ΑΠΟΨΕΙΣ

Η εξέλιξη της υποψηφιότητας Μπουτάρη ανέδειξε ως παράπλευρη μεν, πολύ σημαντική δε, διάσταση το θέμα των σχέσεων της αυτοδιοίκησης με τα κόμματα.

Τρία κόμματα -ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και το ΠΟΤΑΜΙ- είχαν σπεύσει με δηλώσεις των αρχηγών τους να προσφέρουν την υποστήριξή τους σε έναν υποψήφιο, που ο ίδιος τελικά αποφάσισε να μην είναι υποψήφιος.

Το ότι η δήλωση έγινε σε επίπεδο αρχηγού, περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, αντί να τη διευκρινίζει.

Διότι προφανώς δεν είναι κακό τα κόμματα να στηρίζουν έναν υποψήφιο. Το ζήτημα είναι με ποιες διαδικασίες καταλήγουν στον α’ ή τον β’ υποψήφιο.

Και το πρόβλημα είναι ότι τέτοιες διαδικασίες δεν υπάρχουν.

Δυστυχώς, η κομματική απόφαση για τη στήριξη ενός υποψηφίου είναι αποκλειστικά υπόθεση συγκυρίας. Όπως ακριβώς συνέβη όταν ο κ.Τσίπρας έσπευσε να εκμεταλλευθεί την επίθεση κατά του κ.Μπουτάρη.

Ανακοίνωσε τη στήριξη στον κ.Μπουτάρη, αιφνιδιάζοντας περίπου και τον ίδιο και προκαλώντας εσωτερικές αναταράξεις και στο δικό του κόμμα.

Δυστυχώς, οι παρατάξεις στην ελληνική τοπική αυτοδιοίκηση είναι παρακολουθήματα των επικεφαλής τους.

Τα κόμματα θα μπορούσαν να συνεισφέρουν ώστε να δημιουργηθούν παρατάξεις στον χώρο τους, οι οποίες να αντανακλούν το πολιτικό αξιακό τους σύστημα και τις προτεραιότητές τους στην αυτοδιοίκηση.

Δεν το έκαναν.

Δεν θέλησαν να το κάνουν, διότι αν υπήρχαν τέτοιες παρατάξεις με εσωτερικές διαδικασίες, δε θα ήταν ποτέ στην διακριτική ευχέρεια του κόμματος η διαχείριση του πολιτικού του προσωπικού.

Αυτό όμως πρακτικά αδυνατίζει θεσμικά την αυτοδιοίκηση.

Η αυτοδιοίκηση χρειάζεται παρατάξεις με βάθος, απόψεις, ιδέες και όραμα και όχι εκλογικούς μηχανισμούς του εκάστοτε επικεφαλής.

Αν υπήρχαν αυτές, η υποστήριξη των αρχηγών των κομμάτων θα περνούσε από ένα φίλτρο που είτε θα την ισχυροποιούσε, είτε θα την ακύρωνε.

Στο πλαίσιο αυτό, η επιβίωση της “Πρωτοβουλίας για τη Θεσσαλονίκη”, ως δημοτικής παράταξης, άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τις αρχές της, αποκτά κομβική σημασία.

Μπορεί να αντέξει μία δημοτική παράταξη το crash test της επιλογής νέου επικεφαλής;

Ειδικά σε μία εποχή που είμαστε εξοικειωμένοι και έχουμε συμβιβαστεί με την εικόνα και την παρουσία πολλών επικεφαλής χωρίς παρατάξεις...