όπως και ο Στέλιος Λιακόπουλος, ο οποίος θα παραμείνει στο «τιμόνι» των ΚΑΠΗ.

Σε νομικό πρόσωπο του δήμου θα καταλήξει ο Αλέξανδρος Μπαρμπουνάκης από την παράταξη του Σπ. Βούγια .

Πέραν αυτών, οι αρμοδιότητες για το περιβάλλον θα ενσωματωθούν είτε στην αντιδημαρχία Τεχνικών Έργων είτε σε εκείνη του Πρασίνου, ενώ «σπάει» η σημερινή αντιδημαρχία Τεχνικών Έργων, Καθαριότητας και Περιβάλλοντος, καθώς την Καθαριότητα θα την αναλάβει προσωπικά, για το πρώτο διάστημα, ο ίδιος δήμαρχος.

Δεν θέλεις να «κλείσει» η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, είτε για να πουλήσεις εκδούλευση στους εργαζόμενους -εκλογική σου πελατεία- είτε επειδή πιστεύεις ότι η ζάχαρη είναι… κοινωνικό αγαθό και πρέπει να προσφέρεται από το κράτος!

Το εργοστάσιο μπαίνει μέσα και για να το κρατήσεις ζωντανό πληρώνεις μισθούς και δαπάνες από τα δημόσια ταμεία, κάνοντας… μαγικά.

Στην αδυναμία σου να βρεις λύση και κινδυνεύοντας να χάσεις την πελατεία σου, ψηφίζεις νόμο που προβλέπει μετατάξεις των εργαζόμενων στο δημόσιο κι ευνοϊκές ρυθμίσεις συνταξιοδότησής τους.

Προηγουμένως, για να δικαιολογήσεις την πολιτική σου, βάζεις τους αγρότες να σπείρουν 18.000 στρέμματα με τεύτλα, ώστε να υπάρχει πρώτη ύλη. Δεν κάνεις όμως συμβόλαια μαζί τους, καθώς αυτό είναι ημιπαράνομο.

Στην τελική, δεν βρίσκεις λύση για την ΕΒΖ. Αφήνεις στους επόμενους και απούλητη παραγωγή τεύτλων και διαλυμένη ΕΒΖ, έχοντας φορτώσει στο δημόσιο την εκλογική σου πελατεία. Τι δεν καταλαβαίνεις;

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25 Αυγούστου 2019