ΑΠΟΨΕΙΣ

Το (περυσινό) βίντεο που έκανε το γύρο του διαδικτύου με το μαθητή του ΕΠΑΛ Ευόσμου που βρίζει χυδαία και απειλεί την καθηγήτριά του, για να του σβήσει μία απουσία, είναι συγκλονιστικό. Η εικόνα του νεαρού που στέκεται μπροστά στην εκπαιδευτικό και της λέει ότι θα την καταστρέψει δεν είναι καμπανάκι, αλλά μια τεράστια καμπάνα τόσο για το εκπαιδευτικό μας σύστημα όσο και -κυρίως- για την ίδια την ελληνική κοινωνία.

Αν το ζήτημα περιοριζόταν μόνο στη συμπεριφορά του συγκεκριμένου μαθητή, ίσως η εξήγηση ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα στη διαχείριση του θυμού να ήταν αρκετή και το περιστατικό να θεωρούνταν λήξαν και μεμονωμένο.

Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν έτσι. Όπως φαίνεται και ακούγεται καθαρά στο βίντεο την ώρα που ο μαθητής τραμπουκίζει την καθηγήτρια, πολλοί συμμαθητές του γελάνε! Ένας έχει πάρει ένα σκουπόξυλο και καθαρίζει τους τοίχους λες και παίζει σε επεισόδιο των Monty Python και μόνο μια κοπέλα φαίνεται ότι προσπαθεί να κατευνάσει τον νεαρό που βρίσκεται εκτός(;) εαυτού.

Είναι προφανές ότι το συγκεκριμένο σκηνικό δεν σόκαρε τους μαθητές που βρίσκονταν στην τάξη. Και αυτό είναι το πιο σοκαριστικό στοιχείο της υπόθεσης.

Παιδιά που πλησιάζουν την ηλικία στην οποία θα αποκτήσουν το δικαίωμα ψήφου αντιλαμβάνονται τον εξευτελισμό του δασκάλου τους ως κάτι διασκεδαστικό και αστείο. Όσον αφορά την κατάληψη που έκαναν για να συμπαρασταθούν το συμμαθητή τους, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που λένε όλοι οι ψυχολόγοι και τα επιστημονικά εγχειρίδια. Ότι δηλαδή τα παιδιά δεν ακούν. Βλέπουν. Όταν τους μιλάς για δικαιοσύνη αλλά κοιτάζεις πρώτα το προσωπικό σου συμφέρον ή τα συμφέροντα της συντεχνίας σου, δεν ακούν. Βλέπουν. Και μαθαίνουν. Και φυσικά με την πρώτη ευκαιρία αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Δεν έχει σημασία λοιπόν αν ο δικός τους συμμαθητής έκανε κάτι απαράδεκτο. Σημασία έχει ότι είναι δικός τους. Και αφού τιμωρήθηκε ήδη με αποβολή μίας -ολόκληρης- μέρας είναι άδικο να συνεχίζεται η συζήτηση για τη συμπεριφορά του. Και για το λόγο αυτό τον υπερασπίζονται, όπως βέβαια, ίσως χωρίς να το συνειδητοποιούν, υπερασπίζονται και τη δική τους στάση, πιστοί σε ένα σύστημα ιδεών όπου δεν υπάρχει μεγαλύτερη αξία από το συμφέρον.

Εντυπωσιακή ήταν και η στάση της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, η οποία θύμισε τη λογική των ΗΠΑ στα ελληνοτουρκικά. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ανέφερε ότι επιδιώκει να βρεθεί «δρόμος συνεννόησης καθηγητών και μαθητών, με ηρεμία και σύνεση» με στόχο να λήξει η κατάληψη και το σχολείο να λειτουργήσει κανονικά.

Τώρα τι θα κερδίσει η ελληνική κοινωνία αν το σχολείο λειτουργήσει όπως λειτουργεί, δεν είμαι σε θέση να σας πω.

Είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι οι εικόνες που κατέγραψε το βίντεο μέσα στα λίγα τετραγωνικά της σχολικής αίθουσας είναι σκηνές από το μέλλον της χώρας, το οποίο για να αλλάξει θα πρέπει να αλλάξει το παρόν.

Και γι’ αυτό έχουμε όλοι ευθύνη.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 2 Φεβρουαρίου 2020