Ο φίλος του ο Μανωλάκης
Πάει καιρός που διαψεύσθηκαν οι ελπίδες όσων είχαν επενδύσει ψυχολογικά και συναισθηματικά (πολύ λιγότερο λογικά) σε μία νέα κυβέρνηση, σε μία εντελώς διαφορετική διακυβέρνηση, σε έναν νέο πρωθυπουργό και στους εξίσου νέους συνεργάτες του.
Δυστυχώς δεν άργησαν να προκύψουν Πολάκηδες και Μανωλάκηδες (του Παππά βεβαίως βεβαίως). Άνθρωποι που φωνάζουν και απειλούν όποιον διαφωνεί με τον τρόπο που κυβερνάει η παρούσα κυβέρνηση. Μάλιστα, κάποιοι θεωρούν ότι κυβερνάει τόσο καλά που δικαιούνται να κάνουν εξαγωγή πολιτικής. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι ο κ. Πολάκης έψεξε τον Μανουέλ Μακρόν για τις εξαγγελίες της περασμένης Δευτέρας προς τα «κίτρινα γιλέκα» και ολόκληρη τη Γαλλία; Μάλλον χάλασε την πιάτσα με την αύξηση του κατώτερου μισθού…
Από κοντά κι αυτοί που συνέδεσαν την πολυτελή διαβίωσή τους με την παρούσα διακυβέρνηση, κι από εκεί που τα έβγαζαν δύσκολα πέρα, άνοιξαν πάρε-δώσε με τους μεγαλοεπιχειρηματίες κι απέκτησαν άκρες παντού. Μέχρι και στη Football League! Η είσοδος του Μανώλη στο Μέγαρο Μαξίμου (ως το πρωθυπουργικό πόντιουμ έφτασε) του εξασφάλισε πρόσβαση σε golden επιχειρηματίες και μεγάλα επιχειρηματικά πρότζεκτ, καθώς και σε εκκαθαριστικό της τάξης των 200.000 ευρώ -από τα 4.000 που έβγαζε πριν ως υπάλληλος πιτσαρίας…
Το ηθικό πλεονέκτημα αυτής της κυβέρνησης ξοδεύτηκε πολύ νωρίς. Έβαλε χέρι και στο όποιο απόθεμά της… Όσα έκαναν οι άλλοι, οι κακοί, τα οποία τούς καταλογίστηκαν και τα πλήρωσαν απομακρυνόμενοι από την εξουσία, δυστυχώς δεν έμειναν μακριά από τους νυν… Η αφωνία που παρατηρείται στο εσωτερικό της κυβέρνησης για τον Μανώλη δεν είναι τυχαία και μάλλον καθόλου αθώα.
Φυσικά και δεν δικαιολογούν όλοι όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ -ακόμη και αυτοί που πίστεψαν κάποτε ότι θα χτυπάμε το νταούλι και θα χορεύουν οι αγορές- την τρυφηλή ζωή του Μανώλη. Υπάρχουν κι αυτοί που έπαθαν άλλη μία… απογοήτευση και θα ψάξουν τρόπο να τιμωρήσουν όσους διέψευσαν τις ελπίδες τους.
Όσοι πάλι επένδυσαν με άλλο τρόπο χειροπιαστό και πολύ πιο μετρήσιμο, μάλλον δεν έχουν απογοητευτεί κι ούτε σκοπεύουν να το κάνουν όσο θα έχουν έννομο συμφέρον από την παρούσα διακυβέρνηση.
Γιατί άνθρωποι που λειτουργούν με βάση το προσωπικό τους συμφέρον υπάρχουν δεξιά κι αριστερά. Αν κάποια στιγμή μαζευτούν σε μία πλευρά, ίσως οι άλλοι να πάνε μπροστά.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 16 Δεκεμβρίου 2018
