Αισίως κλείνουμε (και κλεινόμαστε) δυόμισι μήνες με τον κορονοϊό πρωταγωνιστή στη ζωή μας, και καθώς οι καμπύλες κατηφορίζουν, μπορούμε να σταθούμε σχετικά κριτικά, έως και σκωπτικά, σε όσα αντιφατικά βλέπουν το φως της δημοσιότητας παγκοσμίως. Προσπερνώ τις διαφορετικές απόψεις για την αναγκαιότητα για μάσκες και γάντια για τα οποία πολύς λόγος έχει γίνει στην Ελλάδα και στέκομαι στις ιατρικές και βιολογικές προσεγγίσεις των επιστημόνων που παρουσιάζονται καθημερινά στα ελληνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης, που αντί να φωτίζουν, μάλλον προκαλούν σύγχυση σε όποιον έχει την αγωνία ή την περιέργεια να τις παρακολουθεί. 

Τα παιδιά από υπερμεταδότες έγιναν ακίνδυνοι φορείς και στη συνέχεια τμήμα πληθυσμού στον οποίο ο ιός συμπεριφέρεται όπως σε όλους. Η θηριώδης διασπορά σε συγκεκριμένες περιοχές της Ιταλίας ή της Νέας Υόρκης (Μπέργκαμο και Κουίνς), τώρα εξηγείται από γιατρούς διεθνούς αναγνώρισης ότι οφείλεται στην κατάσταση των κατά τόπους νοσοκομείων, τολμώντας να χαρακτηρίζουν την περίπλοκη ασθένεια κάτι σαν ενδονοσοκομειακή λοίμωξη. 

Οι καταγεγραμμένοι θάνατοι άλλοτε θεωρούνται υπερβολικοί, καθώς πολλοί από τους ασθενείς με υποκείμενα νοσήματα δεν θα έπρεπε να συγκαταλέγονται στα «θύματα COVID» και άλλες φορές εκτιμάται ότι είναι μικρότεροι των πραγματικών καθώς δεν έχουν υπολογιστεί όσοι κατέληξαν εκτός νοσοκομείων. Η υπεραντίδραση των υγιών και δυνατών ανθρώπων, συχνά νέων και γυμνασμένων, αξιολογείται ως φαινόμενο που είναι γνωστό στην Ιατρική σε οργανισμούς με ισχυρό ανοσοποιητικό. Κανείς δεν μας εξηγεί ωστόσο σε ποια ποσοστά πληθυσμού παρατηρείται συνήθως και σε ποια εμφανίζεται στον κορονοϊό. Το ίδιο με την «καβασάκι» που σηκώνει τις καμπύλες του τρόμου για τα παιδιά στη Νέα Υόρκη χωρίς να προσδιορίζουν εάν ο αριθμός των νοσηλευομένων βρίσκεται στην περιοχή του μέσου όρου της ετήσιας εμφάνισης. 

Οι σπάνιες επιπλοκές που παρατηρήθηκαν σε κάποιους ασθενείς αποδίδονται σε πιθανές γονιδιακές διαφορές, αλλά αυτό ισχύει για όλες τις ασθένειες και δεν χρειάζεται να είσαι γιατρός για να το πεις. Άλλωστε αυτή είναι η βάση της σύγχρονης «εξατομικευμένης ιατρικής» για πλήθος ασθενειών. Βεβαίως, καθόλου δεν υποτιμώ τις έρευνες, και μάλιστα με ελληνική υπογραφή, που ξεκίνησαν για τη συσχέτιση του γονιδιώματος με την αντίδραση στη νόσο. Μόνον που το ίδιο μπορεί να ισχύει για οποιαδήποτε λοίμωξη. Το τσιγάρο κάνει κακό στην υγεία αλλά στην Γαλλία παρατηρήθηκε μειωμένος αριθμός κρουσμάτων στους καπνιστές. 

Ποτέ δεν κατάλαβα την εμμονή με τον «ασθενή 0» στην Κίνα, την Ιταλία ή την Ελλάδα. Τώρα προκύπτει, και είμαστε στην αρχή της αναδρομικής έρευνας, ότι η νόσος εμφανίστηκε νωρίτερα. Να θυμηθούμε ότι εκείνη την εποχή ο ΠΟΥ ισχυριζόταν ο ιός μεταδίδεται δύσκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Τέλος, οι πιο απίθανες θεωρίες αφορούν στην μικρή διασπορά στην Αφρική. Με όλα αυτά που γράφω δεν υποτιμώ τη γιγάντια προσπάθεια αντιμετώπισης της νόσου από γιατρούς και νοσηλευτές σε όλον τον κόσμο. 

Τα εύσημα ανήκουν σ αυτούς τους υπηρέτες της κλινικής περίθαλψης και θεραπείας που τις περισσότερες φορές δεν βρίσκουν τον χρόνο και τα κουράγια να μιλήσουν για την εμπειρία τους. Την καχυποψία μου την τροφοδοτούν οι ασκούντες ιατρική από γραφείο και μάλιστα όσοι από αυτούς αγαπούν και τη δημοσιότητα. Τα μοντέλα δε, που από πολλούς παίρνουν τη μορφή προφητειών, παρά την επιστημονική τους αξία, δεν αρκούν για να αποδώσουν την πραγματικότητα. Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που σε όλον τον κόσμο φωνάζουν ότι αντί για μοντέλα θέλουμε στοιχεία. Και επικρίνουν, κατά τη γνώμη μου δικαίως, τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς για την ελλιπή παράθεση δεδομένων. 

