ΑΠΟΨΕΙΣ

Τώρα που σιγά-σιγά φαίνεται το τέλος της περιπέτειας μας και ευτυχώς είναι μικρές οι απώλειες σε ανθρώπους, είναι καιρός να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι θετικό μπορεί να βγει από όλα τα αρνητικά που ζήσαμε και ζούμε.

Ένα από τα βασικά θετικά είναι η χρήση πιστωτικών και χρεωστικών καρτών ακόμη και για μικρά ποσά. Είναι γνωστό ότι αν μαζέψουμε πάρα πολλά μικρά το άθροισμα θα μας δώσει ένα πολύ μεγάλο! Έτσι μικρές συναλλαγές κάτω από 50 Ευρώ που είναι πάρα πολλές θα μικρύνουν την φοροδιαφυγή. Θα έχουμε όφελος από την αλλαγή των συναλλαγών και την συγκέντρωση φόρων. Οι συνήθειες δεν αλλάζουν εύκολα! Θα εμφανιστεί και πάλι μικρή φοροδιαφυγή που τελικά αθροίζει σε μεγάλα ποσά!

Θετικό επίσης είναι ότι στην εκπαίδευση γενικεύεται η χρήση της ασύγχρονης εκπαίδευσης. Έτσι μέσω της ανάθεσης εργασιών, της παράθεσης πηγών, της δυνατότητας ελέγχου της λογοκλοπής, της εργασίας σε ομάδες, του περιορισμού φωτοτυπιών, της δυνατότητας ατομικής διόρθωσης και τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων η διδασκαλία θα βελτιωθεί και κυρίως η κατανόηση εννοιών και τεχνικών θα είναι πιο εύκολη. Αυτονόητα θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές να εξοικειωθούν. Θα γίνει σιγά-σιγά εφόσον υπάρξει υλικό και μέθοδοι. Επισημαίνω ότι έτσι μπορεί να ενισχυθεί η διαθεματική προσέγγιση, η ανάθεση project και πολλά άλλα. Θα δούμε.

Θετικό θα είναι πιθανόν ότι οι τοπικές αγορές (τα μαγαζιά δηλαδή στην γειτονιά) έχουν μια ευκαιρία να ξανακερδίσουν πελάτες. Επειδή η αγοραστική δύναμη (τα διαθέσιμα των καταναλωτών) δεν είναι άπειρη η μεταφορά στην τοπική αγορά θα βελτιώσει και την τιμή και την ποιότητα. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός θα δώσει την δυνατότητα κέρδους στον καταναλωτή (που το χρειάζεται…)

Θα αλλάξει η αγορά εργασίας; Θα αποκτήσουμε κάποτε στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης εθνικά και περιφερειακά; Φυσικά δεν πρέπει να περιμένουμε τέτοιες κρίσεις για να καταλάβουμε ότι δεν είναι δυνατόν να μην έχουμε τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση και όλοι να θέλουν να μπουν (και να βγουν) από το Πανεπιστήμιο για να διαμαρτύρονται ότι είναι άνεργοι. Αντίστοιχα ο τουρισμός πρέπει να αναθεωρηθεί. Να αλλάξει.

Θετικό είναι ότι το Κράτος αποκτά ψηφιακές λειτουργίες. Αν συνδυαστεί με την μεταφορά του προσωπικού που σήμερα διεκπεραιώνει γραφειοκρατικές λειτουργίες στην παραγωγή και διανομή ποιοτικών υπηρεσιών στους πολίτες (μεγάλη και δύσκολη ιστορία) θα κερδίσουμε πολλά. Η επαφή του πολίτη με τον υπάλληλο δημιουργεί το υπόστρωμα της διαφθοράς. Αλλά η πελατεία τι θα γίνει;

Στην κρίση που ζούμε, τέλος, το ψευδοδίλλημα «άνθρωπος-οικονομία» φαίνεται να έχει αρκετή έλξη. Αυτονόητα κοινωνία χωρίς ανθρώπινες σχέσεις αλλά και χωρίς οικονομία δεν υπάρχει. Πως το έλεγε ο Μαρξ; Περί της βάσης και του εποικοδομήματος; Πολλοί γύπες και όρνια είναι μαζεμένοι να διεκδικήσουν το χρήμα που θα διατεθεί για την μελέτη των επιπτώσεων. Θα δούμε.

Είναι νωρίς. Σε ένα μήνα θα είμαστε καλύτερα!

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26 Απριλίου 2020