ΑΠΟΨΕΙΣ

Η κυρία Αχτσιόγλου δέχθηκε μία ανοίκεια επίθεση για την εμφάνισή της. Τα σχόλια προσβλητικά, χολερικά θα τα έλεγα. Είναι κοινός τόπος ότι το Διαδίκτυο έχει απελευθερώσει φωνές που εκφέρουν έναν λόγο τοξικό, εμπαθή, προσβλητικό. Αυτό ήταν αναμενόμενο, καθώς το Διαδίκτυο αποτελεί ένα τεράστιο ψηφιακό καφενείο, με μία διαφορά. Στα καφενεία της γειτονιάς γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους και έτσι δημιουργούνται παρέες και αποφεύγονται ανεπιθύμητες συναναστροφές.

Στο Διαδίκτυο, ιδίως στο twitter, μπορεί ο οποιοσδήποτε, καλυμμένος πίσω από την ανωνυμία του ή το ψευδώνυμο του, να πει οτιδήποτε για τον οποιονδήποτε, χωρίς συνέπειες.

Είναι αυτονόητο πως τους πολιτικούς, γυναίκες και άνδρες, τους κρίνουμε για τις επιδόσεις τους στην πολιτική. Ουδόλως θα πρέπει να μας απασχολεί η ιδιωτική τους ζωή ή οι διάφορες προτιμήσεις τους. Αν κάποιος πολίτης στον σχηματισμό της κρίσης του συνεκτιμά και τις προσωπικές στιγμές ενός πολιτικού, τότε μπορεί κάλλιστα να μην τον ψηφίσει. Να τον προσβάλλει όμως γι’ αυτές τις στιγμές είναι άηθες.

Έτσι, η επίθεση κατά της κυρίας Αχτσιόγλου γνώρισε καθολική καταδίκη. Η ίδια αισθάνθηκε την ανάγκη να υπερασπισθεί τον εαυτό της, με μία ανθρώπινη και σεμνή δήλωση.

Θέλουμε δε θέλουμε έχουμε εισέλθει σε μία προεκλογική χρονιά. Αυτό που προέχει είναι να γίνεται σεβαστή από όλους η προσωπικότητα των πολιτικών αντιπάλων. Δυστυχώς η πολιτική μας ζωή δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες πολιτισμένες συμπεριφορές. Από τη δεκαετία του 1980 η λάσπη και η χολή διαμόρφωναν το πολιτικό κλίμα, μιαν εποχή που τα μόνα κανάλια επικοινωνίας ήταν η δημόσια τηλεόραση και οι εφημερίδες με τις θηριώδεις κυκλοφορίες τους. Ας αναλογιστούμε τι θα γινόταν σε αυτήν την ταραγμένη δεκαετία, αν υπήρχε και το Διαδίκτυο!

Δυστυχώς, πολλές φορές οι ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων, έκαναν πως δεν έβλεπαν τους τόνους λάσπη που ριχνόταν κατά των αντιπάλων τους, γιατί τους βόλευε. Βέβαια, σε αυτές τις περιπτώσεις πάντα οι ακραίοι αυτονομούνται και διεκδικούν τον δικό τους ρόλο, που μερικές φορές μπορεί να στραφεί και κατά των πρώην πατρώνων τους. Τα έχουμε ζήσει. Το τέρας δεν τιθασεύεται από ένα σημείο και μετά.

Είναι προς τιμήν της Νέας Δημοκρατίας που καταδίκασε την επίθεση κατά της κυρίας Αχτσιόγλου με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, τόσο μέσω του αντιπροέδρου της κυβέρνησης όσο και μέσω του γραμματέα του κόμματος. Δυστυχώς, έψαξα στο αρχείο μου να βρω μιαν ανάλογη συμπεριφορά συμπαράστασης από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όταν γυναίκες-στελέχη της Νέας Δημοκρατίας είχαν δεχτεί κατά το παρελθόν παρόμοιες επιθέσεις, και δεν βρήκα ούτε μια. Μάλιστα την ώρα που αποδοκιμαζόταν η επίθεση κατά της κυρίας Αχτσιόγλου, υποψήφια βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας δεχόταν χυδαία σεξιστική επίθεση από τον γνωστό εκδότη που διατηρεί προνομιακές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μου πείτε πως αυτό συμβαίνει σε όλον τον κόσμο. Λαθρόβια έντυπα, απευθύνονται στα πιο χαμερπή ανθρώπινα ένστικτα για να επιβιώσουν. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Αυτή η παραδοχή, δεν σημαίνει και αποδοχή του γεγονότος.

Τα δύο μεγάλα κόμματα θα μπορούσαν, ενόψει της προεκλογικής χρονιάς, να συμφωνήσουν σε έναν κώδικα συμπεριφοράς που να αποκλείει παρόμοια φαινόμενα.