ΑΠΟΨΕΙΣ

Υπάρχουν πολιτικοί ηγέτες που πιστεύουν ότι συνομιλούν με την Ιστορία. Που πιστεύουν πως το έργο τους υπηρετεί ένα σχέδιο που βρίσκεται πάνω από τις ανθρώπινες δυνάμεις. Αυτοί ακριβώς οι ηγέτες είναι επικίνδυνοι για την ανθρωπότητα γιατί δεν ορρωδούν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πραγματοποιήσουν το μεσσιανικό τους όραμα. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα βρίσκονται ένα βήμα πριν από την παράνοια. Με απλά λόγια είναι για δέσιμο. Και όλοι τους ηγούνται αυταρχικών καθεστώτων.

Ο Ερντογάν πιστεύει πως ο προορισμός του είναι να ανασυστήσει το μεγάλο χαλιφάτο. Και γι’ αυτό έχει ανοίξει τόσα μέτωπα. Πάντως μέχρι στιγμής -και αυτό είναι ενθαρρυντικό- δεν έχει δώσει δείγματα παράνοιας. Οι κρίσεις μεγαλείου που παθαίνει είναι ελεγχόμενες. Βέβαια αυτό δεν προδικάζει τη συνέχεια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ουδείς μπορεί να εκτιμήσει τις αντιδράσεις ηγετών που πιστεύουν ότι συνομιλούν με την Ιστορία ή τον Θεό τον ίδιο.

Το καλό για εμάς είναι πως ο Ερντογάν σκέφτεται ακόμα ορθολογικά. Μετρά τους συσχετισμούς των δυνάμεων και υπολογίζει τον λόγο κόστος/όφελος. Όσο σκέφτεται έτσι δεν θα αποτολμήσει θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα, πολύ δε περισσότερο πολεμικό επεισόδιο, καθώς οι διαστάσεις που θα πάρει δε θα μπορεί να τις ελέγξει. Το πιθανότερο είναι, αν σε κατάσταση απόγνωσης το αποτολμήσει, να βγει πολλαπλά ηττημένος. Και γι’ αυτό αρκείται στους φραστικούς λεονταρισμούς, όπως τον κατηγορεί η ίδια η τουρκική αντιπολίτευση.

Η κατάσταση για τον Τούρκο πρόεδρο γίνεται ακόμα πιο δύσκολη από τη στιγμή που ο φίλος του Βλαντιμίρ Πούτιν αποφάσισε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022 την κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία, κηρύσσοντας μερική επιστράτευση. Πλέον ο Ερντογάν θα κληθεί, από τα κράτη που συμπαρίστανται ενεργητικά στην Ουκρανία, να συμμετάσχει χωρίς καμιά εξαίρεση και επιφύλαξη στις νέες κυρώσεις που θα επιβληθούν στη Ρωσία του Πούτιν. Τι θα κάνει;

Έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα απέναντι στη Δύση όχι μόνο με την αγορά του συστήματος S-400, αλλά και με τις πολλαπλές διευκολύνσεις που προσφέρει στη Ρωσία για να παρακάμψει τις κυρώσεις που της επέβαλαν οι δυτικές χώρες. Όπως επίσης αρχίζει και στοχοποιείται η Τουρκία γιατί γίνεται αποδέκτης των δισεκατομμυρίων των Ρώσων ολιγαρχών που στηρίζουν το τραπεζικό της σύστημα που παραπαίει. Έχουν καταγραφεί εισροές δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων που δε δικαιολογούνται, από εμβάσματα και εμπορικές πράξεις.

Η τελευταία ανεπιτυχής απόπειρα του Ερντογάν να συναντηθεί τετ-α-τετ με τον Πρόεδρο Μπάιντεν, στο πλαίσιο της ΓΣ του ΟΗΕ, φανερώνει την αποφασιστικότητα του Αμερικανού προέδρου απέναντι στην καιροσκοπική πολιτική του Ερντογάν. Συγχρόνως, καθιστά σαφές στον Ερντογάν πως αν επιχειρήσει μια τυχοδιωκτική ενέργεια κατά της Ελλάδας, που είναι κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να αρκεστούν στον ρόλο του διαιτητή. Η παρουσία τους στη Σούδα και κυρίως στην Αλεξανδρούπολη αποτελεί έναν σοβαρό ανασταλτικό παράγοντα για οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια κατά ελληνικού εδάφους.

Όλα αυτά τα γνωρίζει ο Ερντογάν και βαδίζει προς τις τουρκικές εκλογές πιεσμένος τόσο από την κακή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας όσο και από το γεγονός πως θα κληθεί πολύ σύντομα να επιλέξει στρατόπεδο. Τα προβλήματα που έχει μπροστά του είναι πολλά. Αυτό είναι γνωστό. Εκείνο που δε γνωρίζουμε είναι αν θα έχει καθαρό μυαλό για να τα αντιμετωπίσει.