22/04/2023 08:00
Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο Διαμαντή Γκολιδάκη
Πολιτικός, με αρκετή δόση ιατρικής αλλά και μπόλικη γεύση από Καλαμαριά και Θεσσαλονίκη ο σημερινός πρωινός καφές. Τον ήπιαμε στο πεζόδρομο της Καλαμαριάς, στο καφέ «Mercadο», με τον καρδιολόγο και υποψήφιο βουλευτή της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης Διαμαντή Γκολιδάκη.
Κουβεντιάσαμε για την παλιά Καλαμαριά και τη μυρωδιά από το τηγανητό ψάρι των ψαράδων της περιοχής, την ποδηλατάδα που έκανε πιτσιρικάς, αλλά και την έννοια της προσφοράς που πήρε από το σπίτι του και η οποία τον συνοδεύει μέχρι σήμερα. «Για μένα ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής, είναι μέσα στο DNA μου. Όπου δεν μπορεί το κράτος και οι δημόσιες δομές πρέπει να βοηθούμε», τονίζει ο επονομαζόμενος και «γιατρός των φτωχών». Μιλά για τη Θεσσαλονίκη και την πρότασή του για τη δημιουργία ενός δημόσιου κέντρου αποκατάστασης ασθενών που έχουν προβλήματα κινητικά, ενώ για το στοίχημα της αυτοδυναμίας απαντά ότι «το πλάνο της ΝΔ είναι μοναδικό. Σέβομαι την ιδεολογία όλων των υπολοίπων πολιτικών σχηματισμών, αλλά δεν έχουν δείξει ότι έχουν ένα τόσο συγκροτημένο πλάνο για την Ελλάδα μας».
Τέλος η συμβουλή του για μια γερή καρδιά είναι η καλή διατροφή, η άθληση αλλά και «να αποβάλουμε οτιδήποτε τοξικό. Γιατί κάτι τέτοιο ηρεμεί την καρδιά, μειώνει την έκκριση των κατεχολαμινών και το άγχος. Και μας δίνει μια καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή».
Ένας γιατρός και δη καρδιολόγος πίνει πρωινό καφέ;
Είναι η αγαπημένη πρώτη συνήθεια της ημέρας (γελάει) και όχι μόνο για μένα. Νομίζω ότι στην Ελλάδα πίνουμε περισσότερους καφέδες απ’ ότι στη Βραζιλία, όπου ανακαλύφτηκε ο καφές. Αλλά, ναι είναι η αγαπημένη μου πρώτη συνήθεια της ημέρας.
Δεν κάνουν κακό στην υγεία οι πολλοί καφέδες;
Αν μιλήσουμε ιατρικά υπάρχει κάτι που λέγεται ανοχή στην καφεΐνη, η οποία με την πάροδο των ετών γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Παλιά πίναμε έναν καφέ και δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε όλο το βράδυ. Τώρα πίνουμε τρεις και αντέχουμε.
Tι είδους καφέ προτιμάτε;
Freddo cappuccino σκέτο από την άνοιξη και μετά και τον χειμώνα διπλό ελληνικό. Σκέτο πάλι.
Πάμε αρκετά χρόνια πίσω: Γεννηθήκατε στο κέντρο της Καλαμαριάς, όχι και πολύ μακριά από τον πεζόδρομο που βρισκόμαστε τώρα, έτσι;
Λίγο πιο νότια και πιο στο κέντρο της Καλαμαριάς. Εκεί όπου ήρθαν και εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Στην οδό Πασσαλίδου χαμηλά.
Οι γονείς σας;
Ο πατέρας μου ήρθε πρόσφυγας εδώ από το Κατιρλί, που βρίσκεται έξω από την Κωνσταντινούπολη. Η μητέρα μου βέρα Θεσσαλονικιά, καθώς γεννήθηκε εδώ, αλλά με καταγωγή από το Βόιο Κοζάνης και την Ήπειρο.
-Με τι ασχολούνταν;
Ο πατέρας μας ήταν παιδίατρος και όχι καρδιολόγος -εκεί έκανα την επανάστασή μου (γελάει). Γιατρός δηλαδή, που υπηρέτησε χρόνια την Καλαμαριά. Η μαμά μου είχε τελειώσει αυτό που λέμε σήμερα παραϊατρικά επαγγέλματα ως βοηθός φαρμακοποιού, αλλά έκανε την πιο δύσκολη δουλειά που θεωρούνταν παλιά για τη γυναίκα. Τα οικιακά. Ήταν πάντα ο στυλοβάτης δίπλα στο ιατρείο του πατέρα μου.
Με τη μητέρα του, Ολυμπία. «Η χαρά της ήταν πότε θα καλέσει κόσμο στο σπίτι».
Πώς θα περιγράφατε την ανατροφή που δεχτήκατε από το σπίτι;
Η μητέρα μου, που δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας, είχε πολύ έντονο και ανεπτυγμένο το θρησκευτικό συναίσθημα. Και οι δύο ήταν άνθρωποι της προσφοράς. Θυμάμαι τον πατέρα μου να παίρνει το βαλιτσάκι και να πηγαίνει κάθε βράδυ μέχρι τα ξημερώματα σε κάποιον ασθενή. Η χαρά της μητέρας μου από την άλλη ήταν πότε θα καλέσει κόσμο στο σπίτι. Τα παιδιά και τους γονείς από τους πελάτες του πατέρα μου για να τους προσφέρει ένα κέρασμα. Γενικά αυτό θυμάμαι από το σπίτι: την έννοια της προσφοράς.
Οι αναμνήσεις από την Καλαμαριά εκείνης της εποχής ποιες είναι;
Θυμάμαι τις μυρωδιές από το τηγανητό το ψάρι από τους ψαράδες της περιοχής. Θυμάμαι τον εαυτό μου με το ποδήλατο να κόβω βόλτες στα στενάκια της Αρετσούς. Θυμάμαι τα κλασικά διώροφα σπίτια, αλλά και την ανοικοδόμηση της δεκαετίας του ‘90 που την πρόλαβα ως μικρό παιδί.
Πιτσιρικάς ως σημαιοφόρος στο 21ο δημοτικό
Σχολείο πού πήγατε;
Στο 5ο δημοτικό, όπου ήμουν και σημαιοφόρος, μετά στο 21ο δημοτικό που σχεδόν συστεγάζονταν. Και στη συνέχεια στο 21ο Λύκειο Θεσσαλονίκης, γωνία Θεμιστοκλέους Σοφούλη με Ανθέων. Για το δημοτικό έκανα πέντε λεπτά από το σπίτι μου, αλλά για το Γυμνάσιο έπαιρνα το λεωφορείο.
Χόμπι την εποχή εκείνη;
Παίζαμε μπάσκετ. Εγώ ήμουν μπασκετικός.
Τι θέση;
Τριάρι (χαμογελάει).
Φιλίες από το σχολείο υπάρχουν ακόμη;
Έχουν μείνει πολλές. Βέβαια ο καθένας πια έχει τις δουλειές του και η ζωή έχει δυσκολέψει πολύ σε ό,τι αφορά στις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά όποτε μπορούμε βρισκόμαστε.
Με γραβάτα ως μαθητής γυμνασίου
Σημαιοφόρος, άρα και καλός μαθητής στο σχολείο για να επιλέξετε την Ιατρική.
