Τι άλλο από βέτο θα μπορούσαν να ασκήσουν η Ιταλία και η Ισπανία ; Ήταν η κατάληξη ενός διαλόγου «κουφών» όπου ο κυνισμός της διπλωματίας παραπέμπει σε ατάκες των γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε ή του «Νονού» με τον Μάρλον Μπράντο. Αλλιώς τη φαντάζονταν την Ευρώπη ο Σουμάν και ο Μονέ ...
«Μέσα σε δέκα μέρες η Ένωση πρέπει να βρει τη λύση. Αν η Ευρώπη βοηθήσει όπως έκανε στο παρελθόν, τότε θα βασιστούμε στις δυνάμεις μας» φέρεται να είπε ο Κόντε συνεπικουρούμενος από τον Σάντσεζ σύμφωνα με την RAI και την Republica.
Φαντάζομαι το ύφος του Τζιουζέπε Κόντε και του Πέδρο Σάντσεθ όταν έκλεισε η σύνδεση της ψηφιακής συνόδου και τα λόγια που θα είπαν σε όσους ήταν δίπλα τους για την Άγκελα Μέρκελ και τους ηγέτες των κρατών που συμπλέουν μαζί της.
Το ναυάγιο της οικονομίας των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου και η βύθιση εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε απόγνωση , είναι μια πολύ πιθανή εξέλιξη. Είναι μια απίστευτου μεγέθους τραγωδία που ακόμα και η σιδηρά Γερμανία δεν μπορεί να ελέγξει.
Και να σκεφτεί κανείς ότι και η Ιταλία ήταν ήδη και πριν τον κορωνοϊό ένα από τα πιο ευρωσκεπτικιστικά μέλη της ΕΕ...
Την ώρα που γράφαμε αυτό το κείμενο ήδη είχαν αρχίσει οι ερεβώδεις αναλύσεις και προβλέψεις για τα αποτελέσματα της πανδημίας που έχει φερει την ανθρωπότητα σε μια απίστευτα μεγάλη αβεβαιότητα και σε καθημερινές ραγδαίες αλλαγές (κοινωνικές, ηθικές , πρωτίστως οικονομικές ).
Οι γεωπολιτικές και γεωοικονομικές ανακατατάξεις θα απειλήσουν την επιβίωση κορυφαίων διεθνών οργανισμών και θεσμών. Ήδη ηγέτες και διεθνούς κύρους αναλυτές μιλουν ειρωνικά για τις «ευρωπαϊκές αξίες, τονίζοντας ότι η περίφημη αλληλεγγύη και η συνοχή των κρατών - μελών ακούγονται πια σαν φράσεις χωρις ουσιαστικό περιεχόμενο . Σαν άδειο πουκάμισο. Και να σκεφτεί κανείς ότι ακόμα και με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, δεν φτάσαμε ακόμα στη μέση της μάχης κατά του κορωνοϊού....
Οι οικονομικοί πόλεμοι που έρχονται δεν θα θυμίζουν σε τίποτα αυτούς που προηγήθηκαν την τελευταία δεκαετία καθώς η Κίνα θα σπεύσει να εξασφαλίσει πλεονεκτήματα και να διεκδικήσει με νέους όρους την ηγεμονία . Τι ειρωνεία: Αποκτά αυτή την πρωτοβουλία κινήσεων από μια πανδημία που ξέσπασε στην επικράτειά της και που τώρα απειλεί να διαλύσει την Ευρώπη!

Τι να κάνουμε;
Ανάκαμψη της οικονομίας σημαίνει κατ αρχήν επιστροφή του κόσμου στην εργασία, επανεκκίνηση της παραγωγικής μηχανής, ρευστότητα και κίνηση του χρήματος.
Μόνο που όλες οι μελέτες επιστημόνων που βασίζονται στα δεδομένα που δημιουργήθηκαν στη Γιουχάν και αποτελούν πρόκριμα για τις άλλες πληγείσες περιοχές στον πλανήτη, λένε ότι μια πρόωρη χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων θα είναι καταστροφική.
Ο απλός άνθρωπος στο Μπέργκαμο, τη Μαδρίτη, τη Νέα Υόρκη , αν είχε όρεξη για «μαύρο χιούμορ» θα έλεγε στους επιστήμονες και στους Τραμπ και Τζόνσον που βιάζονται να ανοίξουν την αγορά:
«Δηλαδή μπορούμε να διαλέξουμε από τι θα πάμε; Κορωνοϊός ή πείνα;»
Το κράτος δείχνει να καλείται να «κάνει παιχνίδι» παίρνοντας ζωτικό χώρο από τις χρηματαγορές και τις τράπεζες.,
Άλλοι ξέθαψαν και ένα παλιό μοντέλο- σύμβολο οικονομικής ανάκαμψης σε εντελώς διαφερετικές συγκυρίες. Το σχέδιο Μάρσαλ!
Γίνονται αυτά τα πράγματα; Το πακέτο - γίγας στις ΗΠΑ των δυο τρις , είναι μήνυμα για πολλούς.
Ήδη «το ’πιασε” η Republica:
«Στο άμεσο μέλλον», γράφει, «το ιλιγγιώδες «ύψος του αμερικανικού πακέτου έκτακτης ενίσχυσης θα καταστεί μέγεθος με το οποίο οι άλλοι πρέπει να αναμετρηθούν»…
Αν αποδέκτης δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, λέτε να είναι ο σύλλογος φίλων της Fontana di Trevi;
«Το ’πιασε» και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα Βαν Ντερ Λάϊεν που μίλησε σε σχεδόν άδεια έδρανα στο Ευρωκοινοβούλιο λέγοντας:
«Είμαστε μπροστά σε μια καμπή». Θα μας χωρίσει ο ιός σε πλούσιους και φτωχούς ή μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα κοινά και τα έρθουμε πιο κοντά μέσα στην κρίση»;
Ίσως είχε στο μυαλό της και την Άγκελα Μέρκελ επικαλούμενη τον Κόνραντ Αντενάουερ που είπε ότι «η ιστορία είναι το άθροισμα αυτών που θα μπορούσαμε να έχουμε αποφύγει».
Τρεις Γερμανοί. Συμβολικό...
Με τον επίλογος της λίγοι θα διαφωνήσουν: «Να κάνουμε από κοινού το σωστό με μια μεγάλη καρδιά και όχι με 27 μικρές καρδιές».

(*Μ.τ.φ. :Αυτός που υπηρετεί σκοπούς που έρχονται σε σύγκρουση με τη δική του αυτοτέλεια).

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Μαρτίου 2020