ΑΠΟΨΕΙΣ

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα μανία, επιθυμία ή έστω ενδιαφέρον για τα γρήγορα αυτοκίνητα. Ούτε formula 1 έβλεπα. Μόνο ο Νίκι Λάουντα με είχε συγκινήσει και αυτός όταν είχε το τροχαίο στο οποίο κάηκε και όχι όταν έκανε προσπεράσεις.

Άρα δεν με ενδιαφέρει πόσο θα ανέβει η τιμή των αυτοκινήτων. Και κάθε φορά που αγόραζα αυτοκίνητο, το έκανα με κριτήριο τι λεφτά έχω τη δυνατότητα να διαθέσω και όχι πόσες δόσεις θα μου κάνει η Porsche.

Βεβαίως, αυτό δεν παρακάμπτει το γενικότερο ζήτημα το οποίο έχει να κάνει με την κοινωνική αναλγησία που επιδεικνύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κανείς δεν μου τηλεφώνησε να με ρωτήσει πόσο σοβαρό είναι για μένα το θέμα Porsche. Πού ήξεραν ότι δεν με ενδιαφέρει; Η μήπως ήθελαν να τους παρακαλάω για να με έχουν υποχείριο;

Όλα πρέπει να τα περιμένει κανείς από αυτούς αλλά έχω την εντύπωση ότι η ιστορία με τα διαθέσιμα χρήματα δεν τυχαίνει εφαρμογής μόνο στην αγορά αυτοκινήτων.

Εφαρμόζεται και στις γαριδομακαρονάδες. Και στις φράουλες τον Δεκέμβριο. Και στις μπριζόλες Αργεντινής .

Τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να κάνει διάφορα πράγματα προσιτά στο πορτοφόλι μας. Ως προσπάθεια είναι αξιέπαινη. Αλλά η γιαγιά μου φρόντιζε να σβήνει πάντα τη σόμπα πετρελαίου όταν έφευγε από το σπίτι.

Αν λάβουμε υπόψη ότι ένας πρόεδρος του ΣΕΒ είχε πει ότι κοιτάει την τιμή στην είσοδο του βενζινάδικου πριν φουλάρει, θα πρέπει να απορώ γιατί η γιαγιά μου δεν έγινε πλούσια με την άποψη που είχε για την διαχείριση των πόρων.

Όμως δεν το έκανε για να γίνει πλούσια. Το έκανε γιατί δεν υπήρχε λόγος να πληρώνει πετρέλαιο στον βενζινά της γωνίας ενώ θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο τα διαθέσιμα χρήματα της.

Η κυβέρνηση προτίμησε να μην μας χαλάσει την καρδιά. Να μην μας στενοχωρήσει. Να πιστέψουμε ότι μας αγαπάει. Αλλά αυτό δεν έχει νόημα. Διότι οι παγκόσμιες τιμές ενέργειες δεν εξαρτώνται από τη διάθεση του Γεραπετρίτη. Διότι φαντάζομαι ότι δεν είναι τόσο κακός άνθρωπος που να θέλει να πληρώνουμε περισσότερα για καύσιμα.

Ελπίζω ότι αν μπορούσε θα έριχνε τις τιμές, αλλά έχω τη βεβαιότητα ότι δεν μπορεί.

Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να μας καλοπιάνει με επιδόματα κι ενισχύσεις. Μόνο ένας Θεός ξέρει τι θα γίνει μετά. Κι αυτό παίζεται αν είναι έτσι.

Η κυβέρνηση πρέπει να φροντίσει αυτή να μην ξοδεύει σπάταλα αυτή κι εμείς να πάρουμε απόφαση ότι πρέπει να απλώνουμε τα πόδια μας μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα. Αλλιώς θα πρέπει τον Σεπτέμβριο να δίνει ένα επίδομα φροντιστηρίου και στις 25 Μαρτίου ένα επίδομα μπακαλιάρου πρώτης κατηγορίας, που έχει μεγάλα έξοδα μεταφοράς από τη Νορβηγία.

Το 2022 δεν είναι εποχή για επιδόματα, όπως ο Δεκέμβριος δεν είναι εποχή για φράουλες.

Γίνουν δε γίνουν εκλογές...

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 27.03.2022