Καλός μαθητής, ναι ήμουν. Από τη μια ήθελα πάντα να κάνω αυτό που ήταν το δυσκολότερο απ’ όλα. Από την άλλη τον γιατρό τον χαιρετούν όλοι στο δρόμο και τον ονοματίζουν με την ιδιότητά του. Αυτό το αντιλήφθηκα από μικρός. Έτσι κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι ως λειτούργημα και ότι περικλείει προσφορά και αλληλεγγύη. Μου άρεσε το χαμόγελο των γονιών και των παιδιών που ερχόντουσαν στο ιατρείο του πατέρα μου. Και καταλάβαινα πόσο σημαντικό είναι να κάνεις τον άλλο καλά και πόσο τελικά ύψιστο αγαθό αποτελεί η υγεία. Έβλεπα τους ανθρώπους ευτυχισμένους και αυτό ήθελα και θέλω να κάνω μέσω του επαγγέλματός μου. Να τους δω ευτυχισμένους.
Για τα συνδικαλιστικά είχατε τάσεις;
Πολλοί έχουν κατηγορήσει και δαιμονοποιήσει τον συνδικαλισμό. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ παραγωγικό το να μπορείς να βοηθάς τους συναδέλφους σου, αυτούς με τους οποίους ανήκεις σε μια ομάδα και να μπορείς να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντά τους, πάντα βέβαια με γνώμονα το γενικότερο καλό. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ στον συνδικαλισμό. Δεν ξέρω πως προέκυψε, αλλά ναι, είχα τάσεις για συμμετοχή στα κοινά. Είτε ως πρόεδρος στην τάξη μου, είτε όταν έβγαζα το πρόγραμμα των ειδικευόμενων γιατρών και στο αγροτικό, είτε όταν ήμουν εκλεγμένος στις νοσοκομειακές επιτροπές είτε ως μέλος της ΔΑΠ Ιατρικής. Να πούμε εδώ με την ευκαιρία ότι οι φοιτητικές παρατάξεις μπορούν να προσφέρουν αυτό το πρότυπο στην κοινωνία και εμείς το κάναμε πολύ όμορφα και από την καρδιά μας. Εξάλλου μια φορά ΔΑΠίτης πάντα ΔΑΠίτης.
Σε διάλεξη στο ΑΠΘ ως φοιτητής της Ιατρικής
Η ορκωμοσία ως γιατρός ύστερα «από μια σκληρή περίοδο σπουδών στο ΑΠΘ»
Η Ιατρική είναι μια δύσκολη επιστήμη. Πώς ήταν οι σπουδές στο ΑΠΘ; Ζόρικες;
Πέρασα με τις δέσμες και το σύστημα για να εισέλθει κανείς στην Ιατρική ήταν πολύ ανταγωνιστικό. Σκληρή ήταν και η περίοδος των σπουδών. Το ευτύχημα ήταν ότι τελείωσα τις σπουδές γρήγορα. Να σας πω εδώ ότι είχα περάσει στη στρατιωτική Ιατρική, που θεωρούνταν η υψηλότερη σχολή σε όλη την Ελλάδα, αλλά παρά το γεγονός ότι πάντα αισθανόμουν δίπλα στους ανθρώπους των Ενόπλων Δυνάμεων δήλωσα ανάποδα τις σχολές, βάζοντας πρώτη την πολιτική Ιατρική. Κάνοντας έτσι και εγώ την επανάστασή μου (γελάει).
Και μετά Αγροτικό σε Βόιο Κοζάνης και Χαλκιδική; Πώς ήταν τα χρόνια του;
Στο Βόιο το αγροτικό και στη Χαλκιδική το πρώτο κομμάτι της ειδικότητας. Στο Βόιο, απ’ όπου και η καταγωγή της μητέρας μου, διατηρώ σχέση με πολλούς ανθρώπους. Ανθρώπους φτωχούς αλλά πολύ αληθινούς, που ερχόντουσαν και άφηναν το αυγουλάκι και τη χορτόπιτα στο γιατρό τους, γιατί τους έκανε καλά. Ταπεινή προσφορά αγάπης και εκτίμησης.
Στο νοσοκομείο Παναγία ως ειδικευόμενος γιατρός
Γιατί διαλέξατε την ειδικότητα του καρδιολόγου;
Όλοι περίμεναν να γίνω παιδίατρος, αυτό δηλαδή που ήταν ο πατέρας μου. Εγώ όμως ήθελα να χαράξω τη δική μου πορεία και να κάνω αυτό που θεωρείται από τις πιο δύσκολες και μάχιμες ειδικότητες. Γιατί ακόμη και στα νοσοκομεία όταν τα πράγματα δυσκολεύουν όλοι απευθύνονται στον καρδιολόγο.
Το ιδιωτικό ιατρείο ξεκίνησε το 2014. Πώς είναι η ζωή ενός ιδιώτη γιατρού; Υπάρχει στιγμή που κλείνετε το κινητό;
Είμαι στο ιατρείο μου κάθε ημέρα και η εργασία δεν έχει ωράριο. Όσο για το κινητό δεν το κλείνω ποτέ (γελάει). Αν είχε στόμα τι θα έλεγε (γελάει).
Μια δύσκολη στιγμή στο επάγγελμά σας όλα αυτά τα χρόνια;
Όταν προσπαθείς να πείσεις το συνάνθρωπό σου για το τί είναι καλό για την υγεία του. Χρησιμοποιώντας τα όπλα της επιστήμης, αλλά και τα πιο ανθρώπινα επιχειρήματα. Προσπαθώντας να τον πείσεις να φύγει από προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες που μπορεί να έχει. Να τον πείσεις να επισκεφτεί το γιατρό του και μετά να πάρει κάποια συγκεκριμένη αγωγή και ενδεχομένως να κάνει κάποια επέμβαση. Όταν το πετυχαίνεις είναι μεγάλη η ικανοποίηση.
Οι καλές στιγμές σίγουρα πολλές. Τι θυμάστε πιο έντονα;
Κάθε φορά που σώζεις έναν άνθρωπο. Δε θα ξεχάσω ποτέ ένα περιστατικό με μια νέα κοπελίτσα. Μάλιστα καταγράφηκε στα παγκόσμια χρονικά της καρδιολογίας. Η κοπελίτσα είχε ένα ζήτημα με λιποθυμίες και εμείς βρήκαμε τον λόγο. Το κορίτσι από τότε όποτε με βλέπει μου χαμογελάει. Έχει πια βηματοδότη, αλλά έχει σωθεί η ζωή της.
Το διδακτορικό στην Ιατρική Ιωαννίνων τι θέμα είχε;
Είχε να κάνει με τις αρρυθμίες της καρδιάς. Οπότε μετά είπαμε ας διορθώσουμε και τις αρρυθμίες της πολιτικής (γελάει).
Λίγο μετά το τέλος της πανδημίας τι βαθμό θα βάζατε στην Ελλάδα για την περίοδο αυτή;
Πολύ καλό βαθμό. Κατ’ αρχήν θα έβαζα πολύ καλό βαθμό στους Έλληνες πολίτες, που περάσαμε αυτήν την πολύ δύσκολη περίοδο δείχνοντας τον καλό μας εαυτό. Οι Έλληνες είναι δύσπιστοι και ερευνούν πολύ, αλλά τελικά πείστηκαν για μια σειρά πραγμάτων που αφορούσαν την υγεία τους. Περάσαμε δύσκολα και η κυβέρνηση το διαχειρίστηκε όσο μπορούσε καλύτερα παρά τα διαχρονικά προβλήματα που είχε το ΕΣΥ. Βέβαια χάσαμε και πολλούς συμπολίτες μας και κάθε ανθρώπινη απώλεια εμένα προσωπικά με πληγώνει πολύ.
