ΑΠΟΨΕΙΣ

Πριν από λίγες μέρες, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έθεσε το θέμα της ρήτρας αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς του ρεύματος.

Και όχι μόνο το έθεσε, αλλά έσπευσε να συναντήσει τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας για να του ανακοινώσει τη στήριξή του στις πρωτοβουλίες που οι δικηγόροι εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να αναλάβουν για την κατάργηση της με προσφυγές στα δικαστήρια, όπως λέγεται η αύξηση της δικηγορικής ύλης.

Δεν θα προλάβουν! Διότι πρόλαβε και την κατάργησε ο πρωθυπουργός. Όχι μ’ ένα νόμο και ένα άρθρο αλλά σε ένα διάγγελμα.

Και καλά έκανε. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει, σε κανέναν δεν αρέσει, να πληρώνει φουσκωμένους λογαριασμούς.

Ο πρωθυπουργός έλυσε το πρόβλημα. Δεν θα πληρώνουμε φουσκωμένους λογαριασμούς. Αλλά αυτό ακριβώς έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ: Ότι για τους φουσκωμένους λογαριασμούς στο ρεύμα, φταίει ο Μητσοτάκης. Δεν ομολόγησε ότι έφταιγε, αλλά διορθώνοντας το, επιβεβαίωσε ότι μπορούσε να το είχε διορθώσει.

Διότι όπως είπε, το πρόβλημα θα έπρεπε να το αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά δεν τα κατάφερε και γι’ αυτό κατέστησαν αναγκαίες οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης. Αν θυμάμαι καλά κι ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός, στην έλλειψη πολιτικής της Ένωσης φόρτωνε την ανάγκη για τις αποφάσεις του.

Γι’ αυτό έστελνε τον Κοτζιά να καταψηφίζει τις κυρώσεις για την προσάρτηση της Κριμαίας για να σώσει τα ελληνικά οπωροκηπευτικά και να μπορούν να εξάγονται στη Ρωσία. Που δεν τα έσωσε διότι οι άλλοι εφάρμοσαν τις κυρώσεις.

Όπως τώρα ο κ. Δένδιας βάζει βέτο για τις κυρώσεις στα ευρωπαϊκά δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο. Και πολύ σωστά κάνει διότι αυτά τα δεξαμενόπλοια είναι ελληνικών συμφερόντων και είναι κρίμα να μπαίνουν μέσα οι Έλληνες εφοπλιστές. Αν είχε πολιτική η Ευρώπη, θα είχε εξαιρέσει τα ελληνικά δεξαμενόπλοια, πριν καν θέσει θέμα η Ελλάδα. Ο κ. Τσίπρας, ο οποίος είναι κατά των κυρώσεων που θα επιβάλλονται και υπέρ των εθελοντικών, δεν σχολίασε καν την κυβερνητική θέση. Λογικά δεν τον έβρισκε αντίθετο.

Προφανώς γι’ αυτό το λόγο, ο κ. Τσίπρας από παλιά ήθελε να αλλάξει την Ευρώπη. Για το καλό της, όπως το έχει τραγουδήσει και ο Μηλιώκας.

Τώρα το επισημαίνει και ο Μητσοτάκης, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες, δεν είχε κρύψει ότι η παρουσία ενός Ουκρανού στρατιώτη στην ελληνική βουλή μαζί με τον πρόεδρο Ζελένσκι ήταν άκομψη διότι ήταν στρατιώτης στην μονάδα του Αζόφ, άρα ναζιστής, άρα ντροπή, όπως είχε προλάβει να πει με μία ακόμη brutal παρέμβαση ο κ. Τσίπρας.

Καλώς η κακώς, εδώ και λίγο καιρό, οι κινήσεις Μητσοτάκη βρίσκονται στο ίδιο πνεύμα με τις προτεραιότητες Τσίπρα.

Ενόψει εκλογών, δείχνει αποφασισμένος να στερήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ κάθε λογής ατζέντα.

Δεν προλαβαίνει να μιλήσει ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης υλοποιεί. Εφαρμόζει τις σκέψεις της αντιπολίτευσης πριν καλά-καλά τις πει η ίδια. Δεν είχε προλάβει να στεγνώσει η μελάνη από τη δήλωση Τσίπρα για να μην απομακρυνθεί από την Ελλάδα, ένας 20χρονος μαθητής που ζητούσε άσυλο και ο Μητσοτάκης τον είχε υποδεχτεί στο γραφείο του, χωρίς κανένας να έχει ισχυριστεί ότι η Επιτροπή Ασύλου δεν είχε κάνει καλά τη δουλειά της ή είχε αδικήσει τον μαθητή.

Με αυτά και μ’ αυτά ένα ερώτημα μένει να απαντηθεί: Αν ήταν να πηγαίνει η χώρα με ατζέντα Τσίπρα, γιατί οι Έλληνες ψήφισαν πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη;

Βρίσκουν π.χ. πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να ήθελαν ο ένας να βάζει την ατζέντα και ο άλλος να την υλοποιεί;

Αν ναι, κάνουν λάθος…

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 8.05.2022