Μεταξύ των δρομέων που τερμάτισαν στο πρώτο «κύμα» στον πρόσφατο μαραθώνιο της Βοστώνης φιγουράρει και το όνομα του Μαρκέλ Τέιλορ, του πρώην ισοβίτη των φυλακών του Σαν Κουεντίν, στην Καλιφόρνια, ο οποίος έτρεξε για πρώτη φορά ως ελεύθερος άνθρωπος.

Ο 49χρονος- που αποφυλακίστηκε το 2019 μετά από 18 χρόνια - έμαθε μόλις μία εβδομάδα πριν από τον αγώνα ότι μετά από τρία χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων παρακολουθούνταν αυστηρά οι κινήσεις του και απαιτούνταν ειδική άδεια για να ταξιδέψει, δεν χρειαζόταν πλέον να τηρεί τους όρους της αποφυλάκισής του.

Έτσι, ο Τέιλορ χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκε στο αεροπλάνο για να πάει στη Βοστώνη ως ελεύθερος άνθρωπος.

«Είναι ένα ωραίο συναίσθημα», δηλώνει ο ίδιος, που παραμένοντας τόσα χρόνια μέσα στη φυλακή είχε ξεχάσει πως είναι.

Στόχος του στο μαραθώνιο ήταν να τερματίσει για τρίτο διαδοχικό αγώνα σε λιγότερο από τρεις ώρες, κάτι που το πέτυχε (2ωρ.52.00).

Από θύμα ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας, κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία

Ο Μαρκέλ Τέιλορ πέρασε τα κάγκελα της φυλακής πριν από 18 χρόνια, όντας 27 ετών, καθώς καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία. Τότε επιτέθηκε στην έγκυο σύντροφό του, με συνέπεια να γεννηθεί πρόωρα το παιδί τους και τελικά να καταλήξει.

Ο ίδιος υπήρξε θύμα ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας σε μικρή ηλικία, ήταν εθισμένος στο αλκοόλ και είχε ιστορικό βίαιης συμπεριφοράς σε συντρόφους του.

Παρ’ ότι δεν μπορούσε πλέον να ζει ως ελεύθερος άνθρωπος, ο ίδιος χρησιμοποίησε τη φυλάκισή του ως ευκαιρία για να ξεφύγει από όλα αυτά. «Σε αναγκάζει να μεγαλώσεις, να ωριμάσεις, να γίνεις σοφός. Σε κάνει καλύτερο άνθρωποι η φυλακή», έχει πει.

Το τρέξιμο ως «αντίδοτο»

Τις δύσκολες ημέρες και ώρες της φυλακής, το τρέξιμο λειτούργησε σαν «αντίδοτο» στην απελπισία που ένιωσε, όταν ένας φίλος του αυτοκτόνησε μετά την απόρριψη για πέμπτη φορά της αίτησής του να αποφυλακιστεί υπό όρους.

«Το τρέξιμο ήταν μια μορφή ελευθερίας. Ήταν η θεραπεία μου, η διαφυγή μου, με κρατούσε συγκροτημένο», είχε δηλώσει.

Τον Ιανουάριο του 2019 πέτυχε το όριο συμμετοχής στο μαραθώνιο της Βοστώνης, τρέχοντας 104,5 γύρους στο προαύλιο της φυλακής!

Έξι εβδομάδες αργότερα αφέθηκε ελεύθερος. Με τη βοήθεια των υποστηρικτών του εξασφάλισε άδεια να τρέξει στη Βοστώνη, με την προϋπόθεση να έχει στο πλευρό του τον προπονητή του. Τερμάτισε σε 3ωρ.03.52, που τότε αποτέλεσε ατομικό ρεκόρ του.

Ο ίδιος παρομοιάζει το μαραθώνιο με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως πρώην φυλακισμένος. «Μερικές φορές πρέπει να ξεκινήσεις από τους τελευταίους δρομείς, όπως κάνω εγώ τώρα με τον ελάχιστο μισθό. Είναι σαν να προσπαθείς να ανέβεις ένα λόφο έπειτα από 19 χιλιόμετρα. Κάποιες φορές έχεις κράμπες. Είναι σαν να σε απορρίπτουν από μία δουλειά που ήθελες, επειδή ζήτησαν αποτυπώματα», λέει.

Η νέα του ζωή

Ωστόσο, μέσα από όσα έχει ζήσει διατηρεί την αισιοδοξία του και λέει πως όλα γίνονται για έναν λόγο. Εάν δεν είχε καταδικαστεί σε ισόβια, πιθανότατα δεν θα είχε ξεκινήσει να τρέχει, δεν θα είχε αντιμετωπίσει τον εθισμό του στον αλκοόλ, ούτε θα είχε μεταμορφωθεί στον άνθρωποι που είναι σήμερα.

Πλέον εργάζεται σε σούπερ μάρκετ, αλλά θα ήθελε να βρει δουλειά ως προπονητής. Πέρσι, μάλιστα, υλοποίησε και μια ιδέα που είχε ως φυλακισμένος, να δημιουργήσει μια σειρά αθλητικών ρούχων, το λογότυπο της οποίας είναι ο ίδιος, που σπάει αλυσίδες ενώ τρέχει.