Τι λείπει σήμερα κυρίως από την υγεία στη χώρα μας; Αν είχατε ένα μαγικό ραβδί, τι θα αλλάζατε αύριο;
Κατ’ αρχήν θα έδινα τα πάντα για να αποκαταστήσουμε το αίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών προς το δημόσιο σύστημα υγείας. Αυτό για να γίνει πρέπει τα νοσοκομεία μας να ενισχυθούν με στελεχιακό δυναμικό και με υποδομές. Έτσι ώστε να μπορέσουμε όλη τη γνώση που διαθέτουν οι Έλληνες γιατροί να την χρησιμοποιήσουμε προς όφελος των συνανθρώπων μας.
Εκτός από την Ιατρική είχατε και άλλα ενδιαφέροντα, όπως τα ζητήματα γεωστρατηγικής. Αυτό πώς έγινε;
Στην καρδιά μου είχα πάντοτε πολύ ψηλά τα πατριωτικά ιδεώδη και μετά τα Ίμια άρχισα να ασχολούμαι πιο έντονα με τα ζητήματα της Εθνικής Άμυνας και της Εξωτερικής Πολιτικής. Έτσι έφτασα να πάρω σχετικά πρόσφατα και το μεταπτυχιακό από το πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Με θέμα τις τριγωνικές σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ-Ισραήλ στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο σε σχέση με την Τουρκία, που είναι ο ανταγωνιστικός παίκτης της Ελλάδας στη γειτονιά μας.
Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε ποτέ ως πολιτικό και γεωστρατηγικό αναλυτή;
Όχι, θα μείνω γιατρός. Μα πάνω απ’ όλα άνθρωπος.
Τι σημαίνει για εσάς εθελοντισμός; Και πώς προέκυψε αυτή η τάση σας;
Από τις καταβολές μου και από την επιθυμία μου να προσφέρω στο συνάνθρωπό μου. Ο εθελοντισμός προέκυψε πολύ αβίαστα. Για μένα είναι στάση ζωής και είναι μέσα στο DNA μου. Όπου δεν μπορεί το κράτος και οι δημόσιες δομές πρέπει να βοηθούμε.
Λέτε συχνά ότι το δημογραφικό είναι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας. Τι πρέπει να γίνει άμεσα;
Είναι το μεγάλο εθνικό πρόβλημα της Ελλάδας και έχω κάνει καμπάνια για αυτό το ζήτημα. Είναι πολυσύνθετο πρόβλημα και εκτιμώ ότι επιτέλους πρέπει να σταθούμε σοβαρά απέναντι σε αυτό το ζήτημα. Έχουν γίνει κάποιες σωστές κινήσεις επί κυβέρνησης ΝΔ, όπως το επίδομα των 2.000 ευρώ για κάθε νέο παιδί που γεννιέται. Από εκεί και πέρα το θέμα έχει να κάνει και με την οικονομία και με τη στάση ζωής που επικρατεί στις δυτικές κοινωνίες. Η Ελλάδα γηράσκει, αλλά επειδή η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει εμείς θα προσπαθήσουμε να βρούμε και να δώσουμε λύσεις.
Τα κόμματα το αναγνωρίζουν;
Εξαρτάται για ποια παράταξη μιλάμε. Για τη ΝΔ αποτελεί πρώτη προτεραιότητα.
Ακόμη σας έχω ακούσει να λέτε ότι η υγεία δεν έχει φανέλα. Τι σημαίνει αυτό;
Αυτή η καμπάνια είναι κάτι σαν το παιδί μου. Έβλεπα πηγαίνοντας στους αθλητικούς χώρους τον κακό οπαδισμό που υπάρχει και ότι αυτός έμπαινε από πολύ μικρές ηλικίες στο μυαλό των παιδιών. Και είπε: Πρέπει να βρίσκουμε τα πράγματα που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας χωρίζουν. Αυτό προσπάθησα να βρω στον αθλητισμό και ένα από αυτά είναι η καλή υγεία. Ενώνει τους ανθρώπους και τους οπαδούς.
Έχετε το παρατσούκλι «ο γιατρός των φτωχών». Πώς προήλθε αυτό;
Είμαι ο γιατρός όλων. Για όποιον έχει ανάγκη είμαι και θα είμαι πάντα ξεκάθαρα δίπλα του. Όπως είναι και το σύνθημά μου. Τώρα για το ψευδώνυμο ρωτήστε τους πολίτες.
Μια πρόταση για την υγεία στη Θεσσαλονίκη;
Η πρόταση που έχω καταθέσει και στην εφημερίδα σας για τη δημιουργία ενός δημόσιου κέντρου αποκατάστασης ασθενών που έχουν προβλήματα κινητικά. Προβλήματα που έχουν προκύψει για παράδειγμα από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή από άλλες παθήσεις ή μετά από ένα τροχαίο. Αυτό λείπει στη χώρα μας και θα μπορούσε να γίνει στη Θεσσαλονίκη, πιθανώς στη δυτική μεριά της πόλης, που όλοι λέμε ότι έχει δυνατότητες ανάπτυξης και είναι αδικημένη, αλλά και στην ανατολική πλευρά. Υπάρχουν χώροι και θα είναι ένα έργο πνοής που θα βοηθήσει χιλιάδες συμπολίτες μας που πραγματικά ταλαιπωρούνται.
Μια γενική πρόταση για την υγεία που πρέπει να υλοποιήσει η επόμενη κυβέρνηση;
Να ξεκαθαρίσουμε ότι η ΝΔ θα είναι και η επόμενη κυβέρνηση. Τώρα στο ερώτημά σας: Μια πρόταση κατά αρχήν για τους αστυνομικούς. Όσοι είναι άνω των 40 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιολογικά ζητήματα. Οι 40ρηδες είναι για εμάς τους καρδιολόγους κάτι σαν έφηβοι. Προτείνω λοιπόν με αφορμή τους θανάτους κάποιων αστυνομικών να υπάρξουν προληπτικές εξετάσεις, θεσμοθετημένες και ετήσιες, που μπορεί να γίνουν σε δημόσιες δομές.
Το βασικότερο ζήτημα όμως για την υγεία είναι η στελέχωση των νοσοκομείων με ειδικούς γιατρούς και ειδικό προσωπικό. Αυτό με τη στελέχωση με αναισθησιολόγους πρέπει να προχωρήσει και το υπουργείο Υγείας κάνει ό,τι μπορεί. Και εμείς θα βοηθήσουμε για να προχωρήσει.
Με τι χαλαρώνετε σήμερα;
Μιλώντας με φίλους. Συνήθως τις πολύ πρωινές ώρες (γελάει).
Στο γάμο του με τη Φανή Αρβανιτίδου πριν από 10 μήνες. Κουμπάρος ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας και η σύζυγός του, Αγγελική.
Ο γάμος έγινε πρόσφατα. Έρωτας με την πρώτη ματιά με τη Φανή Αρβανιτίδου;
Εδώ πρέπει να σκεφτώ τι θα απαντήσω (γελάει). Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, Φανή; (Ρωτάει τη σύζυγό του που είναι παρούσα στη συνέντευξη).
Ο γάμος έγινε πριν από δέκα μήνες, ενώ ήμασταν πολλά χρόνια μαζί. Όταν γνωριστήκαμε η πρώτη κουβέντα που της είπα ήταν αν θέλει να συμμετάσχει ως πολιτικός επιστήμονας σε μια ομάδα πού είχα φτιάξει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την Ελλάδα και τη γεωπολιτική σκακιέρα.
