ΑΠΟΨΕΙΣ

Η μάνα μου δεν το έκανε, ή τουλάχιστον δεν θυμάμαι να το έκανε. Είχα όμως άλλους συγγενείς που το έκαναν.

Και έλεγαν στα παιδιά τους: «Τι θα πει ο θείος Τάκης/Γιώργος, η θεία Μαίρη ή ο ξάδελφος Βαγγέλης αν μάθουν ότι δεν έγραψες καλά στο τεστ των θρησκευτικών;».

Δεν μάθαινα ποτέ τι είχε πει ο θείος ή η θεία όταν το μάθαινε και με την απορία θα έμενα, αν δεν περίμενα ν’ ακούσω τις δηλώσεις μετά τον αγώνα της Ελλάδας με τη Γερμανία για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ.

Τον ρόλο του αυστηρού συγγενούς είχε αναλάβει να διαχειριστεί ο δημοσιογράφος, ο οποίος έθετε τα καίρια ερωτήματα: Γιατί δεν παίξατε άμυνα; Πώς θα ξανασηκωθεί η εθνική από εκεί που την ρίξατε με την ήττα σας;

Θα μπορούσε κάποιος να του πει, όπως ξανασηκώθηκε το 2013 που είχε αποκλειστεί στους 24 και να του θυμίσει ότι το 2017 πάλι στους οκτώ είχε σταματήσει, αλλά τι νόημα θα είχε;

Με τον αγενή και ανάγωγο χαρακτήρα του, ο άνθρωπος νόμιζε ότι εξέφραζε ένα έθνος ολόκληρο ζητώντας απολογίες από όσους δήθεν δεν φάνηκαν αντάξιοι του.

Αυτή η λογική εκπαιδεύει το κοινό σε αρένες. Με ποιον κληρώθηκε ο ΠΑΟΚ; Με κάτι Βούλγαρους! Βούλγαρους; Άρα του χεριού μας! Όταν αποκλειστεί ο ΠΑΟΚ φταίνε αυτοί που δεν επιβεβαίωσαν ότι οι Βούλγαροι είναι του χεριού μας, οι παίκτες δηλαδή, και όχι όσοι τους είχαν χαρακτηρίσει έτσι.

Και για τους Γερμανούς μόνοι μας αποφασίσαμε ότι δεν είναι αντάξιος αντίπαλος. Και χάσαμε.

Αλλά μακάρι να αφορούσε μόνο τον αθλητισμό. Και τα μνημόνια μόνοι μας αποφασίσαμε να τα σκίσουμε. Και είχαμε τρομερή επιτυχία.

Και στο ΝΑΤΟ, θα έπρεπε να πηγαίνει ο Έλληνας πρωθυπουργός και να βαράνε προσοχές όλοι. Και να μας δίνουν λεφτά και να μην τα επιστρέφουμε ποτέ!

Διότι εμείς είμαστε κάτι άλλο, απέναντι στο οποίο οι άλλοι πρέπει να αισθάνονται δέος. Για κάποιους λόγους που εκείνοι ξέρουν. Εμείς δεν μπορούμε, δεν δικαιούμαστε να χάνουμε. Σε μας αρμόζει μόνο η νίκη, άσχετα αν υπάρχει αντίπαλος ή όχι.

Είναι προφανές ότι όλοι αυτοί πάσχουν από μία αδυναμία προσδιορισμού του μεγέθους μας. Ή στα ύψη είναι ή στα βάθη.

Πάντως να απαντήσουμε στο πραγματικό ερώτημα δεν μπορούμε: Μα ποιοι είμαστε τέλος πάντων;