Το εθνικό μας εμβόλιο…
Είναι πολύ καλό, για να είναι αληθινό, να είναι το φιλότιμο το εθνικό μας εμβόλιο. Από τους ανθρώπους που πιστεύουν ακράδαντα ότι είναι οι καλύτεροι, οι ωραιότεροι, που τους έχουν στερήσει τις θέσεις που δικαιούνται λόγω συμφερόντων και επαφών με τους «πολιτικούς», που θεωρούν (το 31%) ότι ο ιός διαδόθηκε επίτηδες, ενώ ένα άλλο 31% θεωρεί ότι ξέφυγε από ανθρώπινο λάθος από ένα εργαστήριο, δεν πρέπει να περιμένουμε φιλότιμο. Το μόνο φιλότιμο τους είναι το προσωπικό τους συμφέρον.
Αν φοβηθούν για τον εαυτό τους (που είναι ασφαλώς πολύτιμος) θα προστατευτούν. Είναι πάντα έτοιμοι να καταγγείλουν τους άλλους που δεν πήραν μέτρα γρήγορα ή δεν φρόντισαν για κάτι. Τους βλέπεις να μην πληρώνουν (προφανώς) εισιτήριο στο λεωφορείο, να ασχολούνται με τη μάσκα του διπλανού να απαιτούν να τους δίνει μάσκα το κράτος. Μάσκα σκουλαρίκι στο αυτί, μάσκα βραχιόλι στο χέρι, μάσκα σαλιάρα στον λαιμό. Μάσκα με τη μύτη έξω.
Φυσικά φταίνε πάντα οι άλλοι. Ο τάδε και ο δείνα που κάποτε είπε ότι δεν είναι υποχρεωτικό και δεν φορούσε μάσκα και τώρα λέει το αντίθετο και φοράει, γίνεται εύκολα παράδειγμα. Αφού το κάνει αυτός, γιατί να μην το κάνω και εγώ; Ατράνταχτη λογική.
Πως άραγε αυτή η φυλή εγωιστών-συμφεροντολόγων θα πειστεί να δείξει συλλογικά χαρακτηριστικά; Άλλωστε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης επενδύουν σε αυτά τα τυπικά γνωρίσματα. Φταίει η κυβέρνηση που δεν πήρε μέτρα, για κάτι που είναι πρωτοφανές και άγνωστο. Για κάτι που η αντιμετώπιση του γίνεται μόνο εμπειρικά, μέρα με τη μέρα. Τι και αν λένε εξαρχής ότι πρέπει να κρατάς αποστάσεις; Να κάνει στην άκρη ο άλλος να περάσει ο έξυπνος. Στο γάμο του φίλου θα προκύψει το κακό; Δηλαδή δεν μπορούμε να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε; Έλα μωρέ, ψέματα τα λένε, για να πουλήσουν τις μάσκες! Στην αρχή δεν είχε γι’ αυτό λέγανε ότι δεν χρειάζεται, τώρα φτιάξανε και γι’ αυτό μας λένε ότι πρέπει να έχουμε. Και έτσι άρχισε ο Αύγουστος φτάνοντας, δυστυχώς, σε τριψήφιο αριθμό κρουσμάτων.
Εντωμεταξύ, για να σοβαρευτούμε, εκτός από τον Δεκαπενταύγουστο που σίγουρα θα προκαλέσει κύματα, αρχίζει η συζήτηση και η ανάγκη προγραμματισμού για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Ίσως είναι πράγματι λίγο νωρίς, αλλά αν είναι να έχουμε εξ αποστάσεως εκπαίδευση το επόμενο εξάμηνο (που το απεύχομαι) θα πρέπει πιθανόν να πάρουμε άμεσα μέτρα. Π.χ. να αρχίσει το 1ο εξάμηνο στα ΑΕΙ τον Μάρτιο του 2021 προφυλάσσοντας τους νέους φοιτητές (για τους οποίους καλό είναι να γίνουν εξ αποστάσεως σεμινάρια για εισαχθούν στο νόημα και να καλύψουν το κενό της Γ’ Λυκείου). Πιθανόν να παρθούν ριζικά μέτρα και για τους μαθητές που είναι αδύνατον σε μία βδομάδα να καλύψουν το κενό των τριών μηνών. Αλλά αυτή είναι μία ιστορία με την οποία θα ασχοληθούμε αργότερα.
Μακάρι -που δεν το πιστεύω- η Παναγία να κάνει το θαύμα της…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 9 Αυγούστου 2020
