ΑΠΟΨΕΙΣ

Η κοροϊδία με το Μετρό κορυφώθηκε δραματικά με την άφιξη της περιπέτειας του FlyOver. Τελικά, παρά τις εξαγγελίες, ούτε το 2021, ούτε το 2023, ούτε έστω και το 2024 πιθανότατα, θα δούμε το Μετρό να κινείται στη γραμμή των λιγοστών 8 χιλιομέτρων Νέα Ελβετία-Σιδηροδρομικός Σταθμός. Και έτσι μας πρόλαβε η κυκλοφοριακή ασφυξία. Είναι από εκείνες τις ερεβώδεις συγκυρίες όπου η πραγματικότητα συναντά την καλπάζουσα φαντασία.

Διότι που αλλού εκτός από τη Θεσσαλονίκη οι μικρομεσαίοι και τα ευάλωτα οικονομικώς στρώματα θα ζούσαν μαζί και ταυτοχρόνως συνθήκες όπως:

* Την εκτίναξη των τιμών των ακινήτων (ενοικίαση και αγορά) που σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς (η Θεσσαλονίκη δεν έχει την επιχειρηματικότητα και την προσφορά εργασίας των Αθηνών) κάνουν τον βίο αβίωτο.

* Την ακρίβεια και τις εξοργιστικά υψηλές τιμές στα ράφια, που φτωχοποιεί καθημερινά χιλιάδες πολιτών και ταλανίζει ολόκληρη την κοινωνία επί τουλάχιστον δύο χρόνια.

* Την απώλεια μυριάδων ωρών του κόσμου που τρέχει για το μεροκάματο στο μποτιλιάρισμα λόγω της απίστευτης και μίζερης αυτής συνάντησης των ανολοκλήρωτων και εκτός λειτουργίας έργων του Μετρό και του FlyOver που μόλις ξεκίνησε.

Όλη αυτή η γκρίζα καθημερινότητα με τη σωρεία συμπτώσεων, ανεπάρκειας και συμβολισμών (ανικανότητα, παλαιοκομματισμός, συμφέροντα κ.λπ.) σίγουρα θα αποτελέσει αντικείμενο σεναρίων, ταινιών και ντοκιμαντέρ.

Ωραίο μέρος η Θεσσαλονίκη για να σχεδιάσει και να ονειρευτεί τη ζωή του και τα παιδιά του ένα νέο ζευγάρι… Ένας σαρκαστικός τύπος θα έλεγε «φέρτε μας τώρα και μία Αντουανέττα να μας πει πως « αφού δεν έχετε ψωμί, φάτε παντεσπάνι» , για να δέσει το γλυκό.

Η ακρίβεια που δεν ήταν εισαγόμενη

Με τα τρόφιμα να παραμένουν το τεράστιο πρόβλημα για την Ελλάδα και τη χώρα μας να κατέχει τη δεύτερη χειρότερη θέση στην ευρωζώνη από πλευράς κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η κυβέρνηση αποφάσισε επιτέλους να δει το θέμα της ακρίβειας σαν μητέρα των μαχών. Αλλά και η αντιπολίτευση πρέπει να δει πιο σφαιρικά το θέμα από τη μονότονη επιμονή στη μείωση του ΦΠΑ όσο σωστή κι αν είναι.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στέλνει το μήνυμα «Η Ελλάδα δεν είναι μπανανία». Έχασε όμως δύο χρόνια αρνούμενος να ακούσει τα καμπανάκια της Επιτροπής Ανταγωνισμού, τις διαμαρτυρίες των καταναλωτικών οργανώσεων και την οργή του κοσμάκη στα ταμεία των σούπερ μάρκετ. Επέμενε στο αφήγημα «εισαγόμενη είναι η ακρίβεια». Αιφνιδιάστηκε λοιπόν ακούγοντας λεπτομέρειες που είναι άχαρες και ενοχλητικές αλλά δεν παύουν να αποτελούν την ουσία του προβλήματος: Βρεφικές τροφές, απορρυπαντικά πλυντηρίου, φρέσκο γάλα, τυρί και γιαούρτι. Ναι, αυτός ο μικρόκοσμος ο μέγας του κοσμάκη που όμως ψηφίζει…

Αργά θυμήθηκε επίσης ο Κυριάκος Μητσοτάκης πως εδώ και δύο χρόνια πολυεθνικές εταιρείες και όχι μόνο, εκμεταλλεύτηκαν την άνοδο της ζήτησης για να αυξήσουν υπέρμετρα τα κέρδη τους.

