Πλαστικά
«Το ξέρω ότι θα στενοχωρηθεί ο πρόεδρος. Θα μου τηλεφωνήσει αύριο και θα μου λέει τι είναι αυτά που είπα», μου είπε βουλευτής, όταν τον ρώτησα αν αυτά που είχε πει σε μία συνέντευξη που είχε δημοσιευθεί εκείνη την ημέρα το πρωί, θα ενοχλήσουν τον πολιτικό με βαρύ όνομα του οποίου εθεωρείτο πολιτικός και προσωπικός φίλος.
Κι εσύ τι θα του απαντήσεις, τον ρώτησα ξέροντας τη βαθειά προσωπική τους σχέση. Θα του πω την αλήθεια, ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και υπάρχει επόμενη μέρα και για μένα, μου είπε.
Ήταν μία αληθινή περιγραφή πως τα πράγματα αλλάζουν.
Όταν οι προσωπικοί μας φίλοι δεν είναι πλέον πρώτο όνομα στη μαρκίζα, δεν θα σταματήσουμε να προσπαθούμε να είμαστε πρώτο τραπέζι στην πίστα.
Δεν είναι εύκολο, αλλά κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι οι βουλευτές, όσο κακή γνώμη και αν έχουν γι’ αυτούς, είναι πρόβατα τα οποία θα ακολουθήσουν τυφλά τον προσωπικό τους μέντορα σε ό,τι εκείνος αποφασίσει.
Και το ξέρει και εκείνος. Δεν ενθουσιάζεται, αλλά δεν γίνεται κανείς κορυφαίος αν δεν ξέρει ότι κάποια στιγμή, ο ήλιος δύει.
Συμβαίνει πάντα και σε όλα τα κόμματα, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο. Οι πολιτικοί συγγενείς του πρώην προσαρμόζονται ή προσπαθούν να προσαρμοστούν στο πλαίσιο που θέτει ο νυν.
Αν δε, είναι κόμμα εξουσίας γνωρίζουν ότι μόνο ο νυν μπορεί να τους κάνει υπουργούς, βουλευτές η γενικούς.
Όσο πείθονται ότι μπορεί, μένουν δίπλα του, ακόμη και αν δεν θέλουν να αισθάνονται την αναπνοή του διότι τους μυρίζει. Αυτό προτιμούν να το ξέρουν μόνο αυτοί.
Αν λοιπόν στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΠΑΣΟΚ αισθάνονται ότι ο Μητσοτάκης θα πέσει ή για την ακρίβεια, θα τον ρίξουν οι δικοί του, επειδή σιχαίνονται τις παρακολουθήσεις ή επισυνδέσεις και για διάφορα άλλα ηθικά θέματα, όπως για παράδειγμα ότι έβαλε υποψήφιο στα Γρεβενά, τον Πάτση που αγοράζει και πουλάει κόκκινα δάνεια, έχουν μαύρα μεσάνυχτα και από πολιτική και από ηθική.
Τον Μητσοτάκη θα τον ρίξουν οι δικοί του όταν διαπιστώσουν ότι δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει τα ελέη της εξουσίας.
Τότε θα έχουν λόγο να το κάνουν διότι αυτό επιτάσσει ο κυνισμός της εξουσίας. Ο αρχηγός πρέπει να εμπνέει εξουσία. Κανείς δεν πάει μαζί του επειδή είναι καλό παιδί.
Όλα τα άλλα είναι ηθικοπλαστικά. Η εξουσία είναι απλώς πλαστική…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 11.12.2022
