ΑΠΟΨΕΙΣ

Η φετινή ομιλία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη είχε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, καθώς έπρεπε να περιγράψει τους στόχους της οικονομίας του κορονοϊού. Μιας οικονομίας ουσιαστικά εκτάκτου ανάγκης.

Ουδείς γνωρίζει πότε θα λήξει αυτός ο υγειονομικός συναγερμός που έχει απροσμέτρητες επιπτώσεις σε όλη την κοινωνία. Που έχει αλλάξει -προς το χειρότερο- τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών.

Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο ο πρωθυπουργός κινήθηκε συντηρητικά. Απέφυγε την αναφορά σε τομές και μεταρρυθμίσεις. Τι να πει μέσα σε αυτό το κλίμα της αβεβαιότητας;

Είναι γεγονός πως μία φιλελεύθερη κυβέρνηση έχει αναγκαστεί, λόγω της επιδημίας, να εφαρμόζει μέτρα με έντονο το άρωμα του κρατισμού. Πάντα σε καταστάσεις έκτακτων συμβάντων, ο ρόλος του κράτους διευρύνεται.

Αυτό που διαχωρίζει μία φιλελεύθερη κυβέρνηση από μία σοσιαλιστική, είναι το μετά. Τι θα γίνει όταν εκλείψουν οι έκτακτες συνθήκες.

Οι μεν σοσιαλιστές θα συνεχίσουν τις κρατικές παρεμβάσεις, ενώ οι φιλελεύθεροι θα περιορίσουν στο ελάχιστο τον ρόλο του κράτους. Αυτές είναι οι ιδεολογίες των δύο βασικών πολιτικών οικογενειών που καθορίζουν και τις πολιτικές τους.

Συνεπώς ο φιλελεύθερος Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε να αναπτύξει πώς βλέπει την μετά κορονοϊό οικονομία. Ποιες από τις παρεμβάσεις θα λάβουν μόνιμα χαρακτηριστικά και ποιες είναι συγκυριακές. Θα έπρεπε να μας δώσει το στίγμα της κυβερνητική πολιτικής.

Πόσο και σε ποιους τομείς θα μειωθεί το κράτος; Τι θα γίνει με τους κρατικούς οργανισμούς; Ποιοι και πότε θα συγχωνευθούν; Αυτές τις συγχωνεύσεις τις ακούμε από το 2010 και μέσα στα δέκα χρόνια έχουμε δει ελάχιστες.

Τι θα γίνει με τις μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη; Είναι κάτι που το ακούμε διαρκώς, αλλά δεν το βλέπουμε να γίνεται. Η ταχύτατη απονομή της, πέραν όλων των άλλων, είναι και ένας βασικός παράγοντας για την προσέλκυση επενδύσεων. Υπάρχει τέτοια δυνατότητα; Υπάρχει η πολιτική βούληση για τομές και ρήξεις σε αυτόν τον χώρο; Προς το παρόν δεν κινείται τίποτα.

Η γραφειοκρατία; Φιλότιμες οι προσπάθειες που καταβάλλει ο Κ. Πιερρακάκης και αξιομνημόνευτο το έργο του. Όμως τελικά ψηφιοποιεί την γραφειοκρατία. Ο πολίτης αντί να υποβάλει αυτοπροσώπως τα π.χ. 30 δικαιολογητικά που απαιτεί ο νόμος, τα υποβάλλει ηλεκτρονικά. Είναι ένα βήμα μπροστά, χωρίς αμφιβολία.

Όμως, για τον πολίτη, το βασανιστικό πρόβλημα είναι τα 30 δικαιολογητικά. Για να ανακουφισθεί θα πρέπει να γίνουν π.χ. 15. Αυτό σημαίνει λιγότερη γραφειοκρατία. Αυτό σημαίνει αποτελεσματική δημόσια διοίκηση.

Πολλά ζητάς, θα πει ο αναγνώστης. Όντως πολλά ζητώ, αλλά μεγάλες είναι πλέον και οι απαιτήσεις των πολιτών. Μέσα στα δέκα μνημονιακά χρόνια καταστράφηκαν επιχειρήσεις, ζωές, ανθρώπινες σχέσεις. Τώρα ο πήχης μπαίνει ψηλά. Και οι προσδοκίες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι, δικαιολογημένα, μεγάλες.

Θα μπορούσε να δώσει στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, ένα περίγραμμα των μεταρρυθμιστικών του προθέσεων, ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες τι θα συμβεί όταν λήξει αυτός ο υγειονομικός συναγερμός.

Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, από την προηγούμενη ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ συνέβησαν πολλά και δραματικά γεγονότα, τα οποία η κυβέρνηση τα αντιμετώπισε με επιτυχία.

Αυτά έγιναν στο παρελθόν. Οι πολίτες αγωνιούν για το μέλλον.