ΑΠΟΨΕΙΣ

Ένας από τους λίγους που έχει δικαίωμα να ομιλεί για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής και τη δίκη της είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Είτε συμφωνούμε με την γενική πολιτική στάση του στα υπόλοιπα θέματα, είτε όχι, ο πρώην πρωθυπουργός έπαιξε απόλυτα πρωταγωνιστικό ρόλο στην παραπομπή και τελικά την καταδίκη των ανθρώπων της νεοναζιστικής οργάνωσης. Όποιοι και αν ήταν οι λόγοι για την συγκεκριμένη κίνηση της παραπομπής.

Και υπήρχαν και πολιτικοί λόγοι: Η Χρυσή Αυγή εκείνη την εποχή έκοβε ψήφους από τη ΝΔ και η αποδυνάμωσή της μέσω μίας δικαστικής εμπλοκής τόσο μεγάλης σοβαρότητας θα ευνοούσε πολιτικά τη ΝΔ.

Όμως ο απόλυτος χαρακτήρας του Σαμαρά και η τάση του να μη συμβιβάζεται μπροστά σε όποιες δυσκολίες και φυσικά τα υφιστάμενα τότε δικαστικά δεδομένα για τις εγκληματικές πράξεις των ηγετών της Χρυσής Αυγής τον οδήγησαν σε μία πολύ δύσκολη απόφαση. Που ήταν και είναι τελικά πολύτιμη για τη δημοκρατική πορεία της χώρας. Συνεπώς εδώ του χρωστάμε πολλά. Επαναλαμβάνω: είτε τον συμπαθούμε πολιτικά, είτε όχι. Είτε συμφωνούσαμε μαζί του για το μακεδονικό είτε όχι. Είτε βλέπουμε με θετικό τρόπο το σκληρό μέτωπο που έχει ανοίξει με τον ΣΥΡΙΖΑ από την ημέρα που έχασε τις εκλογές είτε όχι.

Και το λέω αυτό γιατί δεν κατανοώ τις οποίες αντιδράσεις προκλήθηκαν για την παρουσία του στο σαββατιάτικο πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας των Συντακτών όπου ενόψει της επερχόμενης απόφασης της δίκης για τη Χρυσή Αυγή όλοι οι πολιτικοί καταδίκασαν το ακραίο αυτό πολιτικό μόρφωμα. Με τίτλο «Το τείχος της Δημοκρατίας». Όλοι πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε την πολιτική συμβολή ακόμη και πολιτικών που δεν ανήκουν στο δικό μας ιδεολογικό χώρο. Και η Αριστερά.

Κατά τα λοιπά η καταδίκη της Χρυσής Αυγής και η όλη συνολική στάση του πολιτικού συστήματος αλλά και της κοινής γνώμης της χώρας στην τελική ευθεία της υπόθεσης είχε θετικά πρόσημα. Με κυριότερο το γεγονός ότι ύστερα από πολλά χρόνια το αίτημα της τιμωρίας, αλλά και της καταδίκης ενός φαινομένου κινητοποίησε τόσο πολύ κόσμο και πέραν κομμάτων. Αλλά και το ότι η χθεσινή απόφαση έχει περάσει στα διεθνή ΜΜΕ ως μια απόφαση που στέκεται δίπλα στην αντίστοιχη της δίκη της Νυρεμβέργης.

Αυτό που δεν μου άρεσε είναι ότι όλος αυτός ο απίστευτος συγχρωτισμός έξω από το Εφετείο έγινε σε εποχές όπου τα κρούσματα του κορονοϊού όλο και αυξάνονται. Ιδιαίτερα στην Αθήνα, όπου έγινε και η μεγαλύτερη συγκέντρωση και όπου τις τελευταίες εβδομάδες καταγράφονται καθημερινά δεκάδες κρούσματα…