Βαριά η πρώτη πρόταση…
Αυτό έγινε στις 6 η ώρα το πρωί σε μπαρ (Λέει η σύζυγός του).
Άλλα μέλη η οικογένεια;
O Γούβης και η Chanel (χαμογελάει).
Δηλαδή;
Τα δύο αγαπημένα μου κατοικίδια. Πρώην αδέσποτα. Εμείς τα σώσαμε πριν από πολλά χρόνια και αυτά μάς κάνουν καθημερινά καλύτερους ανθρώπους.
Με τον Γούβη, ένα από τα δύο αδέσποτα «που μας κάνουν καθημερινά καλύτερους ανθρώπους»
Αθλητισμός σήμερα: Υπάρχει χρόνος;
Χρόνος πρέπει να υπάρχει πάντα για τον αθλητισμό. Πολλά χρόνια αθλήθηκα σε δυναμικά σπορ, όπως η πάλη και το kick boxing ή παίζοντας μπάσκετ ή παλιότερα μικρός με την ενόργανη γυμναστική, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός τα τελευταία χρόνια δε με αφήνει να αθληθώ. Από εκεί και πέρα όλοι όσοι μπορούν να αθληθούν αφού περάσουν πρώτα από τις απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις ας κάνουν το δώρο της άσκησης στον εαυτό τους.
Αγαπημένο τραγούδι;
Το «Do you hear the people sing» από τους Άθλιους του Βίκτωρα Ουγκώ.
Τι σηματοδοτεί;
Όταν θέλει ο λαός και είναι ενωμένος πρέπει να παλεύει για όλα αυτά που τον κρατούν ελεύθερο και για την ουσία της δημοκρατίας και ότι πρέπει να είναι αποφασισμένος να κάνει θυσίες γι’ αυτό. Γιατί μετά θα απολαύσει τους κόπους των θυσιών του.
Αγαπημένο φαγητό;
Μπαρμπουνοφάσουλα. Τα έφτιαχνε φανταστικά η μανούλα μου. Τώρα τα μαθαίνει και η Φανή (γελάει).
Αγαπημένο κόμμα η ΝΔ. Από πότε;
Από πάντα.
Γιατί;
Γιατί το όραμα και οι αξίες της ΝΔ ήταν πάντα κοντά στο όραμα και τις αξίες τις δικές μου.
Γιατί ασχοληθήκατε με την πολιτική; Στην αρχή στο Μητρώο Στελεχών του Κυριάκου Μητσοτάκη και στη συνέχεια το 2019 ως υποψήφιος βουλευτής και τώρα ξανά.
Από μικρό παιδί εκλεγόμουν πρόεδρος της τάξης. Μου αρέσει να μπαίνω μπροστά, δε μου αρέσει να κρύβομαι. Όποτε καθόμασταν σε παρέες και συζητούσαμε υπήρχαν πάντα οι γκρίνιες και οι διαμαρτυρίες από τους φίλους που ήταν επιτυχημένοι στο επάγγελμά τους και ήθελαν κάποια αλλαγή και κάποια ανανέωση. Ποτέ όμως δεν έκανε κανείς το τόλμημα να μπει μπροστά και να ασχοληθεί με την πολιτική. Είπα να το κάνω εγώ.
Τι χρειάζεται η Θεσσαλονίκη σήμερα;
Χρειάζεται ένα πραγματικό όραμα και μια πίστη από τους πολίτες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει επιτέλους σε αυτήν την πόλη και στην καθημερινότητά της. Χρειάζεται βελτίωση της ποιότητας της ζωής. Να ενισχύσουμε όλα αυτά που έχουμε κάνει ήδη καλά ως κυβέρνηση και να μπορέσουμε να κάνουμε και κάποια νέα πράγματα που είναι ακόμη καλύτερα. Εννοείται φυσικά και καλύτερο κυκλοφοριακό, γιατί είναι βασικό. Σαν την καρδιά και τις αρτηρίες στο σώμα μας.
Τι θα σημαίνει η εκλογή σας στη Βουλή;
Πολλή δουλειά.
Η πρώτη ερώτηση που θα φέρετε στη Βουλή αν εκλεγείτε;
Εδώ και καιρό είμαι σε ένα συνεχή διάλογο με τους πολίτες. Ακούω και καταγράφω τα προβλήματά τους. Από αυτόν τον διάλογο θα προκύψουν και οι πρώτες μου ερωτήσεις στη Βουλή.
Γιατί ζητά αυτοδυναμία η ΝΔ και αποκλείει τη συνεργασία με κάποιο άλλο κόμμα;
Γιατί το πλάνο της ΝΔ είναι μοναδικό. Σέβομαι την ιδεολογία όλων των υπολοίπων πολιτικών σχηματισμών, αλλά δεν έχουν δείξει ότι έχουν ένα τόσο συγκροτημένο πλάνο για την Ελλάδα μας.
Τι θα πρέπει να φέρει μια νέα τετραετία με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Αυτό που έχει πει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός: περισσότερα χρήματα στην τσέπη μας. Για να ενισχυθεί η αγοραστική δύναμη του μέσου πολίτη, κάτι στο οποίο έχουμε μείνει πίσω. Έχουν γίνει επενδύσεις, που πρέπει να προχωρήσουν κι άλλο, έχουν μειωθεί κάποιοι φόροι και αυτό πρέπει να προχωρήσει κι άλλο. Αυτό που χρειάζεται είναι να ενισχυθεί η αγοραστική δύναμη. Γιατί δεν μπορεί σε όλη την Ευρώπη μια κρίση να απορροφάται από τον μέσο πολίτη της Γερμανίας και της Ολλανδίας και στην Ελλάδα το κράτος να εξαναγκάζεται να τον στηρίζει. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα συνέβαινε αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, αν δεν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ και δεν είχε αναβαθμιστεί τόσο πολύ η θέση της χώρας στην παγκόσμια οικονομία.
Για το τέλος η ερώτηση του 1 εκατομμυρίου: Μια συμβουλή για γερή καρδιά ποια θα ήταν;
Δώστε μου 1 εκατομμύριο να σας πω (γελάει). Πρώτον πρέπει να ακούμε τον καρδιολόγο μας, να ακούμε τον θεράποντα γιατρό μας και να εμπιστευόμαστε τον ειδικό μας και όχι τα fake news που κυκλοφορούν ανυπόγραφα στο διαδίκτυο. Υπεύθυνη ενημέρωση από την υπεύθυνη επιστήμη, λοιπόν. Όμως γενικά όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε τι πρέπει να αποφύγουμε στη διατροφή μας και τους υγιεινοδιαιτητικούς παράγοντες, τους οποίους βάζουμε στο τραπέζι μας κάθε μέρα. Χρειάζεται περισσότερη φυσική άσκηση. Η Θεσσαλονίκη μας είναι μια υπέροχη πόλη, στην οποία μπορεί κανείς να περπατά και να ασκείται. Όμως το πιο βασικό είναι να αποβάλουμε οτιδήποτε τοξικό από την καρδιά και το μυαλό. Γιατί κάτι τέτοιο ηρεμεί την καρδιά, μειώνει την έκκριση των κατεχολαμινών και κατά συνέπεια το άγχος. Και θα μας δώσει μια καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή.