Όσο περνά ο χρόνος τόσο πληθαίνουν οι απροσδιοριστίες και αβεβαιότητες. Η θαλπωρή του ελληνικού καλοκαιριού μπορεί να αμβλύνει προσωρινά πολλές από τις αγωνίες και τους φόβους μας. Αλλά ο χρόνος κυλά γρήγορα και εάν μέχρι τα μέσα του φθινοπώρου του βόρειου ημισφαιρίου δεν προκύψει θεραπεία, αυτά που θα μας περιμένουν σχετικά με μια καινούργια υγειονομική κρίση και μια αδιανόητη οικονομική βύθιση, μπορεί να ξεπερνούν κάθε πρόβλεψη μοντέλων.

Η ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ…

Πριν λίγο καιρό, όλοι εκθείαζαν το «μοντέλο της Νότιας Κορέας» που περιλαμβάνει πολλά τεστ διάγνωσης, κυρίως επιχρίσματος, και απίθανους τρόπους ηλεκτρονικής παρακολούθησης, που θέτουν σε κίνδυνο, όλες τις αξίες που αφορούν στην ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως τα γνωρίζουμε στη δύση. Αυτό ωστόσο πρότειναν ισχυροί αξιωματούχοι με τη γνωστή έκφραση «τεστ, τεστ, τεστ». Συμπτωματικά εδώ στηρίζεται ένα μεγάλο παιχνίδι επιχειρηματικών συμφερόντων. Στην αγορά βγήκε το λεγόμενο κιτ που πουλήθηκε και στη συνέχεια αποδείχθηκε αναξιόπιστο. Για γέλια και για κλάματα είναι η υπόθεση της Τανζανίας, όπου, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της χώρας, θετικά στον κορονοϊό εμφανίστηκαν δείγματα από παπάγια και κατσίκα. Τα ερωτηματικά παραμένουν και αφορούν στους Παγκόσμιους Οργανισμούς που είναι υπεύθυνοι για τις εγκρίσεις όλων αυτών των παρασκευασμάτων.

…ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Τα ίδια ισχύουν και για τα «τεστ αντισωμάτων» που πολύ γρήγορα βγήκαν προς διάθεση. Μέρα με τη μέρα αποδεικνύεται η αναξιοπιστία τους που μπορεί να προκαλέσει αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Να οδηγήσει σε διασπορά της νόσου από πλήθος ατόμων που εμφανίζονται να έχουν ανοσία, ενώ αυτό δεν ισχύει. 

Μεγάλες χώρες όπως η Βρετανία έδωσαν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε κινέζικες εταιρείες για τεστ που δεν λειτουργούν. Έτσι, μπορεί να εκτιμηθεί ιδιαίτερα η στάση της Ελλάδας, που παρά τις πιέσεις που δέχεται, περιμένει την παραγωγή δοκιμασμένης αξιοπιστίας τεστ για να προβεί σε ανάλογη παραγγελία. Δεν χρειάζονται πολύπλοκοι συλλογισμοί για το οικονομικό παιχνίδι που παίζεται πλανητικά και ακόμα δεν αρχίσαμε να υπολογίζουμε τα συμφέροντα γύρω από την παραγωγή φαρμάκου και εμβολίου.

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Η Αφρική με τον μικρό αριθμό κρουσμάτων και θυμάτων τροφοδοτεί τις πιο αντιφατικές και παράδοξες «επιστημονικές» εξηγήσεις. Στην αρχή της υγειονομικής κρίσης όλοι εξέφραζαν τον φόβο τους για την μαύρη ήπειρο και τις υποβαθμισμένες δομές υγείας αλλά και τις συνθήκες διαβίωσης. 

Τώρα που επιμένει μα μην εμφανίζει έξαρση μιλούν για ανθεκτικότητα στους ιούς και για γενετικά χαρακτηριστικά προστασίας. Μεταξύ των άλλων, διάβαζα από «έγκριτες πένες» ότι τα συστήματα υγείας ήταν προετοιμασμένα καθώς είχαν αντιμετωπίσει τον Έμπολα και ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των αφρικανικών χωρών είναι τέτοια, ώστε η από κοινού αντιμετώπιση παράγει θετικά αποτελέσματα. Ως άλλη εξήγηση δόθηκε από υπεύθυνους αξιωματούχους ότι παράγουν καλύτερες μάσκες γιατί έχουν αναπτυγμένη κλωστοϋφαντουργία! Εάν βεβαίως τα νούμερα ήταν διαφορετικά, όλα τα παραπάνω θα είχαν αντιστραφεί. Στην κοινή ελληνική αυτό το λέμε «ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει». 

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Μαΐου 2020