ΑΠΟΨΕΙΣ

Ένα ευμεγέθες (ενδεχομένως πλειοψηφικό) ποσοστό όσων γυναικών δολοφονούνται έχουν προηγουμένως υποστεί έντονη σωματική και ψυχολογική βία από τους δολοφόνους τους. Επί μακρόν έχουν ακούσει βρισίδια κι έχουν φάει ξύλο επειδή ορισμένοι άνδρες ανατράφηκαν πιστεύοντας ότι «έτσι θέλουν οι γυναίκες». Θρασείς άνδρες που ενίοτε τις ξυλοφορτώνουν, αν και θα ήταν εξαιρετικά προσεκτικοί απέναντι σε άλλους άνδρες. Θρασείς άνδρες που τις υποτιμούν τόσο, ώστε να καταλήγουν ακόμη και να τις σκοτώνουν με τα ίδια τους τα χέρια.

Ευτυχώς η πατρίδα μας δεν διακρίνεται στο εν λόγω φαινόμενο. Στατιστικά, όχι απλώς δεν βρίσκεται κοντά σε τριτοκοσμικές θεοκρατίες, μα υπολείπεται μέχρι και χωρών του ευρωπαϊκού βορρά, όπου ο αλκοολισμός συχνά καταστρέφει τις σχέσεις μεταξύ των φύλων. Ωστόσο, κι εδώ έχουμε καθίκια και φόνους. Συνεπώς, η κοινωνική ευαισθητοποίηση για τούτο το ζήτημα είναι σαφώς ευπρόσδεκτη, και θα πρέπει να μην καταδικάζεται.

Συμπολίτες μας θεώρησαν προσβλητικό για την Ελλάδα το διάσημο πλέον έργο της Γεωργίας Λαλέ με τη ροζ σημαία/κολάζ, το οποίο αποσκοπεί ακριβώς στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης πάνω στην έμφυλη βία. Πιστεύω πως μέσα από τη συνολική δουλειά της η δημιουργός αποπειράθηκε ν’ αναδείξει την οικουμενικότητα αυτού του θλιβερού φαινομένου. Η επακόλουθη σύγχυση για το μήνυμά της ίσως σημαίνει ότι η προσπάθειά της δεν ήταν αρκετά επιτυχημένη: περισσότερο προκάλεσε παρά συγκίνησε.

Εντούτοις, όπως λέγαμε και το καλοκαίρι με αφορμή τους «Σφήκες» της Κιτσοπούλου, η καλλιτεχνική έκφραση είναι ζήτημα εν πολλοίς υποκειμενικό • το αν ένα καλλιτέχνημα δεν μου αρέσει -ή αν αδυνατώ να το ερμηνεύσω- δεν συνεπάγεται και πως είναι οπωσδήποτε αντιαισθητικό ή λανθασμένο. Κι όσο για τον λοιθωρηθέντα πρόξενο στη Ν. Υόρκη, εκείνος λογικά επεδίωξε ν’ αναδείξει τη χώρα μας ως τόπο ανοιχτόμυαλο, καλλιεργώντας την εικόνα της σε ένα πολύ συγκεκριμένο αμερικανικό κοινό. Έκανε λοιπόν τη δουλειά του όπως θεώρησε καλύτερο, προκαλώντας δυστυχώς τη γνωστή σπασμωδική αντίδραση του ΥΠΕΞ.

Υποθέτω όμως ότι το παραπάνω σκεπτικό δεν θα πτοήσει όσους έχουν ήδη γίνει έξαλλοι. Θα γίνουν μάλιστα πιο έξαλλοι όταν συνειδητοποιήσουν πόσο ενισχύθηκε η καριέρα της Λαλέ από την ουρανοκατέβατη δημοσιότητα. Θα τους παρακαλέσω πάντως ν’ αναλογιστούν και πόσοι γύρω μας ξεφτιλίζουν καθημερινά τη γαλανόλευκη που ’χουν μοστραρισμένη στο σπίτι ή το αμάξι τους, όταν βασανίζουν τις οικογένειές τους, όταν αδιαφορούν για τους ανάπηρους, όταν τινάζουν κάφτρες στα δάση, όταν τυραννούν άμοιρα ζώα, όταν προσβάλλουν εργαζόμενους, όταν πετούν σκουπίδια απ’ το μπαλκόνι τους, όταν κλείνουν πεζοδρόμια, όταν οδηγούν στις ΛΕΑ, όταν κοροϊδεύουν τους τουρίστες, όταν περιφρονούν όχι μόνο τους νόμους μα και τη στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Είναι σίγουρα σημαντικός ο σεβασμός στα εθνικά σύμβολα, αν και αναρωτιέμαι πόσο καλά το γνωρίζουν όλοι όσοι συστηματικά τσιρίζουν γι’ αυτά.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 24.12.2023