15/04/2023 08:00
08/04/2023 08:00
01/04/2023 08:00
29/04/2023 08:00
Φωτογραφίες: Προσωπικό αρχείο Διαμαντή Γκολιδάκη
Πολιτικός, με αρκετή δόση ιατρικής αλλά και μπόλικη γεύση από Καλαμαριά και Θεσσαλονίκη ο σημερινός πρωινός καφές. Τον ήπιαμε στο πεζόδρομο της Καλαμαριάς, στο καφέ «Mercadο», με τον καρδιολόγο και υποψήφιο βουλευτή της ΝΔ στην Α’ Θεσσαλονίκης Διαμαντή Γκολιδάκη.
Κουβεντιάσαμε για την παλιά Καλαμαριά και τη μυρωδιά από το τηγανητό ψάρι των ψαράδων της περιοχής, την ποδηλατάδα που έκανε πιτσιρικάς, αλλά και την έννοια της προσφοράς που πήρε από το σπίτι του και η οποία τον συνοδεύει μέχρι σήμερα. «Για μένα ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής, είναι μέσα στο DNA μου. Όπου δεν μπορεί το κράτος και οι δημόσιες δομές πρέπει να βοηθούμε», τονίζει ο επονομαζόμενος και «γιατρός των φτωχών». Μιλά για τη Θεσσαλονίκη και την πρότασή του για τη δημιουργία ενός δημόσιου κέντρου αποκατάστασης ασθενών που έχουν προβλήματα κινητικά, ενώ για το στοίχημα της αυτοδυναμίας απαντά ότι «το πλάνο της ΝΔ είναι μοναδικό. Σέβομαι την ιδεολογία όλων των υπολοίπων πολιτικών σχηματισμών, αλλά δεν έχουν δείξει ότι έχουν ένα τόσο συγκροτημένο πλάνο για την Ελλάδα μας».
Τέλος η συμβουλή του για μια γερή καρδιά είναι η καλή διατροφή, η άθληση αλλά και «να αποβάλουμε οτιδήποτε τοξικό. Γιατί κάτι τέτοιο ηρεμεί την καρδιά, μειώνει την έκκριση των κατεχολαμινών και το άγχος. Και μας δίνει μια καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή».
Ένας γιατρός και δη καρδιολόγος πίνει πρωινό καφέ;
Είναι η αγαπημένη πρώτη συνήθεια της ημέρας (γελάει) και όχι μόνο για μένα. Νομίζω ότι στην Ελλάδα πίνουμε περισσότερους καφέδες απ’ ότι στη Βραζιλία, όπου ανακαλύφτηκε ο καφές. Αλλά, ναι είναι η αγαπημένη μου πρώτη συνήθεια της ημέρας.
Δεν κάνουν κακό στην υγεία οι πολλοί καφέδες;
Αν μιλήσουμε ιατρικά υπάρχει κάτι που λέγεται ανοχή στην καφεΐνη, η οποία με την πάροδο των ετών γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Παλιά πίναμε έναν καφέ και δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε όλο το βράδυ. Τώρα πίνουμε τρεις και αντέχουμε.
Tι είδους καφέ προτιμάτε;
Freddo cappuccino σκέτο από την άνοιξη και μετά και τον χειμώνα διπλό ελληνικό. Σκέτο πάλι.
Πάμε αρκετά χρόνια πίσω: Γεννηθήκατε στο κέντρο της Καλαμαριάς, όχι και πολύ μακριά από τον πεζόδρομο που βρισκόμαστε τώρα, έτσι;
Λίγο πιο νότια και πιο στο κέντρο της Καλαμαριάς. Εκεί όπου ήρθαν και εγκαταστάθηκαν οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Στην οδό Πασσαλίδου χαμηλά.
Οι γονείς σας;
Ο πατέρας μου ήρθε πρόσφυγας εδώ από το Κατιρλί, που βρίσκεται έξω από την Κωνσταντινούπολη. Η μητέρα μου βέρα Θεσσαλονικιά, καθώς γεννήθηκε εδώ, αλλά με καταγωγή από το Βόιο Κοζάνης και την Ήπειρο.
-Με τι ασχολούνταν;
Ο πατέρας μας ήταν παιδίατρος και όχι καρδιολόγος -εκεί έκανα την επανάστασή μου (γελάει). Γιατρός δηλαδή, που υπηρέτησε χρόνια την Καλαμαριά. Η μαμά μου είχε τελειώσει αυτό που λέμε σήμερα παραϊατρικά επαγγέλματα ως βοηθός φαρμακοποιού, αλλά έκανε την πιο δύσκολη δουλειά που θεωρούνταν παλιά για τη γυναίκα. Τα οικιακά. Ήταν πάντα ο στυλοβάτης δίπλα στο ιατρείο του πατέρα μου.
Με τη μητέρα του, Ολυμπία. «Η χαρά της ήταν πότε θα καλέσει κόσμο στο σπίτι».
Πώς θα περιγράφατε την ανατροφή που δεχτήκατε από το σπίτι;
Η μητέρα μου, που δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας, είχε πολύ έντονο και ανεπτυγμένο το θρησκευτικό συναίσθημα. Και οι δύο ήταν άνθρωποι της προσφοράς. Θυμάμαι τον πατέρα μου να παίρνει το βαλιτσάκι και να πηγαίνει κάθε βράδυ μέχρι τα ξημερώματα σε κάποιον ασθενή. Η χαρά της μητέρας μου από την άλλη ήταν πότε θα καλέσει κόσμο στο σπίτι. Τα παιδιά και τους γονείς από τους πελάτες του πατέρα μου για να τους προσφέρει ένα κέρασμα. Γενικά αυτό θυμάμαι από το σπίτι: την έννοια της προσφοράς.
Οι αναμνήσεις από την Καλαμαριά εκείνης της εποχής ποιες είναι;
Θυμάμαι τις μυρωδιές από το τηγανητό το ψάρι από τους ψαράδες της περιοχής. Θυμάμαι τον εαυτό μου με το ποδήλατο να κόβω βόλτες στα στενάκια της Αρετσούς. Θυμάμαι τα κλασικά διώροφα σπίτια, αλλά και την ανοικοδόμηση της δεκαετίας του ‘90 που την πρόλαβα ως μικρό παιδί.
Πιτσιρικάς ως σημαιοφόρος στο 21ο δημοτικό
Σχολείο πού πήγατε;
Στο 5ο δημοτικό, όπου ήμουν και σημαιοφόρος, μετά στο 21ο δημοτικό που σχεδόν συστεγάζονταν. Και στη συνέχεια στο 21ο Λύκειο Θεσσαλονίκης, γωνία Θεμιστοκλέους Σοφούλη με Ανθέων. Για το δημοτικό έκανα πέντε λεπτά από το σπίτι μου, αλλά για το Γυμνάσιο έπαιρνα το λεωφορείο.
Χόμπι την εποχή εκείνη;
Παίζαμε μπάσκετ. Εγώ ήμουν μπασκετικός.
Τι θέση;
Τριάρι (χαμογελάει).
Φιλίες από το σχολείο υπάρχουν ακόμη;
Έχουν μείνει πολλές. Βέβαια ο καθένας πια έχει τις δουλειές του και η ζωή έχει δυσκολέψει πολύ σε ό,τι αφορά στις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά όποτε μπορούμε βρισκόμαστε.
Με γραβάτα ως μαθητής γυμνασίου
Σημαιοφόρος, άρα και καλός μαθητής στο σχολείο για να επιλέξετε την Ιατρική.
