ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο Ερντογάν για δεύτερη φορά παρεμβαίνει σε εκλογές που διεξάγονται στα κατεχόμενα. Την πρώτη φορά όταν ενίσχυσε τον μετριοπαθή Μ. Ταλάτ έναντι του παλαίμαχου Ρ. Ντενκτάς ο οποίος και αποσύρθηκε. Ο Ταλάτ ήταν ο δεύτερος πρόεδρος του ψευδοκράτους από το 2005 ως το 2010. Τότε ο Ερντογάν είχε ευρωπαϊκό προσανατολισμό και επικρατούσε στην πολιτική της Τουρκίας το δόγμα Νταβούτογλου για μηδενικές αντιπαλότητες με τα γειτονικά κράτη. Ο Ντενκτάς ήταν ακραίος και δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις της εξωτερικής πολιτικής που είχε τότε η Τουρκία.

Αυτήν την εβδομάδα ο Ερντογάν παρενέβη για δεύτερη φορά σε εκλογές στα κατεχόμενα. Δήλωσε την αμέριστη στήριξη του στον «προσωρινό πρωθυπουργό» Ερσίν Τατάρ προσφέροντας του ως προεκλογικό δώρο την απόδοση στους Τουρκοκύπριους του παραλιακού τμήματος των Βαρωσίων. Αυτή η παρέμβαση προκάλεσε τις διαμαρτυρίες όλων των άλλων υποψηφίων, ενώ το κόμμα του Κ. Οζερσάι -επίσης υποψηφίου- αποχώρησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό γι’ αυτόν τον λόγο.

Οι διαμαρτυρόμενοι υποστηρίζουν πως αρμόδιο για τέτοιες αποφάσεις είναι το τουρκοκυπριακό κοινοβούλιο και όχι η Τουρκία.

Ως γνωστόν ο Ερντογάν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 αναπροσανατόλισε την πολιτική του με το ψευδοκράτος ερχόμενος σε ρήξη με τον Μ. Ακιντζί, που υπεραμυνόταν της αυτονομίας του ψευδοκράτους απέναντι στην Τουρκία. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις στον δεύτερο γύρο των εκλογών θα περάσουν ο Ακιντζί και ο εκλεκτός του Ερντογάν, Ερσίν Τατάρ.

Το βασικό στοίχημα είναι αν τελικά θα προσαρτηθεί η Βόρεια Κύπρος στην Τουρκία, βάζοντας τέλος στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων ή αν θα συνεχισθεί η αυτόνομη πορεία του ψευδοκράτους με πιθανότητα επανέναρξης των συνομιλιών.

Είναι αυτονόητο πως η πορεία του Κυπριακού δεν πρόκειται να αφήσει ανεπηρέαστες τις διερευνητικές επαφές που θα γίνουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για την αποκλιμάκωση της έντασης.

Λέγεται -και έχει σοβαρή βάση αλήθειας- πως το άνοιγμα της Αμμοχώστου και η απόδοση του παραλιακού τμήματος στους Τουρκοκύπριους στοχεύει ουσιαστικά στην υπονόμευση, εκ μέρους της Τουρκίας, των διερευνητικών επαφών που ξεκινούν στην Κωνσταντινούπολη. Φαίνεται πως ο Ερντογάν, έχοντας εισέλθει σε μιαν ανεξέλεγκτη τροχιά, είναι υποχρεωμένος να ανοίγει συνεχώς νέα μέτωπα. Αν η εξωτερική πολιτική του δεν κινείται διαρκώς σε νέα πεδία, θα καταρρεύσει. Είναι σαν ένα ποδήλατο.

Μάλιστα, αν προχωρήσει σε προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία, τότε δημιουργείται μία κατάσταση που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην επαναφορά του πολεμικού κλίματος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Μήπως τελικά αυτό επιδιώκει ο Ερντογάν;

Δεν είναι τυχαίο πως η τουρκική πλευρά «έκαψε» τις συνομιλίες που ξεκίνησαν μεταξύ της Ε. Σουρανή και του Ι. Καλίν, τη Δευτέρα 13/7/2020, υπό την επιστασία της Μέρκελ, δημοσιοποιώντας το γεγονός της διεξαγωγής τους.

Αν τελικά η Τουρκία προσαρτήσει τα κατεχόμενα, τότε δημιουργούνται νέα δεδομένα και στο ζήτημα της ΑΟΖ. Βέβαια για να υλοποιηθεί η προσάρτηση θα πρέπει να επικρατήσει στις εκλογές που διεξάγονται σήμερα στα κατεχόμενα ο εκλεκτός του Ερντογάν, Ερσίν Τατάρ.

Ό,τι και να συμβεί, η Ελλάδα θα πρέπει να γνωρίζει πως εκτός από την διπλωματική κινητοποίηση που είναι απαραίτητη, το βασικό της στήριγμα σε τελική ανάλυση, είναι οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις της. Αυτό ήταν το δίδαγμα της καλοκαιρινής κρίσης.