Το λεωφορείο
Όλο και περισσότερο το να χρησιμοποιείς το λεωφορείο είναι μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια. Εμφανίζονται ξαφνικά όπως τα πειρατικά πλοία εκεί που δεν τα περιμένεις. Βλέπεις το τάδε σε 10 λεπτά στο σύστημα τηλεειδοποίησης και εμφανίζεται το δείνα μπροστά σου. Αν πηγαίνει στην ίδια κατεύθυνση που πάει το προηγούμενο, ακόμη καλύτερα.
Φυσικά, συνήθως είναι γεμάτο. Αυτό γιατί περνάει αραιά και βέβαια γιατί δεν ξέρεις πότε θα έρθει το άλλο. Έτσι μπαίνουν όλοι μέσα! Αυτοί που είναι μέσα κάθονται πάνω στην πόρτα -τι συνήθεια και αυτή… στη μέση έχει δράκους και τρύπες. Κινδυνεύεις να σε φάνε ή να χαθείς. Πρέπει σε να πιάσεις στασίδι για να κατέβεις σε έναν απροσδιόριστο αριθμό στάσεων. Οι έξω προφανώς διαμαρτύρονται. Ένα βηματάκι κτλ. κτλ. Απόψεις για τη νεολαία που δεν σέβεται, που δεν κατεβαίνει να μπεις εσύ. Μόλις μπουν διαμαρτύρονται στους άλλους που θέλουν να μπουν. Είναι γνωστό το σύνδρομο του λεωφορείου. Οι έξω θέλουν να μπουν και οι μέσα να μην ενοχληθούν.
Βέβαια το γεμάτο λεωφορείο εξασφαλίζει και κάτι άλλο. Αποκλείεται να μπει ελεγκτής -άλλη πλάκα οι μαγνητοφωνημένες ανακοινώσεις ότι γίνονται έλεγχοι… έτσι στο γεμάτο δεν κόβουν εισιτήριο. Χαζοί είναι; Επιλέγουν δε τα γεμάτα γιατί δεν κινδυνεύουν από ελέγχους. Μερικοί επειδή αγαπούν τα μηχανήματα έκδοσης και ακύρωσης, τα αγκαλιάζουν. Τι μόνα τους να αισθάνονται τα μηχανήματα; Έτσι πρέπει να παρέμβεις στον έρωτά τους με το μηχάνημα, για να ακυρώσεις το εισιτήριο ή να εκδώσεις. Μερικοί κάθονται γύρω από το μηχάνημα με το εισιτήριο στο χέρι. Στην απίθανη περίπτωση του ελεγκτή…
Άλλοι βρίσκουν την ευκαιρία να λύσουν όλα τα θέματά τους, μιλώντας στο κινητό. Τι άραγε σε νοιάζει η συνομιλία τους; Τίποτα. Αλλά φυσικά αν μιλήσεις συνήθως μαλώνεις. Έτσι αγνοείς και γελάς με τις συζητήσεις. Άλλοι πίνουν καφέ. Κοινωνικός χώρος. Είδες ο ΟΑΣΘ;
Μερικοί παίρνουν το λεωφορείο 2-3 στάσεις πριν από το τέρμα, για να τακτοποιηθούν. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν αδειάζει στο τέρμα το λεωφορείο; Προφανώς ο οδηγός αισθάνεται ότι δεν πρέπει να ενδιαφερθεί περί της ασφάλειας.
Και άλλα πολλά. Αλλά αν θέλουμε να προχωρήσουμε κάπου, πρέπει άμεσα (όχι σε μερικά τέρμινα) να εκσυγχρονιστεί το σύστημα με απλές κινήσεις. Απλές. Που τις ξέρουν όλοι. Καλά ξεμπερδέματα!
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Νοεμβρίου 2019