Καλός μαθητής, ναι ήμουν. Από τη μια ήθελα πάντα να κάνω αυτό που ήταν το δυσκολότερο απ’ όλα. Από την άλλη τον γιατρό τον χαιρετούν όλοι στο δρόμο και τον ονοματίζουν με την ιδιότητά του. Αυτό το αντιλήφθηκα από μικρός. Έτσι κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι ως λειτούργημα και ότι περικλείει προσφορά και αλληλεγγύη. Μου άρεσε το χαμόγελο των γονιών και των παιδιών που ερχόντουσαν στο ιατρείο του πατέρα μου. Και καταλάβαινα πόσο σημαντικό είναι να κάνεις τον άλλο καλά και πόσο τελικά ύψιστο αγαθό αποτελεί η υγεία. Έβλεπα τους ανθρώπους ευτυχισμένους και αυτό ήθελα και θέλω να κάνω μέσω του επαγγέλματός μου. Να τους δω ευτυχισμένους.
Για τα συνδικαλιστικά είχατε τάσεις;
Πολλοί έχουν κατηγορήσει και δαιμονοποιήσει τον συνδικαλισμό. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ παραγωγικό το να μπορείς να βοηθάς τους συναδέλφους σου, αυτούς με τους οποίους ανήκεις σε μια ομάδα και να μπορείς να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντά τους, πάντα βέβαια με γνώμονα το γενικότερο καλό. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ στον συνδικαλισμό. Δεν ξέρω πως προέκυψε, αλλά ναι, είχα τάσεις για συμμετοχή στα κοινά. Είτε ως πρόεδρος στην τάξη μου, είτε όταν έβγαζα το πρόγραμμα των ειδικευόμενων γιατρών και στο αγροτικό, είτε όταν ήμουν εκλεγμένος στις νοσοκομειακές επιτροπές είτε ως μέλος της ΔΑΠ Ιατρικής. Να πούμε εδώ με την ευκαιρία ότι οι φοιτητικές παρατάξεις μπορούν να προσφέρουν αυτό το πρότυπο στην κοινωνία και εμείς το κάναμε πολύ όμορφα και από την καρδιά μας. Εξάλλου μια φορά ΔΑΠίτης πάντα ΔΑΠίτης.
Σε διάλεξη στο ΑΠΘ ως φοιτητής της Ιατρικής
Η ορκωμοσία ως γιατρός ύστερα «από μια σκληρή περίοδο σπουδών στο ΑΠΘ»
Η Ιατρική είναι μια δύσκολη επιστήμη. Πώς ήταν οι σπουδές στο ΑΠΘ; Ζόρικες;
Πέρασα με τις δέσμες και το σύστημα για να εισέλθει κανείς στην Ιατρική ήταν πολύ ανταγωνιστικό. Σκληρή ήταν και η περίοδος των σπουδών. Το ευτύχημα ήταν ότι τελείωσα τις σπουδές γρήγορα. Να σας πω εδώ ότι είχα περάσει στη στρατιωτική Ιατρική, που θεωρούνταν η υψηλότερη σχολή σε όλη την Ελλάδα, αλλά παρά το γεγονός ότι πάντα αισθανόμουν δίπλα στους ανθρώπους των Ενόπλων Δυνάμεων δήλωσα ανάποδα τις σχολές, βάζοντας πρώτη την πολιτική Ιατρική. Κάνοντας έτσι και εγώ την επανάστασή μου (γελάει).
Και μετά Αγροτικό σε Βόιο Κοζάνης και Χαλκιδική; Πώς ήταν τα χρόνια του;
Στο Βόιο το αγροτικό και στη Χαλκιδική το πρώτο κομμάτι της ειδικότητας. Στο Βόιο, απ’ όπου και η καταγωγή της μητέρας μου, διατηρώ σχέση με πολλούς ανθρώπους. Ανθρώπους φτωχούς αλλά πολύ αληθινούς, που ερχόντουσαν και άφηναν το αυγουλάκι και τη χορτόπιτα στο γιατρό τους, γιατί τους έκανε καλά. Ταπεινή προσφορά αγάπης και εκτίμησης.
Στο νοσοκομείο Παναγία ως ειδικευόμενος γιατρός
Γιατί διαλέξατε την ειδικότητα του καρδιολόγου;
Όλοι περίμεναν να γίνω παιδίατρος, αυτό δηλαδή που ήταν ο πατέρας μου. Εγώ όμως ήθελα να χαράξω τη δική μου πορεία και να κάνω αυτό που θεωρείται από τις πιο δύσκολες και μάχιμες ειδικότητες. Γιατί ακόμη και στα νοσοκομεία όταν τα πράγματα δυσκολεύουν όλοι απευθύνονται στον καρδιολόγο.
Το ιδιωτικό ιατρείο ξεκίνησε το 2014. Πώς είναι η ζωή ενός ιδιώτη γιατρού; Υπάρχει στιγμή που κλείνετε το κινητό;
Είμαι στο ιατρείο μου κάθε ημέρα και η εργασία δεν έχει ωράριο. Όσο για το κινητό δεν το κλείνω ποτέ (γελάει). Αν είχε στόμα τι θα έλεγε (γελάει).
Μια δύσκολη στιγμή στο επάγγελμά σας όλα αυτά τα χρόνια;
Όταν προσπαθείς να πείσεις το συνάνθρωπό σου για το τί είναι καλό για την υγεία του. Χρησιμοποιώντας τα όπλα της επιστήμης, αλλά και τα πιο ανθρώπινα επιχειρήματα. Προσπαθώντας να τον πείσεις να φύγει από προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες που μπορεί να έχει. Να τον πείσεις να επισκεφτεί το γιατρό του και μετά να πάρει κάποια συγκεκριμένη αγωγή και ενδεχομένως να κάνει κάποια επέμβαση. Όταν το πετυχαίνεις είναι μεγάλη η ικανοποίηση.
Οι καλές στιγμές σίγουρα πολλές. Τι θυμάστε πιο έντονα;
Κάθε φορά που σώζεις έναν άνθρωπο. Δε θα ξεχάσω ποτέ ένα περιστατικό με μια νέα κοπελίτσα. Μάλιστα καταγράφηκε στα παγκόσμια χρονικά της καρδιολογίας. Η κοπελίτσα είχε ένα ζήτημα με λιποθυμίες και εμείς βρήκαμε τον λόγο. Το κορίτσι από τότε όποτε με βλέπει μου χαμογελάει. Έχει πια βηματοδότη, αλλά έχει σωθεί η ζωή της.
Το διδακτορικό στην Ιατρική Ιωαννίνων τι θέμα είχε;
Είχε να κάνει με τις αρρυθμίες της καρδιάς. Οπότε μετά είπαμε ας διορθώσουμε και τις αρρυθμίες της πολιτικής (γελάει).
Λίγο μετά το τέλος της πανδημίας τι βαθμό θα βάζατε στην Ελλάδα για την περίοδο αυτή;
Πολύ καλό βαθμό. Κατ’ αρχήν θα έβαζα πολύ καλό βαθμό στους Έλληνες πολίτες, που περάσαμε αυτήν την πολύ δύσκολη περίοδο δείχνοντας τον καλό μας εαυτό. Οι Έλληνες είναι δύσπιστοι και ερευνούν πολύ, αλλά τελικά πείστηκαν για μια σειρά πραγμάτων που αφορούσαν την υγεία τους. Περάσαμε δύσκολα και η κυβέρνηση το διαχειρίστηκε όσο μπορούσε καλύτερα παρά τα διαχρονικά προβλήματα που είχε το ΕΣΥ. Βέβαια χάσαμε και πολλούς συμπολίτες μας και κάθε ανθρώπινη απώλεια εμένα προσωπικά με πληγώνει πολύ.
