Δεν ξέρω αν και πώς θα προχωρήσει η… ΠΑΣΟΚοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρω μόνο ότι ο Αλέξης Τσίπρας την επιδιώκει ειλικρινά και επίμονα, θεωρώντας ότι η πλήρης σοσιαλδημοκρατική μεταστροφή του κόμματός του, αποτελεί το διαβατήριο για την επιστροφή του στην πρωθυπουργία.

Όπως και ξέρω ότι οι όποιες αντιδράσεις εκδηλώνονται από τα στελέχη του… βαθέως ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρόκειται να σταθούν εμπόδιο στην πορεία. Ούτε τον Τσίπρα θα τρομάξουν υποχρεώνοντάς τον να ανακρούσει πρύμναν, ούτε υπάρχει περίπτωση οι σήμερα αντιδρώντες να ταμπουρωθούν πίσω από τις κομμουνιστικές τους ιδεοληψίες και να μείνουν ανυποχώρητοι, καθώς γνωρίζουν καλά πως χωρίς τον Τσίπρα θα έχουν την τύχη του Λαφαζάνη…

Αντιδρούν λοιπόν, για τα προσχήματα αλλά και για να αυξήσουν την διαπραγματευτική τους θέση με τον… αρχηγό, ώστε να προσδοκούν σε ανταλλάγματα και την από καλύτερες θέσεις αξιοποίησή τους στο νέο σχήμα.

Για συμβολικούς λόγους, ο Τσίπρας έκανε μια υποχώρηση απέναντι στους παλιούς του συντρόφους. Συμφώνησε ότι η επανεκλογή του δεν θα γίνει με ανοιχτή ψηφοφορία -στα πρότυπα που εγκαινίασε ο Γιώργος Παπανδρέου- αλλά μέσω συνεδρίου (θα ψηφίσουν δηλαδή μόνον οι σύνεδροι αντιπρόσωποι των οργανώσεων).

Έναντι αυτής της υποχώρησης, ο Τσίπρας πήρε την τυπική συγκατάθεσή τους, σε δύο σημαντικά θέματα:

1. Τη δημιουργία νέου καθοδηγητικού οργάνου, που θα προκύψει με την άμεση συγκρότηση ενιαίας Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης (ΚΟΕΑ), με την προσθήκη των στελεχών της Προοδευτικής Συμμαχίας και άλλων προσωπικοτήτων στην Κεντρική Επιτροπή.

2. Το άνοιγμα των θυρών του κόμματος και την καμπάνια πρόσκλησης νέων μελών που θα εντάσσονται στο νέο- μετασχηματισμένο- κόμμα ακόμη και με μια απλή αίτηση μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας που θα δημιουργηθεί.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι αντί για Σκουρλέτηδες, Λάμπρου, Ήσυχους και λοιπούς κομματικούς του σωλήνα και των… κινημάτων, θα δούμε στα ηγετικά κλιμάκια του νέου σχήματος παλιούς γραμματείς του ΠΑΣΟΚ (Ραγκούση, Μαριλίζα) κι άλλα επιφανή πρώην στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη (Κοτσακάς, Μωραΐτης, Τόλκας κ.λπ.).

Σημαίνουν επίσης ότι από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ θα επιπλεύσουν μόνον οι… Τσιπρικοί και νέοι (Ηλιόπουλος, Αχτσιόγλου, Νοτοπούλου, Χαρίτσης κ.λπ.). Μέχρι τη Δούρου (που την προαλείφει για ενδιάμεσο γραμματέα του νέου σχήματος) κι άντε τον Τζανακόπουλο και κανέναν Φίλη και Τσακαλώτο ως δείγματα της παλιάς εποχής.

Όλα αυτά, είναι προδιαγεγραμμένα να συμβούν και θα συμβούν είτε εύκολα, είτε με κάποια συμβολικά ξεφορτώματα βαριδίων. Άλλο είναι το ερώτημα που θα κληθεί να απαντηθεί στον χρόνο: μπορεί ο Τσίπρας ως ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα να αλλάξει;

Μπορεί να αποβάλλει τα χαρακτηριστικά του έξαλλου αντισυστημικού ακτιβιστή που πουλάει διχασμό, που ενσωματώνει ακραίες συμπεριφορές, που υπόσχεται συθέμελες ανατροπές και να μετατραπεί σε έναν Ευρωπαίο σοσιαλδημοκράτη των μεγάλων συμβιβασμών και συναινέσεων;

Είναι σίγουρο ότι θέλει να το κάνει. Μπορεί όμως; Αλλάζει τόσο ο άνθρωπος, ή κάποια στιγμή θα αποκολληθεί η προβιά του και θα αποκαλυφτεί το τρίχωμα του αγριμιού που κρύβεται από κάτω;

**********************************************************************************************************************************************************

* Όσο και να θέλεις να κλείσεις τα μάτια, να κάνεις ότι δεν βλέπεις και να προσπεράσεις -αφήνοντας ασχολίαστα αυτά που συμβαίνουν στο δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης- δεν μπορείς.

* Είπαμε ότι η θεσμοθέτηση -από την προηγούμενη κυβέρνηση- της απλής αναλογικής στην ανάδειξη των μελών του δημοτικού συμβουλίου, διαμόρφωσε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον, καθώς ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης -όπως και κάθε δήμαρχος που εκλέχτηκε την δεύτερη Κυριακή- δεν διαθέτει την πλειοψηφία και είναι υποχρεωμένος να συνεργαστεί με τις άλλες παρατάξεις για να την εξασφαλίσει.

