ΑΠΟΨΕΙΣ

Πολύ αναμενόμενα είναι μέχρι στιγμής όλα τα προεκλογικά και χωρίς εντυπωσιακές ανατροπές. Μεγάλες εντάσεις και αντιπαραθέσεις δεν καταγράφονται, οι διαπραγματεύσεις για το ντιμπέιτ αφήνουν αδιάφορο τον κόσμο και η αίσθηση που έχω είναι ότι πιο έντονη είναι η εσωτερική μάχη που έχει ξεκινήσει στα δύο μεγάλα κόμματα για το ποιος θα εκλεγεί βουλευτής παρά ο αγώνας μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε ό,τι αφορά στα επικοινωνιακά όπλα η εκλογική μάχη του 2019 δεν έφερε κάτι καινούριο. Ίσως και γιατί η εκλογολογία καλά κρατούσε εδώ και καιρό, οπότε οι υποψήφιοι μάλλον κουράστηκαν. Βλέπετε εδώ και περίπου 9 μήνες, δηλαδή από το περσινό καλοκαίρι και μετά, βρίσκονται σε εγρήγορση. Πολύ της μόδας το fb και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και οι μικρές συγκεντρώσεις. Παλιά γίνονταν σε σπίτια, τώρα συνεχίζεται η σχετική παράδοση με τις συναντήσεις να πραγματοποιούνται σε ιδιωτικούς χώρους, αλλά και σε καφέ. Το σκηνικό είναι απλό: κάποιος καλεί κόσμο, στη μάζωξη σκάει μύτη και ο υποψήφιος βουλευτής, που περνά από όλα τα τραπέζια, συστήνεται, λέει μία γενική κουβέντα περί των εκλογών και του κόμματος και μετά αρχίζει το κους κους. Συγκεντρώσεις μεγάλες δε θα κάνουν όλοι, αν και το συνεδριακό κέντρο Ιωάννης Βελλίδης, αλλά και οι μεγάλοι χώροι των ξενοδοχείων, θα ζήσουν μεγάλες πιένες τις τελευταίες δύο εβδομάδες.

Σε αυτό το διάστημα μπορεί να προκύψουν και μερικές υπόγειες και μυστικές συμμαχίες της τελευταίας στιγμής που θα κλεισθούν από κάποιους υποψηφίους για να κερδίσουν κρίσιμους πόντους-ψήφους στην τελική ευθεία. Αν οι συμφωνίες θα τηρηθούν και πόσο τελικά θα βοηθήσουν δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά. Βλέπετε δεν είναι και εύκολο να πει ένας υποψήφιος σε έναν σκληρό δικό του ψηφοφόρο «βάλε και στον τάδε έναν επιπλέον σταυρό». Γιατί αν μαθευτεί θα του χυμήξουν όλοι του οι αντίπαλοι…

Οι δημοσκοπήσεις που μετρούν και τη δυναμική των βουλευτών συνεχίζονται, αλλά είναι κατά γενική ομολογία δύσκολο να υπάρχουν σίγουρες εκτιμήσεις για τη σειρά κατάταξης. Και αυτό γιατί οι 4 σταυροί που ισχύουν για την Α’ Θεσσαλονίκης είναι κάτι που κρύβει εκπλήξεις. Πολλώ δε μάλλω που όπως λένε έμπειροι κομματικοί παράγοντες πολλοί ψηφοφόροι αποφασίζουν ποιους θα «σταυρώσουν» κυριολεκτικά λίγο πριν μπουν στο παραβάν.

Το 2004 ένας έμπειρος τοπικός κομματικός της ΝΔ μου είχε πει ότι στην Α’ Θεσσαλονίκης ο μέσος όρος σταυροδοσίας σε κάθε ψηφοδέλτιο ήταν 2,4 σταυροί. Οπότε οι προβλέψεις δύσκολες.

Σίγουρο είναι ότι παρά τη φημολογία που υπήρχε σε όλη την τετραετία η ΝΔ δεν κατάφερε να κατεβάσει στην Α΄ Θεσσαλονίκης ένα ισχυρό ψηφοδέλτιο. Αντίθετα στον ΣΥΡΙΖΑ το ψηφοδέλτιο είναι ανταγωνιστικό και κάποιοι εν ενεργεία βουλευτές θα ζοριστούν να επανεκλεγούν. Στη ΝΔ πάλι η δεύτερη κάλπη, όπου θα ισχύσει η ενισχυμένη αναλογική, μπορεί να ανακατέψει την τράπουλα.