Τι λείπει σήμερα κυρίως από την υγεία στη χώρα μας; Αν είχατε ένα μαγικό ραβδί, τι θα αλλάζατε αύριο;
Κατ’ αρχήν θα έδινα τα πάντα για να αποκαταστήσουμε το αίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών προς το δημόσιο σύστημα υγείας. Αυτό για να γίνει πρέπει τα νοσοκομεία μας να ενισχυθούν με στελεχιακό δυναμικό και με υποδομές. Έτσι ώστε να μπορέσουμε όλη τη γνώση που διαθέτουν οι Έλληνες γιατροί να την χρησιμοποιήσουμε προς όφελος των συνανθρώπων μας.
Εκτός από την Ιατρική είχατε και άλλα ενδιαφέροντα, όπως τα ζητήματα γεωστρατηγικής. Αυτό πώς έγινε;
Στην καρδιά μου είχα πάντοτε πολύ ψηλά τα πατριωτικά ιδεώδη και μετά τα Ίμια άρχισα να ασχολούμαι πιο έντονα με τα ζητήματα της Εθνικής Άμυνας και της Εξωτερικής Πολιτικής. Έτσι έφτασα να πάρω σχετικά πρόσφατα και το μεταπτυχιακό από το πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Με θέμα τις τριγωνικές σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ-Ισραήλ στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο σε σχέση με την Τουρκία, που είναι ο ανταγωνιστικός παίκτης της Ελλάδας στη γειτονιά μας.
Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε ποτέ ως πολιτικό και γεωστρατηγικό αναλυτή;
Όχι, θα μείνω γιατρός. Μα πάνω απ’ όλα άνθρωπος.
Τι σημαίνει για εσάς εθελοντισμός; Και πώς προέκυψε αυτή η τάση σας;
Από τις καταβολές μου και από την επιθυμία μου να προσφέρω στο συνάνθρωπό μου. Ο εθελοντισμός προέκυψε πολύ αβίαστα. Για μένα είναι στάση ζωής και είναι μέσα στο DNA μου. Όπου δεν μπορεί το κράτος και οι δημόσιες δομές πρέπει να βοηθούμε.
Λέτε συχνά ότι το δημογραφικό είναι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας. Τι πρέπει να γίνει άμεσα;
Είναι το μεγάλο εθνικό πρόβλημα της Ελλάδας και έχω κάνει καμπάνια για αυτό το ζήτημα. Είναι πολυσύνθετο πρόβλημα και εκτιμώ ότι επιτέλους πρέπει να σταθούμε σοβαρά απέναντι σε αυτό το ζήτημα. Έχουν γίνει κάποιες σωστές κινήσεις επί κυβέρνησης ΝΔ, όπως το επίδομα των 2.000 ευρώ για κάθε νέο παιδί που γεννιέται. Από εκεί και πέρα το θέμα έχει να κάνει και με την οικονομία και με τη στάση ζωής που επικρατεί στις δυτικές κοινωνίες. Η Ελλάδα γηράσκει, αλλά επειδή η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει εμείς θα προσπαθήσουμε να βρούμε και να δώσουμε λύσεις.
Τα κόμματα το αναγνωρίζουν;
Εξαρτάται για ποια παράταξη μιλάμε. Για τη ΝΔ αποτελεί πρώτη προτεραιότητα.
Ακόμη σας έχω ακούσει να λέτε ότι η υγεία δεν έχει φανέλα. Τι σημαίνει αυτό;
Αυτή η καμπάνια είναι κάτι σαν το παιδί μου. Έβλεπα πηγαίνοντας στους αθλητικούς χώρους τον κακό οπαδισμό που υπάρχει και ότι αυτός έμπαινε από πολύ μικρές ηλικίες στο μυαλό των παιδιών. Και είπε: Πρέπει να βρίσκουμε τα πράγματα που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας χωρίζουν. Αυτό προσπάθησα να βρω στον αθλητισμό και ένα από αυτά είναι η καλή υγεία. Ενώνει τους ανθρώπους και τους οπαδούς.
Έχετε το παρατσούκλι «ο γιατρός των φτωχών». Πώς προήλθε αυτό;
Είμαι ο γιατρός όλων. Για όποιον έχει ανάγκη είμαι και θα είμαι πάντα ξεκάθαρα δίπλα του. Όπως είναι και το σύνθημά μου. Τώρα για το ψευδώνυμο ρωτήστε τους πολίτες.
Μια πρόταση για την υγεία στη Θεσσαλονίκη;
Η πρόταση που έχω καταθέσει και στην εφημερίδα σας για τη δημιουργία ενός δημόσιου κέντρου αποκατάστασης ασθενών που έχουν προβλήματα κινητικά. Προβλήματα που έχουν προκύψει για παράδειγμα από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή από άλλες παθήσεις ή μετά από ένα τροχαίο. Αυτό λείπει στη χώρα μας και θα μπορούσε να γίνει στη Θεσσαλονίκη, πιθανώς στη δυτική μεριά της πόλης, που όλοι λέμε ότι έχει δυνατότητες ανάπτυξης και είναι αδικημένη, αλλά και στην ανατολική πλευρά. Υπάρχουν χώροι και θα είναι ένα έργο πνοής που θα βοηθήσει χιλιάδες συμπολίτες μας που πραγματικά ταλαιπωρούνται.
Μια γενική πρόταση για την υγεία που πρέπει να υλοποιήσει η επόμενη κυβέρνηση;
Να ξεκαθαρίσουμε ότι η ΝΔ θα είναι και η επόμενη κυβέρνηση. Τώρα στο ερώτημά σας: Μια πρόταση κατά αρχήν για τους αστυνομικούς. Όσοι είναι άνω των 40 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιολογικά ζητήματα. Οι 40ρηδες είναι για εμάς τους καρδιολόγους κάτι σαν έφηβοι. Προτείνω λοιπόν με αφορμή τους θανάτους κάποιων αστυνομικών να υπάρξουν προληπτικές εξετάσεις, θεσμοθετημένες και ετήσιες, που μπορεί να γίνουν σε δημόσιες δομές.
Το βασικότερο ζήτημα όμως για την υγεία είναι η στελέχωση των νοσοκομείων με ειδικούς γιατρούς και ειδικό προσωπικό. Αυτό με τη στελέχωση με αναισθησιολόγους πρέπει να προχωρήσει και το υπουργείο Υγείας κάνει ό,τι μπορεί. Και εμείς θα βοηθήσουμε για να προχωρήσει.
Με τι χαλαρώνετε σήμερα;
Μιλώντας με φίλους. Συνήθως τις πολύ πρωινές ώρες (γελάει).
Στο γάμο του με τη Φανή Αρβανιτίδου πριν από 10 μήνες. Κουμπάρος ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας και η σύζυγός του, Αγγελική.
Ο γάμος έγινε πρόσφατα. Έρωτας με την πρώτη ματιά με τη Φανή Αρβανιτίδου;
Εδώ πρέπει να σκεφτώ τι θα απαντήσω (γελάει). Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, Φανή; (Ρωτάει τη σύζυγό του που είναι παρούσα στη συνέντευξη).
