ΑΠΟΨΕΙΣ

Λέγεται πως από κράμα αργύρου και χρυσού ήταν τα πρώτα νομίσματα που κυκλοφόρησαν στη Λυδία της Μ. Ασίας, στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ.

Πριν από τη χρήση των συγκεκριμένων νομισμάτων, χρησιμοποιούνταν πολύτιμα μέταλλα στις συναλλαγές. Ακόμα παλιότερα: ο αντιπραγματισμός.

Είκοσι επτά αιώνες μετά, τα νομίσματα έχουν αποκτήσει μια απολύτως διαφορετική μορφή.

Και αξία. Και χρήση. Και αξιοποίηση.

Εδώ και μία δεκαετία περίπου εμφανίστηκαν (και) τα κρυπτονομίσματα...

Κρυπτονομίσματα

Bitcoin, Ethereum, Tether, Ripple, Litecoin... Και έπεται συνέχεια!

Ο αμερικανός κρυπτογράφος David Chaum συνέλαβε, το 1983, την ιδέα των κρυπτονομισμάτων. Το έτος 2008 όμως ήταν που ο Satoshi Nakamoto δημοσίευσε μία μελέτη για το Bitcoin. Καλούσε, μέσω αυτής, για τη δημιουργία του πρώτου «αποκεντρωμένου ψηφιακού νομίσματος». Υποστήριζε (κι όχι άδικα) πως τα συμβατικά νομίσματα βασίζονται στην εμπιστοσύνη μας προς τις τράπεζες, για να λειτουργήσουν. Επιχειρηματολογούσε σε βάρος τους, αναδεικνύοντας ακριβώς το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστημα.

Ακόμα και στην πρόσφατη ιστορία μας (Κύπρος 2013, Ελλάδα 2015) αποδείχθηκε, δυστυχώς, πως δεν είχε άδικο.

Τα κρυπτονομίσματα είναι ψηφιακά νομίσματα, που βασίζονται σε λογισμικό «ανοικτού κώδικα». Επιτρέπουν τη μεταφορά αξίας μεταξύ των συναλλασσομένων, χωρίς να απαιτείται η ύπαρξη μιας κεντρικής αρχής (π.χ. τράπεζας ή κράτους). Ως ψηφιακά, τα νομίσματα αυτά δεν αποτυπώνονται σε υλική μορφή. Κάθε συναλλαγή που πραγματοποιείται με κρυπτονομίσματα επιβεβαιώνεται από τους χρήστες του αποκεντρωμένου νομισματικού συστήματος και καταγράφεται στο Blockchain. Τα κρυπτονομίσματα έχουν την ιδιότητα να αντιστέκονται στον πληθωρισμό. Με τα παρόντα τεχνολογικά δεδομένα μάλιστα, καθίσταται ανέφικτη η πλαστογράφησή τους. Τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των κρυπτονομισμάτων είναι που καθιστούν τις σχετικές συναλλαγές φθηνότερες, ταχύτερες και ασφαλέστερες, σε σύγκριση με τα παραδοσιακά νομίσματα και δίκτυα πληρωμής. Διαθέτοντας τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα κρυπτονομίσματα έχουν «ταράξει τα νερά» της διεθνούς οικονομίας.

Καταξιωμένοι, στο διεθνές στερέωμα, οικονομολόγοι (ενδ. Alan Greenspan, Paul Krugman, Nouriel Roubini) στράφηκαν, με ιδιαίτερη σφοδρότητα, σε βάρος τους. Κράτη και διεθνείς οργανισμοί αντίστοιχα. Κανείς όμως δεν κατάφερε να αναχαιτίσει την ανάπτυξή τους.

Γιατί άραγε; Ανέφερα ήδη πως πρόκειται για κρίση εμπιστοσύνης...

Από όσα είναι γνωστά, δεν φαίνεται πως είναι τεχνικά εφικτό το «χακάρισμα» των κρυπτονομισμάτων. Τι γίνεται όμως και με τα «πορτοφόλια» (Online Wallets, Desktop Wallets, Smartphone Wallets, Hardware Wallets κτλ.) που τα περιέχουν;

Το συγκεκριμένο μέσο αποθήκευσης φαίνεται πως είναι εκείνο που μπορεί να καταστεί στόχος των hackers για την κλοπή κρυπτονομισμάτων.

Μολονότι οι εξελίξεις στο χώρο των κρυπτονομισμάτων είναι ραγδαίες, η χώρα μας βρίσκεται σε νομοθετική απραξία. H Πολιτεία της Νέας Υόρκης, o Καναδάς, το Ισραήλ, η Ελβετία, η Τουρκία, το Ηνωμένο Βασίλειο κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση. Στην Κύπρο επίκεινται (περαιτέρω) ρυθμίσεις αναφορικά με τα κρυπτονομίσματα. Ήδη όμως είναι εφικτή, εκεί, η εξόφληση ενός δικηγόρου με Bitcoin...

Εν κατακλείδι

«Υπάρχει άραγε αλγόριθμος για την εμπιστοσύνη; Νέες μέθοδοι συναλλαγών καθιστούν υποχρεωτικό το ξαναγράψιμο του συμβολαίου μεταξύ εταιρείας, πολίτη και κράτους» (:Alec Ross, 2016).

Τα κρυπτονομίσματα αποτελούν μία πραγματικότητα.

Οι περισσότεροι την έχουν αποδεχθεί. Κάποιοι ήδη την αξιοποιούν. Μεταξύ αυτών και επιχειρήσεις. (Άγνωστο πώς) ΚΑΙ στην Ελλάδα.

Οποιαδήποτε περαιτέρω καθυστέρηση (νομοθετικών) ρυθμίσεων είναι δεδομένο πως αποβαίνει σε βάρος της εθνικής οικονομίας.

Και των επιχειρήσεων.

Αυτονοήτως.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ", 1 Δεκεμβρίου 2019