ΑΠΟΨΕΙΣ

Και όμως ο κορονοϊός δεν λέει να μας αφήσει. Επιμένει αν και το 96% των θανάτων αναφέρεται σε ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα ή/και άνω των 70 ετών.

Έτσι, οι πολλοί θεωρούν ότι πλέον δεν τους αφορά. Το βλέπεις γύρω σου στα λεωφορεία (άσε δε που δεν τους αφορά το κόστος αφού δεν πληρώνουν εισιτήριο), στα καταστήματα και ακόμη και σε χώρους με μεγάλο συνωστισμό. Με τις σχεδιασμένες εκδηλώσεις των δήμων και των αγορών ελπίζω να προσέξουμε, ευτυχώς σήμερα είμαστε στο 10% του περσινού αριθμού θανάτων. Τα εμβόλια, που βάλτωσαν δυστυχώς, έπαιξαν το ρόλο τους προφανώς.

Αλλά αυτές τις μέρες ζούμε την συζήτηση του προϋπολογισμού που δυστυχώς δεν έχει διάδοση στην κοινή γνώμη. Αυτονόητα όταν σε όλο τον κόσμο οι δαπάνες του κράτους είναι διπλάσιες από τις ατομικές δαπάνες για κοινωνικές υπηρεσίες και σε εμάς, τις ΗΠΑ και το Μεξικό είναι ένα προς ένα αμέσως καταλαβαίνουμε τι πρέπει να γίνει. Όταν δε, έχουμε απόκλιση εσόδων που δηλώνονται και εξόδων και μάλιστα μεγάλη, αμέσως καταλαβαίνουμε ότι πρέπει η φορολογία να στραφεί σε ένα σύστημα πλήρους καταγραφής δαπανών και εσόδων και ο καθένας να φορολογείτε έτσι. Όλα να δηλώνονται -αφού η καταγραφή ηλεκτρονικά μπορεί να χρεώνει στο ΑΦΜ του αγοραστή και στο ΑΦΜ του πωλητή αυτόματα όλα θα είναι πιο εύκολα. Θα δούμε λοιπόν αντί να ψάχνουμε τεκμαρτά.

Τώρα μάλιστα που αρχίζει ο ψηφιακός βοηθός του Δημοσίου δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ γιατί να στέλνουμε μέσω courier ψηφοδέλτια και να μην υπάρξει ένας αντίστοιχος ψηφιακός βοηθός να ψηφίζουμε μέσω ηλεκτρονικής εφαρμογής! Αλλά αυτή είναι μία άλλη ιστορία…

Στην Ευρώπη ο κίνδυνος της πορείας προς τα πίσω -στα Εθνικά Κράτη, καραδοκεί. Είναι περίεργο πως αντί να γίνουμε πολιτικός θεσμός (η Ευρωπαϊκή Ένωση) από οικονομικός, κάνουμε βήματα σημειωτόν. Ήταν και είναι ευκαιρία το διάτρητο σύστημα των ομάδων συμφερόντων και ομάδων πίεσης που λειτουργούν γύρω και μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αντιμετωπιστεί. Βοηθάει η γενίκευση της ψηφιακής πλέον «πολιτειότητας», δηλαδή η ενίσχυση της δυνατότητας του πολίτη να παρακολουθεί και να συμμετέχει στις διαδικασίες και τις αποφάσεις, αλλά καλό είναι να προχωρήσουμε σε πλήρη μετατροπή ενός οικονομικού θεσμού σε πολιτικό θεσμό. Αν υπήρχαν ενιαία κόμματα (και όχι ομάδες), αν υπήρχε ευρωπαϊκή αρχή εκλογών με αρμοδιότητα ελέγχου και των εκλογικών δαπανών, αν το εκλογικό σύστημα διευκόλυνε την σύνδεση πολιτών και αντιπροσώπων τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα.

Θα έχουμε Ευρωεκλογές το 2024 και θα τα δούμε -ελπίζω- όλα αυτά. Προς το παρόν περιμένουμε τα Χριστούγεννα την άλλη Κυριακή, ευχόμαστε να είμαστε όλοι και όλες καλά. Περίεργα και μεταβατικά Χριστούγεννα με αναμενόμενη καλοκαιρία!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17.12.2023