Ο γάμος έγινε πριν από δέκα μήνες, ενώ ήμασταν πολλά χρόνια μαζί. Όταν γνωριστήκαμε η πρώτη κουβέντα που της είπα ήταν αν θέλει να συμμετάσχει ως πολιτικός επιστήμονας σε μια ομάδα πού είχα φτιάξει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την Ελλάδα και τη γεωπολιτική σκακιέρα.
Βαριά η πρώτη πρόταση…
Αυτό έγινε στις 6 η ώρα το πρωί σε μπαρ (Λέει η σύζυγός του).
Άλλα μέλη η οικογένεια;
O Γούβης και η Chanel (χαμογελάει).
Δηλαδή;
Τα δύο αγαπημένα μου κατοικίδια. Πρώην αδέσποτα. Εμείς τα σώσαμε πριν από πολλά χρόνια και αυτά μάς κάνουν καθημερινά καλύτερους ανθρώπους.
Με τον Γούβη, ένα από τα δύο αδέσποτα «που μας κάνουν καθημερινά καλύτερους ανθρώπους»
Αθλητισμός σήμερα: Υπάρχει χρόνος;
Χρόνος πρέπει να υπάρχει πάντα για τον αθλητισμό. Πολλά χρόνια αθλήθηκα σε δυναμικά σπορ, όπως η πάλη και το kick boxing ή παίζοντας μπάσκετ ή παλιότερα μικρός με την ενόργανη γυμναστική, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός τα τελευταία χρόνια δε με αφήνει να αθληθώ. Από εκεί και πέρα όλοι όσοι μπορούν να αθληθούν αφού περάσουν πρώτα από τις απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις ας κάνουν το δώρο της άσκησης στον εαυτό τους.
Αγαπημένο τραγούδι;
Το «Do you hear the people sing» από τους Άθλιους του Βίκτωρα Ουγκώ.
Τι σηματοδοτεί;
Όταν θέλει ο λαός και είναι ενωμένος πρέπει να παλεύει για όλα αυτά που τον κρατούν ελεύθερο και για την ουσία της δημοκρατίας και ότι πρέπει να είναι αποφασισμένος να κάνει θυσίες γι’ αυτό. Γιατί μετά θα απολαύσει τους κόπους των θυσιών του.
Αγαπημένο φαγητό;
Μπαρμπουνοφάσουλα. Τα έφτιαχνε φανταστικά η μανούλα μου. Τώρα τα μαθαίνει και η Φανή (γελάει).
Αγαπημένο κόμμα η ΝΔ. Από πότε;
Από πάντα.
Γιατί;
Γιατί το όραμα και οι αξίες της ΝΔ ήταν πάντα κοντά στο όραμα και τις αξίες τις δικές μου.
Γιατί ασχοληθήκατε με την πολιτική; Στην αρχή στο Μητρώο Στελεχών του Κυριάκου Μητσοτάκη και στη συνέχεια το 2019 ως υποψήφιος βουλευτής και τώρα ξανά.
Από μικρό παιδί εκλεγόμουν πρόεδρος της τάξης. Μου αρέσει να μπαίνω μπροστά, δε μου αρέσει να κρύβομαι. Όποτε καθόμασταν σε παρέες και συζητούσαμε υπήρχαν πάντα οι γκρίνιες και οι διαμαρτυρίες από τους φίλους που ήταν επιτυχημένοι στο επάγγελμά τους και ήθελαν κάποια αλλαγή και κάποια ανανέωση. Ποτέ όμως δεν έκανε κανείς το τόλμημα να μπει μπροστά και να ασχοληθεί με την πολιτική. Είπα να το κάνω εγώ.
Τι χρειάζεται η Θεσσαλονίκη σήμερα;
Χρειάζεται ένα πραγματικό όραμα και μια πίστη από τους πολίτες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει επιτέλους σε αυτήν την πόλη και στην καθημερινότητά της. Χρειάζεται βελτίωση της ποιότητας της ζωής. Να ενισχύσουμε όλα αυτά που έχουμε κάνει ήδη καλά ως κυβέρνηση και να μπορέσουμε να κάνουμε και κάποια νέα πράγματα που είναι ακόμη καλύτερα. Εννοείται φυσικά και καλύτερο κυκλοφοριακό, γιατί είναι βασικό. Σαν την καρδιά και τις αρτηρίες στο σώμα μας.
Τι θα σημαίνει η εκλογή σας στη Βουλή;
Πολλή δουλειά.
Η πρώτη ερώτηση που θα φέρετε στη Βουλή αν εκλεγείτε;
Εδώ και καιρό είμαι σε ένα συνεχή διάλογο με τους πολίτες. Ακούω και καταγράφω τα προβλήματά τους. Από αυτόν τον διάλογο θα προκύψουν και οι πρώτες μου ερωτήσεις στη Βουλή.
Γιατί ζητά αυτοδυναμία η ΝΔ και αποκλείει τη συνεργασία με κάποιο άλλο κόμμα;
Γιατί το πλάνο της ΝΔ είναι μοναδικό. Σέβομαι την ιδεολογία όλων των υπολοίπων πολιτικών σχηματισμών, αλλά δεν έχουν δείξει ότι έχουν ένα τόσο συγκροτημένο πλάνο για την Ελλάδα μας.
Τι θα πρέπει να φέρει μια νέα τετραετία με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Αυτό που έχει πει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός: περισσότερα χρήματα στην τσέπη μας. Για να ενισχυθεί η αγοραστική δύναμη του μέσου πολίτη, κάτι στο οποίο έχουμε μείνει πίσω. Έχουν γίνει επενδύσεις, που πρέπει να προχωρήσουν κι άλλο, έχουν μειωθεί κάποιοι φόροι και αυτό πρέπει να προχωρήσει κι άλλο. Αυτό που χρειάζεται είναι να ενισχυθεί η αγοραστική δύναμη. Γιατί δεν μπορεί σε όλη την Ευρώπη μια κρίση να απορροφάται από τον μέσο πολίτη της Γερμανίας και της Ολλανδίας και στην Ελλάδα το κράτος να εξαναγκάζεται να τον στηρίζει. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα συνέβαινε αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, αν δεν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ και δεν είχε αναβαθμιστεί τόσο πολύ η θέση της χώρας στην παγκόσμια οικονομία.
Για το τέλος η ερώτηση του 1 εκατομμυρίου: Μια συμβουλή για γερή καρδιά ποια θα ήταν;
Δώστε μου 1 εκατομμύριο να σας πω (γελάει). Πρώτον πρέπει να ακούμε τον καρδιολόγο μας, να ακούμε τον θεράποντα γιατρό μας και να εμπιστευόμαστε τον ειδικό μας και όχι τα fake news που κυκλοφορούν ανυπόγραφα στο διαδίκτυο. Υπεύθυνη ενημέρωση από την υπεύθυνη επιστήμη, λοιπόν. Όμως γενικά όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε τι πρέπει να αποφύγουμε στη διατροφή μας και τους υγιεινοδιαιτητικούς παράγοντες, τους οποίους βάζουμε στο τραπέζι μας κάθε μέρα. Χρειάζεται περισσότερη φυσική άσκηση. Η Θεσσαλονίκη μας είναι μια υπέροχη πόλη, στην οποία μπορεί κανείς να περπατά και να ασκείται. Όμως το πιο βασικό είναι να αποβάλουμε οτιδήποτε τοξικό από την καρδιά και το μυαλό. Γιατί κάτι τέτοιο ηρεμεί την καρδιά, μειώνει την έκκριση των κατεχολαμινών και κατά συνέπεια το άγχος. Και θα μας δώσει μια καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή.
ΣΧΟΛΙΑ