* Με αυτό ως δεδομένο, ο Κώστας Ζέρβας είχε πραγματοποιήσει κύκλο επαφών με τους επικεφαλής όλων των δημοτικών παρατάξεων, προκειμένου να τους εκφράσει την πρόθεσή του για συνεργασία και να διακριβώσει και τις δικές τους προθέσεις.

* Άπαντες, απάντησαν καταφατικά. (Η εξαίρεση του υποστηριζόμενου από το ΚΚΕ ήταν προδικασμένη). Ταχιάος, Ορφανός, Βούγιας του είπαν «μαζί σου για το καλό της πόλης», όπως και η Νοτοπούλου -που διατήρησε βεβαίως μια δυσπιστία.

* Όλοι βεβαίως ζήτησαν το αυτονόητο: να υπάρξει μια μίνιμουμ συμφωνία σε ένα προγραμματικό πλαίσιο για τη γραμμή πλεύσης της δημοτικής αρχής. Κατά τα’ άλλα, δεν απαίτησαν να έχουν λόγο στην επιλογή των προσώπων που θα στελεχώσουν τη διοίκηση του δήμου, τονίζοντας- όλοι τους- ότι αυτό αποτελεί προνόμιο του δημάρχου.

* Ο Ζέρβας, αποδέχτηκε με ικανοποίηση τις προθέσεις τους και υποσχέθηκε ότι μετά τις ολιγοήμερες διακοπές, θα επανερχόταν με συγκεκριμένο σχέδιο και συγκεκριμένες προτάσεις.

* Εκείνο το διάστημα, ο νέος δήμαρχος αποφάσισε να αλλάξει ρότα.

Τον βοήθησε σε αυτό, η επιλογή της κυβέρνησης να τροποποιήσει τον νόμο (Κλεισθένη) και να θεσπίσει ότι ανεξαρτήτως του ποσοστού που πήρε η παράταξη του δημάρχου στις δημοτικές εκλογές, αυτή θα κατέχει την πλειοψηφία στα δύο αποφασιστικά όργανα διοίκησης του δήμου -την οικονομική και την επιτροπή ποιότητας ζωής.

* Ο Κώστας Ζέρβας έκρινε ως καλύτερο για τον δήμο και για τον ίδιο, να μην επιδιώξει προγραμματική συνεργασία παρατάξεων, αλλά να προσεταιριστεί εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους άλλων συνδυασμών, ζητώντας τους να ανεξαρτητοποιηθούν και σε δεύτερο χρόνο να προσχωρήσουν στην δική του παράταξη. Για να το εξασφαλίσει αυτό, προσέφερε στους πρόθυμους και εκλεκτούς, θέση εξουσίας -και αμοιβής- στον δήμο.

* Κάπως έτσι, πέντε δημοτικοί σύμβουλοι του Νίκου Ταχιάου, δύο του Ορφανού κι ένας του Βούγια πήραν τον δρόμο της…αποστασίας (μετοίκησης να το πω κομψότερα), προκειμένου μαζί με τους τέσσερις μεμονωμένους συμβούλους που εκλέχτηκαν μόνοι τους ως επικεφαλής των παρατάξεων που είχαν δημιουργήσει (Αηδονόπουλο, Λεκάκη, Κυριζίδη, Μωυσιάδη) να ενταχθούν στην παράταξη του δημάρχου. (πρόταση έγινε και για μία σύμβουλο της Νοτοπούλου που όμως δεν ενέδωσε -προς το παρόν τουλάχιστον και δεν αποδέχτηκε την θέση που της προτάθηκε).

* Το ότι ο νέος δήμαρχος επέλεξε την προσάρτηση με ανταλλάγματα αντί της προγραμματικής σύγκλισης, είναι δικαίωμά του και θα κριθεί στην ζωή κι εκ του αποτελέσματος.

* Γνώριζε φυσικά ότι οι ανθυποψήφιοί του θα ένιωθαν βαριά προσβεβλημένοι και θα αντιδρούσαν, αλλά το προσπέρασε αυτό.

Η συνέχεια, επί της οθόνης…

* Εμένα πάντως με ενόχλησε περισσότερο το γεγονός ότι οι… αποστάτες, δεν μπήκαν καν στον κόπο να επεξηγήσουν την επιλογή τους και να απολογηθούν στους ψηφοφόρους τους. Αρκέστηκαν στο να ανακοινώσουν με περηφάνια ότι φεύγουν από την παράταξη με την οποία εκλέχτηκαν και ανεξαρτητοποιούνται για να γίνουν αντιδήμαρχοι. Και καυχιούνται μάλιστα ότι αυτό το κάνουν για το καλό της πόλης -και ημών.

* Εύγε σε αυτούς, εύγε και στον ΣΥΡΙΖΑ που νόμισε ότι με την θέσπιση της απλής αναλογικής στις δημοτικές εκλογές, επέβαλε τις προγραμματικές συγκλίσεις και τις συνεργασίες των παρατάξεων.

* Αγοραπωλησίες ανθρώπων, εξαργυρώσεις και ξετσίπωτες συναλλαγές νομιμοποίησε.

Και μάλιστα, δίχως ντροπή, καθώς ό, τι κάνουν το κάνουν για το καλό μας.

* Θα χρειαζόταν πάντως ένα σχόλιο, μια εξήγηση του δημάρχου για το γεγονός ότι τις δύο προηγούμενες φορές ορκίστηκε με πολιτικό όρκο, ενώ τώρα με θρησκευτικό, προσκαλώντας μάλιστα για να λαμπρύνουν την τελετή, όχι έναν ή δύο, αλλά δώδεκα ιερωμένους που έδωσαν έναν εκκλησιαστικό τόνο στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στη 1/9/2019.