ΑΠΟΨΕΙΣ

‘’Τι δεν ήσουνα για μένα , μια φορά κι έναν καιρό

τώρα ούτε το όνομά σου δεν μπορώ να θυμηθώ…’’

Είναι στίχο από  ένα όμορφο τραγούδι του αξέχαστου Γρηγόρη Μπιθικώτση  που ακούγαμε  τη δεκαετία  του ’70 και  που αναφέρεται στη λήθη που σκεπάζει τις παλιές αγάπες. Όπως φαίνεται όμως  ο στίχος πάει γάντι και στις περιπτώσεις κομμάτων που σαν κομήτες,  γεννήματα συγκυριών,  ήρθαν και έφυγαν χωρίς να αφήσουν καν σπουδαίες αναμνήσεις. Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι το ίδιο δεν συνέβη με τους αρχηγούς αυτών των βραχύβιων κομμάτων , οι οποίοι κατά κανόνα επέδειξαν αντανακλαστικά ‘’σαρβάϊβορ’’ και παρέμειναν στο δημόσιο βίο . Από αυτή την πολύ ιδιαίτερη  ομάδα πολιτικών είχαμε έναν μετέπειτα πρόεδρο της Δημοκρατίας (Κωστής Στεφανόπουλος) , έναν πρωθυπουργό (Αντώνης Σαμαράς), αρκετούς υπουργούς και ευρωβουλευτές.

 Οι πιο πολλοί δεν θυμούνται πια το ΚΟΔΗΣΟ, αλλά σίγουρα κάπου έχει πιάσει το αυτί τους το σλόγκαν ‘’Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ;’’ που λάνσαρε ο αρχηγός του ο Γιάγκος Πεζμαζόγλου το 1981 ενόψει εκλογών .

Η ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου , το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Γεράσιμου Αρσένη, το Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα του Αντώνη Τρίτση, το ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα, η Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά, το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών του Δημήτρη Αβραμόπουλου, η ‘’Δράση’’ του Στέφανου Μάνου  είναι επίσης  αξιοσημείωτες απόπειρες για κάτι νέο και βιώσιμο στον πολιτικό βίο της χώρας που όμως  δεν πέτυχαν να ριζώσουν εκεί.

Νέα κόμματα γεννιούνται όταν υπάρχει κρίση οικονομική και πολιτική ή όταν οι ιδρυτές τους πιστεύουν ότι επήλθε σε κάποιο βαθμό ένα τέλος εποχές και οι συνθήκες ευνοούν αναδιάταξη στο πολιτικό σκηνικό.

Εδώ έρχεται η διαχρονική αξία του ρητού  «Το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος» που συχνά επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις , το οποίο  είχε πει ο Ευάγγελος Αβέρωφ , εμπλουτίζοντας το πολιτικό και παραπολιτικό ρεπορτάζ με μια ατάκα που θεωρείται ‘’λαϊκής σοφίας’’.

Τα σκέφτομαι όλα αυτά , βλέποντας να πυκνώνουν οι εκτιμήσεις πολιτικών αναλυτών πως η επόμενη Βουλή θα είναι πεντακομματική (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή) και πως ΟΙ ΑΝΕΛ, το Ποτάμι και η ¨Ένωση Κεντρώων θα δώσουν μάχη για να παραμείνουν στην επόμενη Βουλή με τις πιθανότητες να μην είναι με το μέρος τους, αν δώσουμε βάση στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, στο σκηνικό πόλωση που επικρατεί και στο όριο του 3% για είσοδο στη Βουλή.

Βέβαια οι δημοσκοπήσεις δεν είναι κάλπη και σε εποχές ρευστότητας πολιτικής όλα είναι πιθανά. Τούτο όμως δεν παρηγορεί τα μικρά αυτά κόμματα που βρίσκονται σε αναβρασμό εσωτερικά και θα ‘λεγα και σε ‘’νευρική κρίση’’.