ΑΠΟΨΕΙΣ

Στην πολιτική, όπως και στη ζωή, λειτουργεί ο αμείλικτος νόμος του συσχετισμού των δυνάμεων. Ο ισχυρότερος επιβάλλει τους όρους του, εφόσον το θέλει. Στην πολιτική, και μάλιστα στις διεθνείς σχέσεις, δεν υπάρχει η μεγαθυμία.

Συνεπώς, θα περιμέναμε πως η ελληνική κυβέρνηση θα αποκόμιζε σημαντικά οφέλη για την πατρίδα μας από τη Συμφωνία των Πρεσπών, καθώς ήταν, χωρίς καμιά αμφιβολία, το ισχυρότερο μέρος.

Τι έγινε λοιπόν;

Αρχικά, ενδιαφέρον παρουσιάζει και εξηγεί πολλά η αποκάλυψη του Π. Λαφαζάνη, σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό, πως είχαν σκοπό να αναγνωρίσουν τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία», χωρίς κανέναν προσδιορισμό. Πολύ λογικό, αν αναλογισθούμε πως τα στελέχη του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ διαδήλωναν μέσα στα Σκόπια κατά της σύνθετης ονομασίας, ταυτιζόμενα πλήρως με τους γείτονές μας. Για να μην αναφερθώ στη «Δημοκρατία του Ίλιντεν», που ως γνωστόν είχε αποδεχθεί η ελληνική κυβέρνηση.

Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία η ισχυρή πλευρά σε μία διαπραγμάτευση να τα δίνει όλα και να μην παίρνει τίποτα. Γιατί, ως γνωστόν, τα δώσαμε όλα και δεν πήραμε τίποτα, ως χώρα. Το τι κέρδισε ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, θα φανεί λίαν προσεχώς.

Συγκεκριμένα, οι Σκοπιανοί κέρδισαν την εθνότητα, τη γλώσσα, την ένταξη στο ΝΑΤΟ, την δυνατότητα ένταξης στην Ε.Ε. και οικονομική βοήθεια. Ας αναρωτηθεί ο αναγνώστης τι κέρδισε η πατρίδα μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα φερέφωνά του υποστηρίζουν πως με τη συμφωνία θα αναβαθμισθεί ο ρόλος της Ελλάδος στην περιοχή και συγχρόνως θα αναπτυχθούν οι οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών.

Και τα δύο επιχειρήματα τα διαψεύδει η ίδια η ζωή.

Πρώτον, μια χώρα με κατεστραμμένη την οικονομία της δεν μπορεί να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια περιοχή. Το καλύτερο που μπορεί να πετύχει είναι να γίνει ένα αξιόπιστο πρακτορείο των δανειστών και των συμμάχων της. Τίποτα παραπάνω.

Δεύτερον, από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ της Ελλάδος και της FYROM άρχισαν να αναπτύσσονται με ταχύτατους ρυθμούς. Η χώρα μας ήταν ο δεύτερος εμπορικός εταίρος της γείτονος, οι επιχειρήσεις των Σκοπίων ήταν και παραμένουν ο καλύτερος πελάτης του ΟΛΘ και εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι της FYROM επισκέπτονται τη Χαλκιδική, την Πιερία και τη Θεσσαλονίκη για διακοπές και για αγορές. Συγχρόνως, εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις, όλων των μεγεθών, δραστηριοποιούνται εδώ και 20 χρόνια στη γειτονική χώρα.

Και όλα αυτά συνέβαιναν, ενώ υπήρχε άλυτο το πρόβλημα του ονόματος και όσων άλλων απέρρεαν από αυτό.

Άρα, το επιχείρημα πως θα βελτιωθούν οι οικονομικές σχέσεις των δύο κρατών διαψεύδεται από την πραγματικότητα της τελευταίας εικοσαετίας. Γι’ αυτόν το λόγο, όλο αυτό το πανηγύρι που στήθηκε στα Σκόπια και στο οποίο συμμετείχαν και μακεδόνες επιχειρηματίες ήταν μια φτηνή φιέστα για την εξυπηρέτηση των πολιτικών αναγκών του Τσίπρα και του Ζάεφ.

Μόνο που στον Τσίπρα όλη η υπόθεση του σκοπιανού έγινε μπούμερανγκ. Καταρρέει στη Β. Ελλάδα, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν θα του συγχωρέσει ποτέ την άνευ όρων παράδοση σε αυτούς που αμφισβητούν την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας.

Το μόνο όπλο που διαθέτουμε πλέον για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση, εκτός από την αγωνιστικότητα και το φρόνημά μας, είναι η ψήφος μας.

Και οι εκλογές πλησιάζουν.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 7 Απριλίου 2019