Δύο λύσεις έχει τώρα μπροστά του: Ή ενίσχυση των εισοδημάτων ή πτώση και μάλιστα μεγάλη, των τιμών με συγκεκριμένα, ουσιαστικά και όχι επικοινωνιακά, μέτρα.

Όσοι ήλπιζαν πως όλα αυτά με τις τιμές να φέρνουν ίλιγγο θα τα θυμόμαστε μέσα στο 2024 σαν ένα κακό όνειρο, προσγειώθηκαν απότομα από τις πρώτες επισκέψεις τους μετά την πρωτοχρονιά στα σούπερ μάρκετ. Σε εξέλιξη βρίσκεται μία νέα τάση ανόδου του πληθωρισμού με προοπτική μάλιστα να συνεχιστεί για όλη τη χρονιά.

Αυτό που βιώνει στα σούπερ μάρκετ ο Έλληνας καταναλωτής, αν συνέβαινε σε μία κανονική χώρα της βόρειας αναπτυγμένης Ευρώπης ο κόσμος θα είχε ξεσηκωθεί με όποιο όπλο διαθέτει (μποϊκοτάζ, κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις δημοσιότητας), ενώ οι κυβερνώντες θα είχαν χάσει τον ύπνο τους και θα αντιδρούσαν αστραπιαία.

Εδώ τα ρεφλέξ της κυβέρνησης επί δύο χρόνια ήταν ολίγον από επικοινωνιακά τρυκ, ολίγον από επιχειρήματα όπως «είναι εισαγόμενος ο πληθωρισμός» και… πολύ ολίγον από πρόστιμα σε ελάχιστους και εξώφθαλμα παρανομούντες κερδοσκόπους.

Τελευταία η κυβέρνηση εγκαταλείπει -μη μπορώντας να κάνει αλλιώς- τη δικαιολογία πως ο εφιάλτης των τιμών στα ράφια είναι ίδιος και στη Γερμανία και παραδέχεται πως η ελληνική κοινωνία δεν είναι κοινωνία αγγέλων και πως οι στρεβλώσεις στην αγορά έχουν υπεύθυνους.

Σε σοβαρή χώρα για να το επαναλάβουμε, θα αναμενόταν μεγαλύτερη εγρήγορση και κινητοποίηση της κυβέρνησης και όχι αυτό το απελπιστικό too little, too late.

Η κυβέρνηση είδε επιτέλους πως η ακρίβεια σε συγκεκριμένα προϊόντα πρώτης ανάγκης έχει φτάσει στον ουρανό (150% αυξήσεις τιμών στο ελαιόλαδο).

Ο κόσμος αγανάκτησε ακούγοντας εδώ και πολλούς μήνες γενικώς κατάρες για… «στρεβλώσεις στη λειτουργία της αγοράς». Δεν φταίνε όμως γενικά οι στρεβλώσεις αλλά συγκεκριμένοι δράστες κερδοσκόποι των οποίων τα ονοματεπώνυμα θα ήθελε πολύ να μάθει ο κόσμος. Δεν πείθεται από τους αόριστους καταλογισμούς ευθυνών που δεν αγγίζουν κανέναν και από τα σόου στα μάρκετ και τα τικ τοκ.

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που ανακοινώνονται μέτρα κατά της ακρίβειας και αν δούμε το πόσες φορές αποδείχθηκαν αποτελεσματικά θα πιέσουμε σε κατάθλιψη. Αυτή τη φορά οι έκτακτες συσκέψεις στο Μαξίμου και ο γενικός συναγερμός έρχονται πιστοποιήσουν αυτό που λένε εδώ και μήνες οι δημοσκοπήσεις.

Ο πολίτης στέλνει το μήνυμα «κάντε κάτι με την ακρίβεια γιατί αλλιώς…».

Είναι απορίας άξιον το πως μία κυβέρνηση που εστιάζει και ποντάρει στη μάχη των εντυπώσεων και της επικοινωνίας εκώφευσε τόσο καιρό.