ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Ανάσταση του Χριστού σηματοδοτεί τη νίκη της ζωής επί του θανάτου γι’ αυτό και το Πάσχα είναι η γιορτή της χαράς για όλο τον κόσμο. Ο Χριστός Ανέστη και μαζί του ανασταίνει όλους εμάς και μας δίνει την ελπίδα της μέλλουσας αιώνιας ζωής. Επειδή εκτός από την αιώνια όμως η ζωή υπάρχει και η γήινη, το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι αν το Άγιο Φως της Αναστάσεως του Κυρίου θα κάνει τον κόσμο καλύτερο. Και για να γίνει ο κόσμος καλύτερος χρειάζεται το πολιτικό προσωπικό της χώρας να μεταμορφωθεί.

Σε επίπεδο διακυβέρνησης τέσσερις τομείς, κατά την άποψή μου, χρήζουν άμεσης και επείγουσας Αναστάσιμης επανεκκίνησης: Η ακρίβεια στον τομέα της οικονομίας, η υγεία, η Παιδεία και το δημογραφικό.

Η ακρίβεια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση όσα μέτρα κι αν έλαβε μέχρι στιγμής. Είναι το μεγάλο αγκάθι της καθημερινότητας των πολιτών και ροκανίζει τις αυξήσεις που δόθηκαν σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Η υγεία και αναφέρομαι στο δημόσιο σύστημα υγείας φθίνει δυστυχώς στον τόπο μας αφού στα δημόσια νοσοκομεία αγκομαχούν καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι.

Η Παιδεία αποκτά όλο και περισσότερο τεχνοκρατικά χαρακτηριστικά και οδηγεί σε ρομποτοποίηση της μάθησης απαξιώνοντας πλήρως τον πλούτο της παράδοσής αυτού του τόπου.

Το δημογραφικό εκτινάσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και τα μέτρα που υλοποιούνται από την κυβέρνηση δεν κάνουν ούτε για ασπιρίνες .Απορώ ειλικρινά με την ανυπαρξία του νέου υπουργείου που πλέον είναι φανερό ότι έγινε για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους κι όχι γιατί ήταν μέρος της πολιτικής της κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει υπεύθυνα και ουσιαστικά τη γάγγραινα του δημογραφικού στην Ελλάδα.

Όπως καταλαβαίνετε, είναι πολλά αυτά που επιβάλλεται να αλλάξουν προκειμένου η αληθινή μεγάλη Αναστάσιμη ευχή να πιάσει τόπο σε τούτη τη χώρα για να βελτιωθεί ο βιοπορισμός και η καθημερινότητα των πολιτών της. Αυτά ορίζει η ανθρώπινη λογική της τρέχουσας πολιτικής ανάλυσης. Υπάρχει όμως και η προοπτική του υπέρλογου, της υπέρβασης και της προσωπικής επ-ανάστασης που αποτελεί σημείο αλλαγής το ίδιου του ανθρώπου ως προσώπου της εκκλησίας των προσώπων. Τι πιο συγκλονιστικό για κάποιον απλό παρατηρητή της ιστορίας, αυτό που έγινε με τον Θεό που γεννήθηκε άνθρωπος, έζησε με τους ανθρώπους, ανέστησε τον κολλητό του φίλο τον Λάζαρο με τον οποίο μαζί μεγάλωσαν, έκανε θαύματα για τους ανθρώπους, προδόθηκε και σταυρώθηκε απ’ αυτούς και αναστήθηκε. Η Χριστιανική θρησκεία είναι η μοναδική θρησκεία με βιωματικά χαρακτηριστικά του ίδιου του Θεού που έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία των ανθρώπων. Η σωτηρία λοιπόν είναι μία προσωπική υπόθεση για τον καθένα από μας στο πέρασμά μας από τη ζωή. Όσο για τη σωτηρία της χώρας; Αυτή είναι μία πονεμένη ιστορία πολλών δεκαετιών. Καλή μας Ανάσταση!