ΑΠΟΨΕΙΣ

Από αυτούς τους ανθρώπους δεν περιμέναμε κάτι το σοβαρό για τη συνταγματική αναθεώρηση, παρά την κρισιμότητα του θέματος. Δεν περιμέναμε ο Αλ. Τσίπρας και η παρέα του να αντιμετωπίσει τους θεσμούς με υπευθυνότητα, καθώς απέδειξε πως τους περιφρονεί. Τους χρησιμοποιεί ανάλογα με τα συμφέροντά του. Αυτό πράττει και με την αναθεωρητική διαδικασία του συντάγματος, καθώς την εντάσσει στην αλλαγή της τρέχουσας πολιτικής ατζέντας, που είναι δυσάρεστη για την κυβέρνηση. Βούληση για να υλοποιηθεί, επιτέλους, αυτή η αναθεώρηση δεν υπάρχει.

Η Νέα Δημοκρατία έκανε μία τίμια πρόταση. Το ένα κόμμα να ψηφίσει τις προτάσεις του άλλου κόμματος, ώστε στη συνέχεια ο λαός να αποφασίσει ποιο σώμα προτάσεων θα επιλέξει. Γιατί δεν πρόκειται απλώς για αποσπασματικές προτάσεις για τα άρθρα του συντάγματος που θα αναθεωρηθούν, αλλά για ένα πακέτο που αποτυπώνει και τις ιδεολογικές θέσεις των κομμάτων που το εισηγούνται. Έτσι, π.χ. η πρόταση για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ή η εναντίωση σε αυτήν φανερώνει τη γενικότερη πολιτική αντίληψη που διακατέχει τα κόμματα που προτείνουν ή απορρίπτουν τη συγκεκριμένη ρύθμιση.

Συνεπώς, για να πραγματοποιηθεί η αναθεώρηση του συντάγματος θα πρέπει στην υπάρχουσα Βουλή τα αναθεωρητέα άρθρα να λάβουν τα 3/5 του συνόλου των βουλευτών (180 ψήφους) και στην επόμενη Βουλή να λάβουν την απόλυτη πλειοψηφία. Το άρθρο 110 του συντάγματος προβλέπει και μία εναλλακτική λύση. Στην παρούσα Βουλή να υπάρξει απόλυτη πλειοψηφία και στην επόμενη, αυτή των 3/5. Για να επισυμβεί είτε το ένα είτε το άλλο, θα πρέπει να γίνει αποδεκτή η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.

Φαίνεται όμως πως ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται κυρίως, μέσα από ένα σύνολο «προοδευτικών» προτάσεων, να οδηγήσει σε αδιέξοδο το ΚΙΝΑΛ. Η πρόταση για συνταγματική καθιέρωση της απλής αναλογικής -ενός καταστροφικού εκλογικού συστήματος- και διάφορες άλλες αμεσοδημοκρατικές - αντιθεσμικές ρυθμίσεις, όπως η διενέργεια δημοψηφισμάτων με συλλογή υπογραφών των πολιτών ή η λαϊκή νομοθετική διαδικασία σε αυτό αποβλέπουν. Να θέσουν το ΚΙΝΑΛ στο δίλημμα «ή με εμάς ή με αυτούς». Ο στρατηγικός αντίπαλος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η Νέα Δημοκρατία. Ο Αλ. Τσίπρας γνωρίζει πως θα ηττηθεί στις εκλογές και ο Κ. Μητσοτάκης θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός και μάλιστα με κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι ΚΙΝΑΛ και Νέα Δημοκρατία να μην μπορέσουν να εκλέξουν πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί μόνο τότε ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ζωντανός στο πολιτικό παιχνίδι. Δηλαδή, η επιδίωξη του πρωθυπουργού είναι το ΚΙΝΑΛ να διαθέτει στην επόμενη Βουλή λιγότερους από είκοσι βουλευτές. Και η συνταγματική αναθεώρηση αποβλέπει και σε αυτό.

Παραβλέπω τη γελοιότητα με την οποία περιβάλλονται οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Προτείνουν, οι βουλευτές για ένα εξάμηνο να ψηφίζουν κάθε μήνα, μήπως και κατορθώσουν να εκλέξουν τελικά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν ευτελίζουν μόνο, γελοιοποιούν συγχρόνως.

Δυστυχώς φαίνεται πως θα χαθεί ακόμα μια ευκαιρία για μία ολοκληρωμένη αναθεώρηση του συντάγματος, που θα κάλυπτε τις θεσμικές ανάγκες της χώρας για μία δεκαετία τουλάχιστον. Ίσως, η Νέα Δημοκρατία μετά τις εκλογές μπορέσει να επανεκκινήσει την σχετική διαδικασία. Γι’ αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη -και γι’ αυτόν το λόγο- η άμεση προσφυγή στις κάλπες.